با سلام و خسته نباشید
من در جایی خواندم که پشت سر زناکار نفرین میباشد،منظور چه نفرینی است؟اصلا آیا این گفته صحت دارد؟
باتشکر
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
نفرين كردن به معناي اين است كه براي كسي درخواست دوري از رحمت الهي بكنيم. خداوند در قرآن كريم، افرادي از جمله شيطان (و إن عليك اللعنه إلي يوم الدين/ سوره حجر، آيه 35)، كافران (فلعنه الله علي الكافرين/ سوره بقره، آيه 89)، ستمگران (الا لعنه الله علي الظالمين/ سوره هود، آيه 18) و ... را نفرين مي كند؛ اما اين نفرين ها براي دشمناني است كه به هدايتشان اميدي نيست.
زنا نيز از جمله گناهاني است كه در قرآن و روايات اسلامي آثار زيان باري چه در دنيا و چه در آخرت براي آن بيان شده است كه به طور خلاصه به برخي از آثار شوم آن اشاره مي كنيم:
استحقاق شديدترين عذاب هاي الهي؛ مبتلا شدن به عذاب شديد قبر؛ نبوييدن بوي بهشت؛ عدم نظر رحمت الهي به فرد زناكار؛ داشتن بوي بد در محشر به طوري كه موجب اذيت همه اهل محشر مي شود؛ مستجاب نشدن دعا؛ كوتاهي عمر؛ كم شدن رزق و روزي و از بين رفتن بركت از زندگي؛ مرگ ناگهاني؛ فقر و تنگدستي؛ پديدار شدن زمين لرزه ها و آثار ديگري است كه براي آگاهي از آنها مي توانيد به كتاب بحار الانوار علامه مجلسي، ج76، چاپ بيروت، انتشارت: دار الوفا از صفحه 20 تا صفحه 50 مراجعه كنيد. و يا كتاب كناهان كبيره آيت الله دستغيب را ملاحظه فرماييد.
و يا پيامبر اكرم ـ (ص)در روايتي به اميرالمؤمنين(ع) مي فرمايد: «اي علي، زنا شش پيامد دارد: سه پيامد در دنيا و سه ديگر در آخرت. پيامدهاي دنيايش اينست كه آبرو را مي برد، مرگ را شتاب مي بخشد و روزي را كم مي كند و پيامدهاي آخرتش عبارتست از حسابرسي سخت و دقيق، خشم خداي رحمن، و جاودانگي در آتش.»(1)
در روايت ديگر امام صادق از پيامبر خدا نقل مي كند:«انجام سه عمل گناه در نزد خدا بسيار عظيم است كه يكي از آنها عمل زنا است.» (2)
با توجه به عواقب شومي كه در روايات براي مرتكب اين گناه آمده است و با توجه به معناي نفرين معلوم ميشود كه در مورد زناكار نيز نفرين وجود دارد. اما بايد بدانيم كه اين نفرينها در مورد اشخاصي است كه توبه نكرده اند و قصد توبه ندارند و گناهان نيز هر چند بزرگ باشد، قابل توبه و بازگشت است و توبه از آن، در درگاه الهى پذيرفته مى شود و آثار و بركات توبه در دنيا و آخرت نمايان مى گردد، به شرط آن كه توبه حقيقى باشد و از عمق دل توبه كرده باشد. توبه كاران را خداوند دوست دارد: « ان الله يحب التوابين»(3). يعني همانا خداوند توبه كنندگان را دوست دارد.
پي نوشت ها:
1. محمدي ري شهري، محمد، ميزان الحكمه، ناشر، دارالحديث، چاپ اول، 1377، ج5، ص2213.
2. مجلسي، بحار الانوار، ج76، ص20.
3. بقره (2) آيه 222.
موفق باشید.