با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
از مجموع معارف ديني مي توان گفت عذاب اكثريت جهنميان و اهل عذاب ابدي نبوده، بلكه محدود است؛ در واقع از جمع بندي منابع ديني مي توان گفت تقريبا اكثريت انسان هايي كه در جهنم به سر مي برند، پس از تحمل عذابي موقت به بهشت مي روند ،مثلا شخصي را در نظر بگيريد كه ايمان آورده، ولي به خاطر ضعف ايمان، گناهان كبيره انجام داده،اين فرد اگر توبه نكرده باشد، با سختي جان دادن يا عذاب برزخ يا شفاعت يا تحمّل عذاب موقت جهنم پاك گرديده، به بهشت مي‌رود؛ در واقع عذاب براي او حكم تطهير و درمان از پليدي گناه را دارد.
اكثر انسان ها كه آميخته اي از خوبي ها و بدي ها را دارا هستند، همين وضعيت را دارند؛ زيرا مبناي برخورد خداوند با گنهكاران، رحمت و بخشايش و گذشت است؛ در قرآن كريم، تصريح شده است: «إِن‌َّ اللَّه‌َ لاَ يغْفِرُ أَن يشْرَك بِه‌ِ وَيغْفِرُ مَا دُون‌َ ذَ َلِك لِمَن يشَآءُ؛ (1) خداوند [هرگز] شرك را نمي‌بخشد! و كم‌‌تر از آن را براي هر كس بخواهد [و شايسته بداند] مي‌بخشد!».
معلوم است كه اهل شرك عده كم ومعدودي هستند، پس در اكثر گنهكاران زمينه عفو و يخشايش الهي وجود دارد.
در مورد خروج برخى از اهل جهنم از آن مكان و ورودشان در بهشت روايات متعددى وارد شده است از جمله:
ابى بصير گويد: از امام باقر شنيديم فرمود: مردمى از آتش خارج مىشوند ... و به بهشت وارد مىگردند.(2)
البته عده اي از جهنميان هم هستند كه به عذاب ابدي گرفتار بوده، امكان نجات از دوزخ را ندارند. بنا بر آيات و روايات، بعضى از گناهان مانند شرك و كفر و نفاق (3) موجب عذاب ابدى است و اين در صورتى است كه صاحب آن بدون توبه واقعى بميرد.
پي‌نوشت‌ها:
1. نساء (4) آيه 48.
2. علامه مجلسى، بحار الأنوار، مؤسسة الوفاء بيروت - لبنان، 1404 ه ق، ج 8، ص 361
3. بقره (2)، آيه 39؛ تغابن (64)، آيه 10. بقره، آيه 81.
موفق باشید.
