در متن مقالهای که در سایت شهر سووال در پاسخ به پرسش «چرا در اسلام برده داری و كنیزداری ممنوع نشد؟» آمده است؛ جمله زیر را میخوانیم
-چند عامل نیز موجب آزادى خودبه خودى بنده مى شود. مثل اسلام آوردن در محل جنگ و...
منظور از اسلام آوردن در محل جنگ چیست؟ مستندات روایی آزاد شدن برده در چنین شرایطی چیست؟
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسشگر محترم اگر مشركان و اهل كتاب به كشور اسلامي هجوم آورند، مسلمانان بايد هجوم آنان را دفع كنند و آنان را بكشند تا شكستشان قطعي شود و بقيه افراد ميدان جنگ را به اسيري بگيرند. بنا به حكم قرآن اسيران را بايد با گرفتن فديه يا به منت آزاد كرد. در زمان صدر اسلام چون برده گيري اسيران جنگ امري عادي بود، پيامبر به عنوان حاكم اسلامي اجازه داد. اگر حاكم اسلامي مصلحت ديد اسيران را به بردگي هم بگيرد و چون در آن زمان برده گيري اسيران موجب مي شد كه مشركان بترسند و از هجوم به كشور اسلامي خودداري كنند، پيامبر اسيران ميدان جنگ را به بردگي گرفت.
اما اسير ميدان جنگ هجومي عليه اسلام و مسلمانان، مستحق قتل است و حاكم اسلامي حق دارد اگر مصلحت ديد او را بكشد، يا به منت يا در قبال فديه آزاد كند يا به بردگي بگيرد.
حالا اگر اسير ميدان جنگ هجومي عليه اسلام قبل از اين كه حاكم در باره او حكم كند، مسلمان شد، آيا ديگر به بردگي گرفته نمي شود يا حاكم حق كشتن او را ندارد؟
فقيهان با استناد به روايات گفته اند اگر اسير قبل از اين كه حاكم اسلام در باره او حكم كند (به قتل، آزادي يا بردگي) اسلام آورد و شهادتين را بر زبان راند، ديگر كشتن او جايز نيست ولي حاكم مخير است او را به منت يا در قبال فديه آزاد كند يا به بردگي بگيرد. (1)
بنا بر اين اسلام آوردن اسير قبل از اين كه حاكم در باره او حكم كند، فقط او را از كشته شدن مي رهاند. اما باعث آزادي او نمي شود و اگر حاكم به بردگي اسير مسلمان شده حكم كند، او برده مي شود و مطلبي كه در سايت مورد اشاره آورده ايد صحيح نمي باشد.
پي نوشت ها:
1. علامه حلي، مختلف الشيعه، قم، دفتر انتشارات اسلامي، 1413ق، ج4، ص423.
موفق باشید.