سوره نور

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسشگر محترم
قبل از اين كه در باره ام المؤمنين عايشه و وجوب حفظ حرمت او سخن بگوييم، لازم است در ارتباط با آيه بالا توضيح دهيم.
آيه مورد نظر و آيه ديگري كه در همان راستا مي باشد، به شرح زير است:
الْخَبيثاتُ لِلْخَبيثينَ وَ الْخَبيثُونَ لِلْخَبيثاتِ وَ الطَّيِّباتُ لِلطَّيِّبينَ وَ الطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبات(1)
زنان ناپاك از آن مردان ناپاكند، و مردان ناپاك نيز به زنان ناپاك تعلّق دارند و زنان پاك از آن مردان پاك، و مردان پاك از آن زنان پاكند!
الزَّاني‏ لا يَنْكِحُ إِلاَّ زانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَ الزَّانِيَةُ لا يَنْكِحُها إِلاَّ زانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَ حُرِّمَ ذلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنين(2)
مرد زناكار جز با زن زناكار يا مشرك ازدواج نمى‏كند و زن زناكار را، جز مرد زناكار يا مشرك، به ازدواج خود درنمى‏آورد و اين كار بر مؤمنان حرام شده است!
اين آيات بيانگر يك مطلب و گرايش طبيعي و يك حكم شرعي است و مي خواهد بفرمايد كه مردان و زنان فاسد به طور طبيعي به هم گرايش دارند همان كه ضرب المثل معروف:"كبوتر با كبوتر ، باز با باز كند همجنس با همجنس پرواز" از آن حكايت مي كند و حكم شرعي اين كه ازدواج با زنان و مردان فاسد كه به زنا شناخته شده اند، بر مؤمنان حرام مي باشد.
اين آيه از حكمي تكويني خبر نمي دهد كه همسر مرد پاكدامن حتما زني پاكدامن است. زيرا ممكن است مرد پاكدامن او را زني پاكدامن دانسته و به او گرايش يافته ولي در واقع او پاكدامن نبوده يا بعدا به فساد گرايش يافته باشد؛ بله آيه دوم از حكمي شرعي خبر مي دهد و همان گونه كه ديگر احكام شرعي ممكن است اطاعت نشود، اين حكم هم ممكن است از طرف مؤمن رعايت نگردد و مردي مؤمن مرتكب حرام شود و با زني كه به فحشاء معروف است و دست نكشيده و توبه نكرده، ازدواج كند.
پس نمي توان از اين آيه نتيجه گرفت كه اگر جواني قبل از ازدواج مرتكب زنا نشده، همسر او هم حتما مرتكب نگرديده است.
البته اگر همسر او قبل از ازدواج مرتكب گناهي شده و توبه كرده و ادامه نداده، اميد است خدا او را بخشيده باشد و ازدواج با او هيچ منع شرعي ندارد.
پي نوشت ها:
1. نور(24) آيه 26.
2. همان، آيه3.
موفق باشید.