توبه

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
شما توبه كرده ايد و لازم نيست اصلا نگران باشيد، در توبه مهم عزم بر ترك گناه و ندامت و پشيماني دروني است. اگر كسي به اين حالت دست يافت، حقيقت توبه در او محقق شده است و مراتب ديگر توبه براي رسيدن به مراتب بالاتر كمالات است. توبه هر گاه حقيقى و واقعى باشد و از اعماق جان برخيزد و جامع شرايط باشد و واقعاً از گناهى كه مرتكب شده احساس خجلت و ندامت كند و خود را در پيشگاه خدا شرمنده ببيند و در صدد كسب رضاى حق تعالى باشد، مقبول درگاه احديت واقع شده و آثار و بركاتش نمايان مى گردد. هر چند گناه بزرگ يا بسيار باشد. قرآن كريم مى فرمايد: اي بندگان كه بر خود اسراف و ستم كرديد، از رحمت خدا مأيوس نشويد كه خدا همه گناهان را مى آمرزد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است.(1) توبه حقيقي گناهكار توبه كننده را محبوب خدا مي سازد. قرآن كريم مي فرمايد: «اِنّ الله يحبّ التوابين؛(2) خداوند توبه كنندگان را دوست مي دارد». كسي كه دوست و محبوب خدا شد، خدا عزيزش مي كند؛ همه گناهان كبيره و صغيره او را مي بخشد، چنان كه پيامبر فرمود: «التائب من الذنب كمَن لا ذنب له؛(3) كسي كه از گناه توبه كند (خداوند همه گناهان او را مي آمرزد و) همانند كسي مي شود كه هيچ گناهي نكرده است».
توبه واقعى، پشيمانى و حسرت از كردار و گناه گذشته است كه لازمه آن، عزم بر ترك گناه در آينده و جبران گذشته، اعم از حقوق الهى و حقوق مردمى مى باشد. وقتى توبه واقعاً انجام گرفت، به نظر همه علماى اسلام در پيشگاه خداوند مقبول است. كسي كه خداوند توبه اش را بپذيرد ديگر او را مجازات نمي كند. شما نيز ظاهرا توبه واقعي كرده ايد و گناه را ترك كرده ايد، پس بدانيد خداوند شما را مي بخشد و ديگر عذاب نخواهد كرد. البته مواظب باشيد شيطان دوباره شما را به گناه نزديك نكند.

پي نوشت ها :
1. زمر(39) آيه 53.
2. بقره(2) آيه 222.
3- كليني ،اصول كافي، ‏ترجمه حاج سيد جواد مصطفوى‏، كتاب فروشى علميه اسلاميه، ج 3، ص 109.

موفق باشید.