slm,rastesh aslan nemidoonam in samane pasokhi be man bede ya na,, vali ye soali dashtam ..man 4 sale ke ezdevaj kardam,,va bad az ezdevaj khonevadam,,be khosoosoos madaram,,kolan bikhiyale man shodano tamame tavajoheshoon be khahare koochiktarame ke dar hale hazer 22 saleshe..harbaram ke miram khonashooon ba bitavjohiash va janebdarie nadorst az khaharam,,joloye hamsaram mano koochik mikone,, mikhastam bedoonam age ba hamchin madari ghate rabete konam,,,..khoda ghahresh nemigire?????.mamnoon misham pasokhgoo bashin
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
همان گونه كه پدر و مادر به گردن فرزندان حق دارند، فرزندان نيز به گردن آنان از حقوقي برخوردارند. همان گونه كه اگر فرزندان ظايف و مسؤليت هاي خود را در برابر والدين انجام ندهند، و يا با رفتار، اخلاق، زبان و يا از هر طريق ديگري باعث آزرده شدن خاطر والدين گردند، مورد عاق والدين قرار مي گيرند و روي سعادت و خوشبختي را نخواهند ديد، اگر والدين نيز به وظايف و مسؤليت هاي خود عمل نكنند، مورد عاق فرزندان قرار خواهند گرفت. لكن مطلب مهمي را كه لازم است همه ما به آن توجه كنيم اين است كه: كوتاهي هر يك از والدين يا فرزندان در انجام وظايف و مسؤليت ها، مجوزي براي ترك انجام وظايف طرف مقابل نيست. بر فرض كه پدر و مادر هيچ يك از وظايف و مسؤليت هاي خود را در برابر فرزندان يا يكي از فرزندان انجام ندادند، فرزند نمي تواند در انجام وظايف خود در برابر آنان كوتاهي كند. بنا براين بهترين راه براي آمرزش گناهان، و هم نشين شدن با اهل بهشت، جلب رضايت پدر و مادر است. در آموزه هاي اسلامي نيكى و احسان به پدر و مادر برترين وسيله قرب به خداوند و شريف ترين سعادت هاشمرده شده است. قرآن كريم مي فرمايد: وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَ قُلْ رَبِّ ارْحَمْهُما كَما رَبَّيانِي صَغِيراً. (1) در مقابل پدر و مادر با گفتار و رفتارت فروتنى و تواضع كن، و همانند مرغى كه از روى مهر و محبت، بالهاى خود فرو مىافكند و جوجههاى خويش را زير پر مي گيرد، تو نيز اكنون كه جوان و نيرومندى، و بال و پرى گشوده دارى، پدر و مادرت را در آغوش مهر خود جاى ده، و بگو پروردگارا! والدينم را مشمول رحمت واسعه خود قرار ده، همان طور كه اينان از روى رحمت و عطوفت مرا در كودكى پرورش دادند. جوان وقتي ازدواج مي كند مدتي ديدگاهش در مورد برخورد ها، حرف ها، نگاه ها، اشارت ها و كنايه هاي پدر به ويژه مادر تفاوت مي كند، ولي خيال مي كند كه اين پدر و مادر هستند كه رابطه شان با او فرق كرده است. عزيز گرامي! چند نكته مهم را با حساسيت توجه كنيد.
1-همان گونه كه شما بعد از ازدواج از پدر و مادرتان توقعاتي داريد، قطعا آنان نيز توقعات به جا و طبيعي از شما دارند. اگر آنان توقع داشته باشند كه شما نسبت به آنان به ويژه در حضور همسرت بيشتر محبت كنيد، احترام و خضوع كنيد، دست و پاي شان را ببوسيد، خاكسار آنان باشيد، توقع بي جايي نيست. بدانيد هر چه در برابر آنان بيشتر خضوع كنيد، در پيش خدا و خانواده، و حتي نزد همسرت بزرگتر و محبوب تر خواهيد شد.
