نمیدونم درد دلمو به کی بگم ؛ نمیدونم چطور سوالمو مطرح کنم ، اکثر اوقات نمازمو به جماعت میخونم حتی نماز صبح ؛ خیلی کارهای مستحب انجام میدم ؛ به خانوادمم خیلی احترام میزارم ؛اما بااین وجود تمام بلاهایی که نباید سرم بیاد همیشه میفته ؛چراشو نمیدونم؟البته اینم بگم اهل فسق و فجور نیستم؛ لطفا کمکم کنید/
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
سختي و مصيبت‌هايي كه به انسان مي‌رسد، همگي به اذن خدا و در مدار مقدّرات حكيمانه خداوند است. گاهي نعمت هاي الهي و الطاف ويژه و ناب خداوند در لباس«سختي‌ها، تنگناها، مصيبت‌ها و مشكلات» ظاهر مي شود؛ چنان كه خداوند انبيا، امامان و اوليا و دوستان خاص خود را در دنيا با انواع سختي‌ها، مصيبت ها و شدايد دچار ساخته است تا بدين وسيله بر ايمان و استواري آنان و بر مقام و مرتبت و منزلت‌شان بيفزايد؛ چنان كه امير مؤمنان (ع) مي فرمايد: «انّ البلاء للظالم ادبٌ، و للمؤمن امتحان، و للانبياء درجه و للاولياء كرامه؛ (1) بلاها براي ستمگران جنبه كيفر و تأديب دارد. براي مؤمنان، امتحان و براي پيامبران باعث ارتقاي رتبه و درجه و براي اولياي الهي موجب كرامت و بزرگواري مي گردد.»
توضيح مطلب اين كه:
به طور كلي، مشكلات و سختي هايي در زندگي بر انسان وارد مي شود، مي تواند مولود عوامل گوناگوني باشد كه يكي از آن ها، شكوفايي استعدادها و سازنده شخصيت انسان است.
براساس آيات قرآن و روايات نظام زندگي انسان در جهان هستي، نظام تكامل و پرورش است و همه مردم (از پيامبران گرفته تا ديگران) در حوادث روزگار دست و پنجه نرم مي‌كنند تا تربيت و ساخته شوند و شايستگي دريافت پاداش‌هاي عظيم الهي را كسب نمايند.
خداوند براي شكوفا كردن استعدادها و پرورش دادن بندگانش، آنان را با گرفتاري‌ها مي‌آزمايد؛ يعني همان گونه كه فولاد را براي استحكام بيش تر در كوره مي‌گذارند تا به اطلاح آبديده شود. آدمي را نيز در كوره حوادث سخت پرورش مي‌دهد تا مقاوم گردد. امتحان خدا با گرفتاري ها، به كار باغبان پر تجربه شبيه است كه دانه‌هاي مستعد را در سرزمين‌هاي آماده مي‌پاشد. دانه‌ها با استفاده از داده‌هاي طبيعي شروع به رشد و نمو مي‌كنند. به تدريج با مشكلات مي‌جنگند و با حوادث پيكار مي‌نمايند. در برابر طوفان‌هاي سخت و سرماي كشنده و گرماي سوزان، ايستادگي به خرج مي‌دهند تا شاخه گلي زيبا يا درختي تنومند و پرثمر بار آيد كه بتواند به زندگي خود در برابر حوادث سخت ادامه دهد.
خداوند نيز زندگي دنيا را براي انسان توأم با رنج و مشقت قرار داد تا وي را تربيت كند و استعدادهايش را شكوفا نمايد.
شدايد و ناملايمات براي انسان جنبه سازندگي دارند. بسياري از كمالات است كه جز در رو به رو شدن با سختي‌ها و گرفتاري ها، جز در نتيجه برخوردها، جز در ميدان مبارزه و پنجه نرم كردن با حوادث به دست نمي‌آيد.
البته گاهي بلا و گرفتاري به عملكرد خود ما برمي گردد؛ مثل اين كه كاري را از روي جهل، عدم تدبير و يا از روي لجاجت انجام دهيم؛ مثلاً كسي كه بدون دقت و مشورت دست به كاري ميزند و بعد شكست ميخورد.
به هر صورت، توصيه مي كنيم در صورت اول سعي كنيد نگاهتان را به اين سمت معطوف بداريد كه اين مشكلات سبب رشد و شكوفايي استعدادهايتان مي شود. در اين صورت زندگي را موهبتي الهي مي بينيد و آن را با تمام مي پذيريد و نه تنها مي پذيريد بلكه به مانند مسأله اي به آن مي نگريد كه بايدحلش كنيد. آن را ميدان نبردي مي بينيد كه جرأت حضور در آن را در خود مي بينيد و با آن روبرو مي شويد.
و در صورت دوم كه بلا و گرفتاري به عملكرد خود ما برمي گردد، انسان بايد با تجربه شكست قبلي، آينده موفقي را براي خود رقم بزند.
و در ساير صوري كه كوتاهي در انجام وظايف از انسان سر نزده، انسان در مقابل بلا و گرفتاري در به هر صورت كه باشد، صبر نموده و خدا را شاكر باشد تا خداوند سفره نعمت هايش براي او بگشايد. امير مؤمنان(ع)مي فرمايد:
«الدَّهْرُ يَوْمَانِ فَيَوْمٌ لَكَ وَ يَوْمٌ عَلَيْكَ فَإِذَا كَانَ لَكَ فَلَا تَبْطَرْ وَ إِذَا كَانَ عَلَيْكَ فَلَا تَحْزَنْ فَبِكِلَيْهِمَا سَتُخْتَبَرُ؛ (2)
دنيا دو روز است: روزى به زيان توست و روزى به سود توست. روزى كه به سود توست، سرمست مشو و روزى كه به زيان توست، غم مخور؛ زيرا تو در هر دوى آن ها آزمايش مىشوى.»
و در صورتي كه از طرف او كوتاهي صورت گرفته، براي جبران آن اقدام كند تا خداوند عنايت خود را به او بيش تر نمايد.
توصيه مي كنيم بار ديگر با دقت عملكرد خود را واكاي نماييد و از عدم وجود حقي به گردنتان مطمئن شويد. اگر حقي بود توبه كنيد و آن را جبران نماييد. در غير صورت مقداري صدقه بدهيد.
دو نكته پاياني:
1. خداي مهربان همه بندگان خويش را دوست دارد. اگرچه مؤمنان را بيش تر دوست دارد. بنده اي هر چه ايمان و معرفت و درجه يقين و اعتمادش به خدا بيش تر باشد، او را بيش تر دوست دارد، ليكن او همه بندگانش را دوست دارد: «إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُفٌ رَحِيم» (3) نفرمود فقط مؤمنان را دوست دارد، بلكه فرمود: خداوند نسبت به همه مردمان (الناس) مهربان و بخشاينده است.
2. از آيت الله العظمي بهجت براي رفع گرفتاري ها نقل شده است:
نماز جعفر طيّار و دعاهاي بعد از نماز را همان گونه كه در مفاتيح الجنان آمده است بخوانيد. بعد از نماز دعايي را كه با عبارت " سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ تَرَدَّى بِهِ......" شروع مي شود، بخوانيد. ان شاءالله مشكل تان بر طرف مي شود.
پي نوشت ها:
1. علامه المجلسي، بحار الانوار، مؤسسه الوفاء، بيروت، 1404 ه.ق، ج 81، ص 198.
2. ابن شعبه حرانى، تحف العقول عن آل الرسول، جامعه مدرسين قم، 1404 ق، چاپ دوم، ص 207.
3. بقره(2) آيه 142.
موفق باشید.
