سلام من مدتیه که احساس میکنم از خدا دور شدم نمازم نمی خونم میشه کمکم کنید ؟چه کار کنم به خدا نزدیک بشم دارم عذاب میکشم
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
خيلي مهم است كه بدانيم حقيقت زندگي چيست هدف آن كدام است. براي حركت در مسير زندگي نياز با انگيزه واقعي و قوي و حركت آفرين هست. انگيزه واقعي در صورتي پديد مي آيد كه بدانيم زندگي فرصت خدايي شدن انسان است. اين بهترين تعريف ديني و توحيدي از زندگي انسان است. هدف زندگي هم چيزي جز اين نيست. دين هم همين را مي گويد. هدف دين اين است كه انسان به خدا نزديك شود و خدايي گردد.
براي خدايي شدن واجبات خيلي نقش دارد. اولين و مهمترين عامل اين است كه انسان از خواسته هاي نامشروع خود بگذرد و اراده و خواست خدا را حاكم كند. مخصوصا در بخش واجبات و ترك حرام و گناه كه خيلي مهم است. انسان با ترك گناه به هر كجا كه بخواهد مي رسد.
- عوامل و نكات مهم پيرامون مسأله:
1. «طعم ايمان»
در زمان انجام واجبات و ترك محرمات و هم چنين زمان انجام مستحبات بايد طعم ايمان را بچشيم. وقتي از خداوند در نمازت استعانت مي جويي بايد حقيقي باشد و به خدا بگويي كه خدايا ديگر مستأصل شده ام و نمي دانم كجا روم و از تو كريم تر نيز سراغ ندارم تو پروردگار مني و ... همين سخنان با خداوند و اظهار عجز عين ايمان است سعي كنيم با گفتن اين كلمات طعم ازدياد ايمان را بچشيم و شيطان و نيروهايش را از خود دور كنيم.
2. تقويت ايمان: يكي از حيله هاي شيطان اين است كه مي خواهد ايمان ما را ضعيف كند و به هر وسيله اي هم دست مي زند.
در راه تقويت ايمان بايد آرام آرام و بدون فشار حركت كرد كه دوباره روح شما اين مسائل را پس نزند. در انجام واجبات و ترك محرمات ابتدا كوتاهي نكنيد، اما مستحبات را فقط و فقط در صورتي كه از آن لذت مي برديد انجام دهيد.
3. بي نهايت: من و شما بايد خودمان آينده خود را بسازيم و آينده ما اين چند ساله دنيا نيست -كه اين چند ساله بازيچه ايست- بلكه آينده ما آن ميلياردها ميلياردها سال و بلكه بي نهايت زماني است كه قرار است در آخرت و انشالله در بهشت رضوان خدا سپري كنيم.
اين دنيا مي آيد و مي رود همان طور كه تا به حال هم آمده و رفته و اگر برگرديم و به پشت سر خود يعني به تاريخ نگاه كنيم مي بينيم كساني رستگار شدند كه با خدا بودند و از غفلت سر برون آوردند.
بياييم از اسارت خود را نجات دهيم آخر تا كي مي خواهيم اسير نفس و شيطان باقي بمانيم؟ مگر ما صاحب نداريم؟
4. محيط غفلت زا: با كمال تأسف محيط اطراف و جهاني كه در آن زندگي مي كنيم نه تنها به ما حس و حال عبادت و با خدا بودن را نمي دهد بلكه ما را به غفلت و دنياي مذموم مي كشاند. اول از همه بايد، حداقل تا آن جا كه مي توانيم در تغيير محيط خود سعي كنيم. اين كار با انتخاب دوستان خوب و رفتن بيشتر به اماكن مذهبي تا حدودي حاصل مي شود.
همه ما دچار كم ايماني و از همه مهم تر غفلت مي شويم. وقتي پرده هاي غفلت ما را فرا گرفت ديگر نمي توانيم حقايق را ببينيم. ديگر نمي توانيم حضور گرم خدا را حس كنيم و با او مناجات نماييم. چقدر سخت است كه خداوند لذت مناجاتش را از انساني بگيرد و اين به سوي قهقرا رفتن است. بايد برگشت و هيچ شكي در اين نيست. من و شما كه مي دانيم اين راه نيست و بيراهه است چرا بر نمي گرديم؟ پايان آن راه و بلكه در تمام اين مسير، خدا ايستاده است و پايان اين راهي كه اكنون مي پيماييم شيطان است و نفسانيت و ظلمت و بدي و زشتي و دوزخ و ....
اما آيا من و شما هم بايد غلام حلقه به گوش شيطان باشيم و در پي او در هر كوي و برزن برويم؟ پس خليفه اللهي چه شد؟ حق خالق و محبوب و آفريدگارمان اين است كه به دنبال دشمنش برويم؟ آيا اين است رسم وفاداري و مردانگي؟ بايد اين قلب ها را شست. بايد زين پس جور ديگر ديد.
سفارشاتي در دين اسلام شده كه انسان را از خواب غفلت بيرون مي كند و به خود آورده و يك باره او را بيدار مي كند مانند رفتن به قبرستان ها و هم چنين رفتن به مكاني كه اموات را در آن جا غسل مي دهند. باور كن كه گاهي براي انسان اين شوك ها لازم است تا از غفلت بيرون آيد.
- برخي از مواردي كه باعث دوري از خدا مي شود:
1- دوستي شهوات: كسي كه دلش با دوستي شهوات دنيايي باشد قلب او از ياد خدا محجوب مي گردد.(1) از امير مۆمنان روايت شده است: «اشك ها خشك نمي شوند مگر به سبب سختي دلها، و دلها سخت و سنگين نمي شوند مگر به سبب فزوني گناه»(2)
2- آرزوهاي بلند دنيايي: خداوند به حضرت موسي فرمود: اي موسي! آرزويت را در دنيا دراز مكن كه قلبت سخت و انعطاف ناپذير مي شود.(3)
3- رفت و آمد با دوستاني كه اهل بي بند و باري و حرام باشند.
4- شنيدن لهو و لعب.
5- امام صادق(ع) مي فرمايند: «خداوند متعال به موسي(ع) وحي فرستاد كه اي موسي از فزوني اموال خوشحال مباش، و ياد مرا در هيچ حال ترك مكن چرا كه فزوني مال غالبا موجب فراموش كردن گناهان است و ترك ياد من قلب را سخت مي كند.»(4)
پي نوشت ها:
1. ميزان الحكمة، محمد محمدي ري شهري، قم، انتشارات دارالحديث، ح 16985.
2. مجلسي، بحارالانوار، دار احياء التراث العربي، چاپ دوم، 1403ق، ج 7، ص 55.
3. ميزان الحكمة، همان، ح17000.
4. بحارالانوار، همان، ج 7، ص 55.
موفق باشید.
