ازدواج

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسش گر گرامي خويشتن داري در اسلام هست. ولي نه به جاي فرهنگ ازدواج، بلكه خويشتن داري در جايي است كه انسان به دنبال ازدواج است. ولي هنوز مقدمات ازدواجش فراهم نشده است، يعني كسي كه توانايي ازدواج ندارد يا هنوز سنش اجازه نمي دهد يا احساس نياز به همسر ندارد، يا ازدواج بر او واجب شده و او نيز دنبال ازدواج است، ولي هنوز مورد مناسبي پيدا نكرده، بايد خويشتن داري كند و با تعفف و پاكدامني و دوري از هر فرد و كار وصحنه و رابطه و كلام محركي خود را از گناه حفظ كند، اين توصيه قرآن كريم است: «وَ لْيَسْتَعْفِفِ الَّذينَ لا يَجِدُونَ نِكاحاً حَتَّى يُغْنِيَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِه‏.» (1) و كسانى كه امكانى براى ازدواج نمى‏يابند، بايد پاكدامنى پيشه كنند تا خداوند از فضل خود آنان را بى‏نياز گرداند!
ولي اين خويشتن داري به نوعي مسكن و آرام بخش موقتي است، و داروي اصلي غريزه هر انساني ازدواج است، و اينكه به جاي فرهنگ ازدواج، ترويج فرهنگ خوشتن داري بشود اصلا مطابق با فرهنگ ديني نيست، به چند دليل:
اول: اين كه انسان بتواند بدون ازدواج خود را از گناه نگهدارد بسيار سخت است. همان طور كه در روايات داريم كه:«لَا حَصُورَ بَعْدَ يَحْيَى »(2) بعد از يحيي كه پيامبر خدا بود حصوري وجود ندارد.» يعني بعد از يحيي كسي نمي تواند خود را از گناه حفظ كند.
دوم: در روايات بدون همسر ماندن بسيار نكوهيده شده است و پيامبر(ص) فرموده اند:«َ لَوْ خَرَجَ الْعُزَّابُ مِنْ مَوْتَاكُمْ إِلَى الدُّنْيَا لَتَزَوَّجُوا. (3) اگر كساني كه عزب و بي همسر بوده اند و مرده اند به دنيا بازگردند حتما ازدواج مي كردند.
ثالثا: در مورد مستحب بودن ازدواج و اين كه ازدواج سنت پيامبر است نيز توصيه بسياري شده است. پيامبر (ص) فرمود:َ« مِنْ سُنَّتِي التَّزْوِيجُ فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِي فَلَيْسَ مِنِّي »(4) ازدواج از سنت هاي من است هر كسي نسبت به ازدواج بي ميل باشد از من نيست.»
پس با اين دلائل و توصيه ها ديگر واضح است كه خويشتن داري نمي تواند جاي فرهنگ ازدواج باشد.
پي نوشت ها:
1. سوره نور (24) آيه 33.
2. محدث نورى، مستدرك الوسائل، مؤسسه آل البيت عليهم السلام قم، 1408 ه.ق، ج 14، ص 157.
3. همان.
4. همان، ص 152.
موفق باشید.