سلام
پسرم گرايش زيادي به پوشيدن جوراب زنانه دارد.پسرم 10 ساله هستش و علاقه زيادي به پوشيدن جوراب زنانه دارد حتي چند بار متوجه شده ام زماني كه من خونه نيستم جوراب هاي منو ميپوشد.
با او بارها صحبت كرده ام اما فايده اي ندارد .گاهي زماني كه مي خواهم او را همراه خود بيرون ببرم لجبازي مي كند كه مي خواهد همانند من جوراب زنانه بپوشد من هم از سر اجبار راضي مي شوم كه جوراب زنانه بپوشد و همراه من بيرون بيايد.
فكر كردم كه اگر به پسرم اجازه بدم كه هر وقت دلش خواست جوراب زنانه بپوشد شايد ديگر اين كار برايش لذت نداشته باشد و از اين كار زده شود اما همچنان به پوشيدن جوراب نازك بسيار علاقه دارد.البته بايد بگم كه من از شوهرم جدا شده ام و در حال حاضر با پسرم تنها زندگي مي كنم.
از اين موضوع كسي خبر ندارد به بجز خواهرم ان هم به دليل اينكه پسرم تا حالا چند بار زماني كه ميخواستم به خونه خواهرم بروم جوراب زنانه پوشيده بود و باعث شد تا خواهرم موضوع را بفهمد. خواهرم مي گويد كه اين عادت با بيشتر شدن سن پسرم كم خواهد شد اما من بسيار نگران اينده پسرم هستم و اگر ميشود لطفا مرا در اين زمينه راهنمايي كنيد.
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
همان طور كه مي دانيد ارائه راه كار كارآمد متوقف بر تشخيص و ريشه يابي دقيق مشكل است. بدون تشخيص همه جانبه كه معمولاً با مصاحبه باليني صورت مي پذيرد، مهمترين راه كارها ناكارآمد از كار در مي آيند. پس آگاهي از شرايط روحي رواني عاطفي كودك بسيار ضرورت دارد و چه بسا نيازمند انجام برخي آزمودني هاي تشخيصي باشد.
اولين نكته اين است كه همان طور كه در نامه تان مذكور است بسياري از تمايلات ناهنجار با رشد عقلي رو به خاموشي مي گذارد و كودك نسبت به ناهنجار بودن رفتارش آگاه مي گردد.
نكته ديگر اين كه در برخي موارد اين تمايلات نشانه اي از برخي ناكامي هاي دروني كودك است. يعني كودك از طريق سرگرم كردن خود به يك مسأله، سعي در انصراف ذهني از ناكامي هاي زندگي اش دارد. چه بسا پوشيدن جوراب زنانه نقش يك آرامشگر براي كاهش استرس ها و نا كامي هاي وي را ايفا كند و خودش موضوعيت ندارد. در برخي موارد جايگزين كردن يك آرامشگر ديگر مي تواند اين آرامشگر كاذب را از صحنه ذهن كودك حذف نمايد يا لااقل تعديل نمايد.
نكته ديگر اين كه مي توان با قصه درماني يا همان خواندن هدفمند قصه هاي موجود در بازار به اصلاح ذهنيت كودك پرداخت. حتي مي توان با خلاقيت خود به خلق داستان هاي خيالي پرداخت. در اين داستان ها قهرمان داستان به خاطر حوادث پيش آمده در روند داستان به يكسري تغييرات رفتاري در خود اقدام مي نمايد. در متن داستان به پيامدهاي منفي رفتارهاي غير متناسب با جنسيت پرداخته مي شود، هر چند هيچ اشاره مستقيمي به بحث جوراب نازك و ... نمي شود. همچنين بايد برخي داستان ها، محتواي متفاوت و غير مرتبط با هدف رفتاري شما داشته باشند. مثلا در 10 قصه بيان شده توسط شما بايد فقط يكي به صورت ضمني به رفتارهاي غير متناسب با جنسيت بپردازد و باقي داستان ها موضوعات ديگر را هدف بگيرند (يا حتي خنثي باشند)
نكته ديگر اين كه مي توان از شيوه محروم سازي و جريمه استفاده كرد يعني با او قرار داد نماييد كه در صورت پوشيدن جوراب زنانه از رفتن به خانه خاله محروم مي شوي يا آن كه به مدت يك روز، از ديدن تلويزيون بي نصيب مي گردي.
نكته ديگر اين كه بايد رابطه صميمانه خود با كودكتان را دو برابر نماييد و فارغ از مسأله جوراب رابطه عاشقي خود را تقويت نماييد. در بسياري موارد صرف تقويت رابطه صميمانه به تضعيف برخي رفتارهاي هنجارشكنانه (هر چند كودك در اين سنين هنجار خاصي ندارد) در كودك مي انجامد.
نكته ديگر اين كه مي توان مثلاً از ظرفيت همسالان و همجنسان وي بهره برد. مثلاً به يك پارك ناآشنا و دور از محل سكونت رفت و از بچه هاي همسن و سال كودك خواست كه به تماشاي جوراب نازك پوشيده شده توسط پسرتان بپردازند. در برخي موارد همسالان بهترين راهبر كودكان ما در مسير سلامت و سعادت مي باشند.
نكته پاياني اين كه بسياري از اين راه كارهاي ناشدني به نظر مي رسند لذا ضروري است كه از حل يك تنه ماجرا صرف نظر كنيد و از يك روان شناس باليني كودك و نوجوان يا مشاور كمك بگيريد.
موفق باشید.
