با سلام و وقت بخیر
5 سال پیش من به صورت ناخواسته دل یک فرد را شکستم و به صورت کاملا ناخواسته باعث شدم پشت آن فرد حرف هایی برای مدت طولانی زده شود، در این مدت هم هر چقدر برای حلالیت رفتم متاسفانه اجازه ای به من نداد که حتی صحبت کنم که برای ایشان توضیح دهم یا درخواست حلالیت کنم، چگونه می توانم دین خود را به ایشان ادا کنم، چون می خواهم به صورت کامل یا تا آنجایی که ممکن است اشتباه خود را جبران کنم.
با تشکر
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
شكي نيست كه بردن آبروي افراد يكي از بزرگترين گناهان است و روايات بي شماري در مذمت و نهي از اين كار وارد شده است كه براي نمونه و يادآوري به اين روايت اشاره مي نماييم:
رسول گرامي اسلام(ص) فرمودند: «در شب معراج به قومي گذشتم كه صورتهاي خود را با چنگال خويش خراش مي دادند. از جبرئيل پرسيدم اينها چه كساني هستند؟ گفت: «اينها كساني هستند كه غيبت مردم را مي كردند و در اعراض (آبرو) آنها مي افتادند(1)».
حساسيت موضوع، انسان را بر آن وا مي دارد كه دقت كافي داشته باشد تا در دام شيطان نيفتد. زيرا شيطان براي هر شخص راهي مخصوص به او را در پيش مي نهد .
حساسيت موضوع كاملاً بايد درك شود و دقت بيشتري شود تا فريب نخوريم. زيرا درست است كه مثلاً غيبت در امر مشورت جايز شمرده شده است. ولي شروطي هم دارد كه بايد به آنها توجه كرد. چنانكه شهيد دستغيب مي فرمايد: «بايد دانست كه احتياط در مسأله، رعايت كردن دو چيز است: يكي آنكه در صورتي عيب شخص را بگويد كه ضرر و مفسده نگفتن بيشتر باشد، بنابراين اگر به عكس شد يعني ضرري كه از ريخته شدن آبرو و رسوا شدن آن شخص به او مي رسد بيشتر از ضرري است كه به شخص مشورت كننده در كار يا معامله اش مي رسد، بايداز گفتن آن عيب طرف خودداري كرد. ديگر آنكه ذكر عيب آن شخص در صورتي جايز است كه از ذكر آن براي جلوگيري از مفسده ارتباط و معامله با او ناچار باشد...» (2).
البته به طرف مقابل نيز توصيه شده كه از گناهان و غيبتهايي كه در موردش شده در گذرد. خداوند متعال فرموده است:
«برآنچه به تو مي گويند صبر و تحمل پيش گير(3)»، «از مردم نادان هر آزار بيني صبر و تحمل پيش گير(4)» و اين صفت را مي ستايد: «هر كه بر ظلم كسي صبر كند و ببخشد اين مقام حلم و بردباري است كه عزم در امور الهي (و تسلط بر نفس و قوت عقل و اراده) است(5)» و علاوه بر آنكه خداوند با صابران است و آنان را دوست دارد، پاداش فراواني براي آنها مهيا نموده است: «خدا در پاداش آن صبر جميل و كامل باغ بهشت و لباس حرير بهشتي لطف فرمود(6)». اين پاداش زيبا كجا و آن عذابهاي دردناك كه براي گناه كاران وجود دارد كجا؟
در چنين شرايطي شما مي توانيد با واسطه كردن شخصي كه مورد قبول دوستتان است و با استفاده از آيات و روايات بيان شده از او بخواهيد تا از شما بگذرد. شايد در مرحله اول ايشان موافقت نكند، چرا كه آبرو، مساله مهمي است و اگر خداي ناكرده از بين رفت نمي توان آن را به راحتي جبران كرد. و همچنين حق الناس است و خدا هر گناهي را ببخشد حق الناس را نخواهد بخشيد. اما با دعا كردن و استغفار براي ايشان به هدف خود كه بخشش از طرف او است نزديك تر شويد ضمن اينكه نزد افرادي كه آبروي ايشان را برده ايد برويد و از اشتباهي كه مرتكب شده ايد باخبرشان كنيد تا آبروي دوستتان برگردد و موجبات رضايت ايشان را فراهم كند.
پي نوشت ها
1. موسوي خميني، سيد روح الله، چهل حديث، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام، 1384، ص 305، حديث19.
2. دستغيب، گناهان كبيره، دفتر انتشارات اسلامي وابسته به جامعة مدرسين حوزه علميه قم، ص281.
3. طه(20) آيه 130.
4. لقمان(31) آيه 17.
5. شوري(42) آيه 43.
6. انسان(76) آيه 12.
موفق باشید.