با سلام و عرض ادب
سوالات حقیر در باب اختلافات پد و مادرم است.
متاسفانه مادر اینجانب از 7 ماه گذشته از پدرم به صورت جدا زندگی می کنند
اینجانب نیز از سال گذشته ازدواج کرده ام و فعلا در حال گذران دوران خدمت سربازی هستم
پدرم 10 سال گذشته زمین را به عنوان سرمایه گذاری برای ما بچه ها که 3 نفر هستیم خریداری کردند
این زمین را برای مسکن و آینده ما کنار گذاشته بودند
که بعد از اختلافات شدید مادرم خانه را ترک کرد
حال نیز پدرم اصرار دارد که این زمین را برای شما خریداری کرده ام و من سهمی نمی خواهم و باید ما بچه ها از مادرم به دادگاه شکایت کنیم که این زمین حق ماست
پدرم بیان می کند که من جز این سرمایه ای ندارم اگر می توانید بروید زمین را بگیرید
مادرم به هیچ عنوان کوتاه نمی آید و فعلا می گوید دست به زمین نمی خواهم بزنم و زمین مال خودم هست
از طرفی مشکلات زندگی برایم سخت شده و من بر سر دو راهی قرار گرفتم که خیر و شر آن را نمی دانم
آیا صلاح هست که به دادگاه شکایت کنم
آیا صلاح در این است که حرف پدرم گوش کنم؟؟؟
من تا به حال جرات نکردم به پدر یا مادرم بی احترامی و یا حتک حرمت کنم
به لحاظ شرعی چه رفتاری الان برایم مناسب است؟
سپاس از بذل توجه شما
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
خداوند متعال نعمت هاي فراواني به ما ارزاني داشته؛ پدر و مادر جزو نعمت هايي است كه خداوند متعال آن را به انسان عنايت فرموده است. قدرداني و سپاس از اين نعمت خداوندي مانند ساير نعمت ها بر هر انساني لازم و واجب است.بهترين احترام و قدرشناسي از والدين، محبت و اطاعت از آنها است. بر اساس آيات و روايات فراواني كه بر ضرورت نيكي به پدر و مادر و بدون خشونت سخن گفتن با ايشان تأكيد دارد، بي توجهي و بي احترامي به پدر و مادر و نافرماني از والدين، از گناهان كبيره محسوب ميشود. اين مسئله به قدري مهم است كه پيامبر اكرم (ص) فرمود: "خشنودي خداوند در گرو خشنودي والدين و خشم او در گرو خشم والدين است". (1)
بنابراين جلب رضايت والدين و اطاعت از پدر و مادر تا آن جا كه موجب ترك واجب يا انجام معصيت نشود، لازم است، اما به معناي اين نيست كه فرزندان تمام سخنان آنان را بپذيرند.
برادر گرامي!
قطع نظر از اختلافي كه بين والدين شما ايجاد شده، وظيفه شما همواره احترام به ايشان است بدون توجه به اين كه بين ايشان اختلافي هست يا نه. زيرا نيكي و احترام به والدين و ناراحت نكردن و نرنجاندن آنان، در همه اوضاع، حتي اگر كافر و مشرك باشند، لازم است و بي‌احترامي و قهر كردن با والدين، جايز نيست. قرآن كريم مي‌فرمايد: «وَ صاحِبهما في الدنيا معروفاً؛ (2) با آن ها در دنيا به طرز شايسته و آميخته با احترام و انسانيت و محبت رفتار كنيد».
اگر چه پدر و مادر، رفتار صحيحي با فرزند نداشته باشند، فرزند موظف به گراميداشت والدين و كسب رضايت آنان است. نمي تواند مقابله به مثل و بي مهري نمايد. فردي نزد پيامبر (ص) آمد و گفت: پدر و مادري دارم كه با آن ها رابطه خوبي دارم؛ ولي مرا با حرف و طرز برخوردشان مي آزارند. پاسخ آنان را نمي دهم؛ ولي مي خواهم آنان را ترك كنم و مدتي نزدشان نروم. فرمود: در اين صورت خداوند هم تو را رها خواهد كرد. مرد عرض كرد: پس چه كنم؟ فرمود: به كسي كه تو را محروم ساخت، ببخشاي. با كسي كه با تو قطع رابطه كرد، پيوند برقرار كن. از كسي كه به تو ستم كرد، درگذر. اگر چنين كني، خداوند پشتيبان تو خواهد بود. (3)
از روايات استفاده مي شود كه هرگونه برخورد ناشايست با پدر و مادر، كم ترين اثرش در دنيا اين است كه باعث فقر و گرفتار شدن به اذيت اشرار، كوتاه شدن عمر و بروز مرگ ناگهاني و نابه هنگام مي شود. در آخرت چنان از رحمت الهي دور مي گردد كه بوي بهشت كه از مسافت هزار سال راه به مشام مي رسد، به مشام چند گروه، از جمله عاق والدين يا كسي كه با وابستگان قطع رابطه كند، نخواهد رسيد.
بنابراين با ترك عملي كه هر كدام از والدين از شما مي خواهند و آن موجب رنجش ديگري مي شود، سعي كنيد در تشديد اختلاف ايشان نقش نداشته باشيد كه جانبداري از هريك از والدين موجب ناراحتي و نارضايتي طرف ديگر است و اين، مطلوب نيست. مطمئن باشيد چنانچه به دستور الهي عمل كنيد و با وجود مشكلات فراوان،احترام والدين را حفظ كنيد مشكلات شما نيز به دست تواناي خداوند حل خواهد شد.
بهتر است براي آشتي دادن والدين خود سعي و تلاش نماييد و از بستگان و آشنايان در اين خصوص استفاده كنيد و نگذاريد اين ارتباط قطع شود.
براي توضيح بيشتر با بخش تلفني 096400 تماس بگيريد.
پي نوشت ها:
1.بحار الأنوار، علامة مجلسي، مؤسسة الوفاء، بيروت، 1404 ه ق، ج 71، ص 80.
2. لقمان (31) آيه 15.
3. بحار الأنوار، ج 71، ص 100.
موفق باشید.