2-يكي از آروزهاي بزرگ هر مادري اين است كه پسر و دخترشان ازدواج كنند، سر و ساماني بگيرند، خوشبخت شوند. تا چند سال پيش همه فكر و خيالش شما بوديد، اگر چه ممكن است چيزي پيش شما اظهار نمي كرده، ولي الان همه فكر و ذكرش شده خواهر شما. توجه ويژه مادرت به خواهر جوان و مجرد شما عاقلانه و برخاسته از عطوفت مادرانه است. زيرا او در سن ازدواج است، شايد با خانم شما از جهت سني خيلي تفاوت نداشته باشد. خانمت با شما ازدواج كرده، ولي او هنوز مجرد است. از يك سو شايد او فكر مي كند كه خواهرت از اين كه هنوز ازدواج نكرده در دلش يه جورايي ميشه. از سويي ديگر او دختر است و يك دنيا عاطفه و احساسات، دختر است و زود رنجي هاي او، دختر است و وابستگي هاي شديد او به مادرش. مادرت همه اين ها را در نظر مي گيرد، به همين خاطر نيز اظهار محبت هايش نسبت به او زيادتر مي شود. شما نبايد حسادت كني، بلكه بايد خوشحال شويد. اگر مادرت نسبت به او كم محلي مي كرد، لازم بود به او تذكر دهيد كه مامان! لازم است با توجه به روحيات خواهرمان، بيشتر به او توجه و مهر و محبت نشان دهيد. از سويي ديگر شما از او بزرگ تر هستي، بايد مَنش و روش برخورد و محبت شما نسبت به خواهرت بُزرگانه و بزرگوارانه باشد. در همه جا، و در همه امور ياور و پشتيبان او باشيد. از خودت كم بگذاري ولي از او چيزي كم نكني، تا او به وجود داشتن برادري مثل شما افتخار كند، و احساس كند پشتيبان دلسوزي مثل شما دارد، نه اين كه نسبت به محبت هاي مادرت در حق او حسادت بورزي.
3-مادر و پدر حتي اگر كافر، مشرك، بت پرست و يا دشمن خدا و انبيا باشند، احترام آنان بر فرزندان لازم و واجب است، و قهر و قطع رابطه با آنان جايز نيست. چنان كه حضرت امام‌رضا(ع) مي‌فرمايد: "نيكي به والدين واجب است گرچه مشرك باشند، ولي در معصيت خدا نبايد آنان را اطاعت كرد". (2)
در قرآن كريم دستور احترام و احسان به پدر و مادر در رديف اطاعت از خدا ذكر شده است. (3) چنان كه در روايات بي حرمتي به آنان در رديف بي حرمتي به پيامبر اكرم (ص) و بي حرمتي به خدا شمرده شده است. پيامبر(ص) فرمود: "كسي كه والدين خود را بيازارد، مرا اذيت كرده و كسي كه مرا بيازاد، خدا را آزار داده و آزار كننده خدا ملعون است".(4) و در حديث ديگري از آن حضرت نقل شده : "كسي كه پدر و مادر خود را به خشم آورد، خداي را به غضب در آورده است"(5)
امام باقر(ع) مي‌فرمايد: "سه چيز است كه خداوند درباره آن‌ها اجازه مخالفت به هيچ كس نداده است، كه عبارتند از : الف- رد امانت به صاحبان آن، نيكوكار باشند يا فاسق و بد كردار، ب- وفاي به عهد و پيمان مشروع نسبت به نيكوكار و بدكردار، ج- خوش رفتاري با پدر و مادر، نيكوكار باشند يا بد كردار"
البته احترام گذاشتن به پدر و مادر به معناي قبول همه نظرات، روش ها و عملكردهاي آنان نيست.
شما مي‌توانيد با رعايت ادب و متانت ،مهر و محبت، و حفظ جايگاه آنان نظر خود را در موضوعات مختلف بدون تندي و اصرار بيان كنيد.
براي توضيح بيشتر با بخش تلفني مركز (096400) تماس بگيريد.
پي نوشت ها:
1.اسراء ( 17) آيه 24.
2.شيخ صدوق، عيون اخبار الرضا (ع)، ناشر دار العالم للنشر ( جهان ) ، سنة النشر 1378 ه ق ، ج2 ، ص124.
3.بقره (2) آيه 83.
4.محدث نوري، مستدرك الوسايل، مؤسسه آل البيت، قم 1408 ش، ج 15، ص193.
5.حسن بن ابي الحسن ديلمي، ارشاد القلوب، ناشر دار الشريف الرضي للنشر، 1413 ق، ج1، ص176.
موفق باشید.
