چندی پییش به سایتی برخورد کردم که فردی با نام سيد مصطفى فرزند سيد على برزنجى [امام مهدی موعود]
مدعی مهدی بودن کرده است. چون من اطلاعات دینی پایینی دارم و کنجکاو بودم در مورد ایشان و اظهاراتشان. خواستم و مایلم اگه زخمتی نیست سری به این سایت بزنید و بخش زبان فارسی آن را مطالعه کنید و به منم خبر دهید که آیا ادعای این شخص صحیح است. چون عده ی سیاری به اون اعتقاد داشته و به کمکش رفته اند. لینک سایت را در همین بخش گذاشته ام.
لطفا بدون تعصب و پیش داروی مطالعه کنید و جواب رو برام بفرستین.
در ضمن اگه کتاب الکتورنیکی راجب به اخرالزمان و ستاره ی طارق (نجم ثاقب) دارید ممنون میشم برام بفرستین. با تشکر
amir13rahmani@hotmail.com
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
به چند نكته توجه نماييد:
1. مهم ترين ملاك شناسايي امام زمان(ع)، علايمي است كه در خود حضرت است، مثل داشتن علم و قدرت و اعجاز الهي و داشتن ولايت تكويني برعالم هستي و ... . اما علايم ظهور ايشان كه در روايات بيان شده است، معرف شرايط و زمان ظهور حضرت است، نه ملاك معرفي خود امام زمان(عج). البته اين علايم در اين حد كاربرد دارد كه اگر كسي قبل از تحقق اين نشانه ها، ادعاي امامت كند، ملاك كاذب بودن او باشد.
با گذري اجمالي به لينك مورد نظر چنين ويژگي هايي در وي ديده نشد.
2. علايم ظهور حضرت كه در روايات بيان شده اند، دو دسته اند: گروهي علايم حتمي و قطعي هستند و گروهي علايم غير حتمي.(1) روايات گوياي اين است كه اين علايم حتماً در آستانه ظهور و در بستر ظهور حضرت اتفاق مي افتند كه اجمالاً به برخي از اين نشانه هاي حتمي اشاره مي شود:
- خروج سفياني به عنوان مردي از نسل ابوسفيان در منطقه شام قبل از ظهور حضرت.
- خروج يماني به عنوان سرداري كه از يمن قيام مي كند و مردم را به حق و عدل دعوت مي كند.
- قتل نفس زكيه كه به عنوان فردي پاكباخته، مخلصانه در راه امام (ع) مي كوشد و در آستانه ظهور حضرت مظلومانه به قتل مي رسد.
- صيحه آسماني يا همان صدايي كه در آستانه ظهورحضرت مهدي (عج) از آسمان همه مردم كره زمين آن را مي شنوند و محتواي آن دعوت به حق و حمايت و بيعت با حضرت مي باشد.
- كسوف در نيمه ماه رمضان و خسوف در آخر يا اول همان ماه كه بر خلاف روال عادي است.(2)
كدام يك از اين نشانه ها براي ايشان رخ داده است؟
3. وظيفه منتظران در برابر مدعيان
با وجود اين همه مدعيان دروغين كه در طول تاريخ آمدند و رفتند و حتي گاهي چند نفر با هم مدعي مي شوند امام زمان هستند، روند عاقلانه در تشخيص امام زمان اين است كه انسان به حرف هيچ كس اعتنا نكند تا زماني كه براي او اثبات شود و اين عاقلانه نيست كه هر كس از هر گوشه اي و با هر شرايطي ادعا نمود، انسان زندگي خود را رها كند و مدتي به دنبال او بيفتد تا وقتي كه كاذب بودن فرد مدعي روشن شود و اتفاقاً يكي از فلسفه هاي اين كه ائمه (ع)علايم حتمي ظهور را بيان كردند، براي جلوگيري از چنين حركات غير عاقلانه بود. در منظر قرآن كريم نيز اين گونه رفتارها كه پيروي از ظن و گمان در راه كشف حقيقت محسوب مي شود، نهي شده است. (3)
4. از همان ادله اي كه اصل وجود امام و لزوم قرار دادن امام از جانب خداوند براي هدايت و جلوگيري از گمراه شدن امت را اثبات مي كند، به دست مي آيد كه بر خداوند لازم است هر گاه آخرين وصي و امام معصوم خود را براي هدايت جامعه و جهان مي فرستد، به گونه اي باشد كه همه انسان هاي منتظر و مؤمن به حضرت او را به درستي بشناسند و ادله و حجت هاي گويايي براي اثبات حقانيت خود ارائه دهد، نظير معجزه و كرامات كه از ساير ائمه نيز شاهد بوديم.
كجا از ايشان معجزه و كرامتي صادر شده ؟
6. اما در مورد فردي كه شما به عنوان مدعي امامت به آن اشاره كرديد، اگر چه آزمودن قدرت علمي و احاطه و اشراف علمي امام، يكي از نشانه هاي او محسوب مي شود، ولي اولاً: اين تشخيص براي كسي حاصل مي شود كه خود به گونه اي قدرت و اشراف علمي در مورد سؤال خود داشته باشد تا بتواند درستي پاسخ فرد مقابل را درك كند. ثانياً: اين افراد مدعي بايد قدرت و اشراف علمي خود را در محافل علمي اثبات كنند؛ همان طور كه همه امامان معصوم در دوران حيات خود اين گونه عمل كردند
در حالي كه همه اين افراد مدعي، حتي قدرت دفاع از عقايد خرافي خود را در دادگاه هم نداشتند وندارند تا چه رسد به اثبات حقانيت خود.
در پايان براي شناخت مدعيان دروغين بايد امام زمان را حقيقتاً بشناسيم تا در شناخت او از بين مدعيان دچار اشتباه نشويم؟ در باره مسائل مربوط به امام زمان (ع)مي توانيد از منابع زير كمك بگيريد:
- امام مهدي (ع) از ولادت تا ظهور، سيد محمد كاظم قزويني.
- مو عودنامه، مجتبي تو نه اي.
- دادگستر جهان، ابراهيم اميني
پي نوشت ها:
1. مهدويت پيش از ظهور، نهاد نمايندگي ولي فقيه در دانشگاه ها،ص 40.
2. شيخ صدوق، كمال الدين و تمام النعمة ناشر اسلاميه، مكان چاپ تهران، سال چاپ 1395 ق، نوبت چاپ دوم، ج2، ص 649؛ مجله حوزه، ويژه امام زمان (عج)، شماره 70ـ 71، ص 224-262.
3. يونس (10)، آيه 36.
موفق باشید.