جنین

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
خداي متعال در قرآن، مراحل خلقت آدمي را اين گونه توصيف مي كند:
"ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظاماً فَكَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ فَتَبارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقينَ" (1)
سپس نطفه را به صورت علقه (خون بسته‏)، و علقه را به صورت مضغه (چيزى شبيه گوشت جويده شده‏،) و مضغه را به صورت استخوان هايى درآورديم و بر استخوان ها گوشت پوشانديم، سپس آن را آفرينش تازه‏اى داديم، پس بزرگ است خدايى كه بهترين آفرينندگان است.
اين بيان كامل و رسايي از نحوه خلقت آدمي است و اين كه در چه زماني روح بر جنين دميده مي شود، در اين آيه به آن اشاره نشده و فقط در پايان تكامل جنين و گذر از احوال ياد شده، خداي متعال مي فرمايد" ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ"يعني همان نطفه در قرار گاه مكينش، شانيت پذيرش خلقي ديگر را مي يابد يعني انسان مي شود.
در عين حال در زمان حمل و بعد از گذشت چهار ماه، مادر احساس مي كند در شكم خود موجودي زنده را پرورش مي دهد! پس جنين هنگامي كه به چهار ماهگي مي رسد، روح انساني در او دميده مي شود.
البته همان گونه كه پرسيده ايد، در روايات متعددي به زمان نفخ روح و دميدن حيات در جنين كه بعد از زمان اتمام چهار ماهگي است، تصريح شده است.
1. اين بيان مستند به رسول خدا(ص) است كه فرمود: "انّ اللّه يبعث اليه ملكا عند تمام مائة و عشرين يوما فينفخ فيه الرّوح و يكتب اجله و رزقه..."(2)
يعني وقتي سن جنين به يكصد و بيست روز كامل رسيد، خداي متعال فرشته اي را مامور مي كند كه در او روح بدمد و نيز اجل و روزي اش را تعيين كند.
2.مولاي متقيان(ع)فرمود:
إِذَا تَمَّتِ النُّطْفَةُ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ بُعِثَ إِلَيْهَا مَلَكٌ فَنَفَخَ فِيهَا ... (3)
يعني زماني كه نطفه به پايان چهار ماهگي رسيد، فرشته اي بر او گمارده مي شود تا در آن نطفه روح بدمد.
ا3.مام صادق(ع) فرمود:
"إِذَا بَلَغَ الْوَلَدُ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ فَقَدْ صَارَ فِيهِ الْحَيَاةُ" (4)
هنگامي كه فرزند به چهار ماهگي برسد،صاحب حيات مي شود.
همان طور كه ملاحظه كرديد، در اين روايات و نظاير آن به طور صريح از زمان دميده شدن جان و حيات در جنين نام برده شده است.
پي نوشت ها:
1. سوره مومنون، آيه 14.
2. ابوالفتوح راضي، روض الجنان و روح الجنان في تفسيرالقرآن، مشهد، انتشارات بنياد پژوهش هاى اسلامى آستان قدس رضوى، سال 1408 ه ق، ج‏7، ص 203.
3. مجلسي محمد باقر، بحارالأنوار لبنان، بيروت، موسسه الوفاء،سال 1404 ه ق، ج 57، ص 383.
4. همان.
موفق باشید.