مشاوره تربیت کودک

با سلام خدمت خانم بهرامی عزیز؛
لطفا مادری درمانده را راهنمایی فرمایید.....

تک فرزند من، پسری 17 ماهه است. او اصلا بازی با اسباب بازی را

دوست ندارد و از خوابیدن بیزار است. (در حد توانش سعی میکند تا

جاییکه امکان دارد نخوابد. یعنی در برابر خوابیدن مقاوت میکند. تا

حدیکه موقع شیرخوردن اگر احساس کند که کم کم دارد میخوابد و

ممکن است خدای نکرده بخوابد!!، سریع بلند میشود و شیرخوردن را

قطع میکند!!)

چون روزها خیلی کم و به سختی میخوابد، و همچنین نمیتواند خودش

را با اسباب بازی سرگرم کند، دائما توقع دارد کنار او باشم و در همه

حال با من است. (وابستگی انچنانی به من ندارد. وقتی خانه مادربزرگ

و خاله اش میگذارم بدون اذیت می ماند و دلتنگی نمیکند.)
خیلی دوست دارد همیشه خانه مادرم باشیم و با انها زندگی کنیم!

وقتی انجا میرویم از خوشحالی حرکات خاصی در می اورد و موقع

بازگشت از انجا با ناراحتی و گریه می اید... (نکته اینکه به دلائلی تا 7

ماهگی اش، اکثرا در خانه مادرم زندگی میکردیم)

از این جهت تصور میکنم وقتی حالا در خانه فقط من هستم و او،

حوصله اش سر میرود و برای همین دائم در خانه مرا همراهی میکند.

حین اشپزی، کار، حتی پشت در دستشویی... (پدرش صبح اکثرا وقتی

او در خواب است میرود سر کار و 8-9 شب به خانه برمیگردد. بنابراین

اکثرا با من تنهاست. مگراینکه بیرون از خانه خودمان باشیم.)
خیلی از اوقات اصلا اجازه کار و فعالیت به من نمیدهد و میخواهد دائم با

او بازی کنم و یا حداقل کنارش بنشینم و او اطراف من بچرخد و بازی

کند.

من فکر میکنم چون اصلا با اسباب بازی سرگرم نمیشود، برای همین

در خانه حوصله اش سر میرود و نمیگذارد کارهایم را انجام دهم، این

موضوع و کارهای عقب مانده ام، خود مرا نیز دچار استرس و ناراحتی

میکند. هم از وظایفم در خانه باز می مانم هم گاهی چنان عصبانی

میشوم و دعوایش میکنم که بعدا خودم دچار عذاب وجدان میشوم. (داد

زدن، عصبانی نگاه کردن، قهر کردن کوتاه، بی محلی، حتی کتک زدنش

موثر نیست. هرکاری میکنم فکر میکند دارم با او بازی میکنم! و میخندد!

این هم مرا ازار میدهد...)

اسباب بازی زیاد دارد ولی به توصیه های روانشناسی همه را جمع

کرده ام، تک و توک اسباب بازی های مانده را هم نهایتا 2 دقیقه در

دست دارد و سپس ولش میکند. (تا زمانی اسباب بازی در دستش

است که ببیند جایی برای باز کردن، خراب کردن! موشکافی درونی دارد

یا نه. سپس زمین میگذاردش)

از ریخت و پاش و ریختن وسایل کشو و کمد بسیار لذت میبرد و فقط

همه را با اشتیاق بیرون میریزد و بعد میرود سر کمد بعدی....

تنها علاقه اش به کتاب است. تنها چیزی که بیشترین زمان در دستش

است و با علاقه با ان بازی میکند، کتاب است. بستگی به کتابش دارد،

کتابهای اضافی و دفترچه های تبلیغاتی که دستش میدهیم (گویی

میداند مختص اوست، زودتر از بقیه از ان خسته میشود و پاره اش

میکند) ولی کتابها و مجلات مذهبی که مال ماست و در اختیارش

میگذاریم بدون پاره کردن شاید تا چند روز با ان بازی کند.

وقتی بیخواب است و در برابر خواب هم مقاومت میکند، بیشتر اذیتم

میکند و بهانه گیری زیاد... و این مواقع اصلا اجازه هیچ کاری را به من

نمیدهد. هم خسته روحی و جسمی میشوم، هم برخی مواقع بی

شام می مانیم!!

خواهش میکنم راهنماییم کنید تا ببینم باید با او چگونه رفتار کنیم تا

بتواند خودش را سرگرم کند.

ببخشید طولانی شد، میخواستم موضوع رو خوب شرح بدم

التماس دعا