با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
چند پاسخ به شما مي دهيم:
1- اين چنين نيست كه مي گوئيد در تمام خطابات الهي مردان مقدم هستند. بلكه مواردي هم زنان مقدم هستند.
2- اگر در بيشتر آيات الهي مردان مقدم شده اند اين دليل بر برتري مردان بر زنان نيست. زيرا خداوند تقوي را ملاك برتري مي داند:
يا بَني‏ آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَيْكُمْ لِباساً يُواري سَوْآتِكُمْ وَ ريشاً وَ لِباسُ التَّقْوى‏ ذلِكَ خَيْرٌ ذلِكَ مِنْ آياتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُون : (1) اى فرزندان آدم! لباسى براى شما فرستاديم كه اندام شما را مى‏پوشاند و مايه زينت شماست. اما لباس پرهيزگارى بهتر است! اينها (همه) از آيات خداست، تا متذكّر (نعمتهاى او) شوند.
3- با توجه به آيه «الرجال قوامون علي النساء» بايد توجه داشت كه خانواده يك واحد كوچك اجتماعى است و همانند يك اجتماع بزرگ بايد رهبر و سرپرست واحدى داشته باشد، زيرا رهبرى و سرپرستى دسته جمعى كه زن و مرد مشتركا آن را به عهده بگيرند مفهومى ندارد در نتيجه مرد يا زن يكى بايد" رئيس" خانواده و ديگرى" معاون" و تحت نظارت او باشد، قرآن در اينجا تصريح مى‏كند كه مقام سرپرستى بايد به مرد داده شود با اين حساب كاملا بجاست كه خطاب هاي قرآن به سمت و سوي مردان باشد و اولين مخاطب باشند، چرا كه مردان اداره كننده امور خود و زنان خود هستند.(2)
4- در چند جاي قرآن خداوند ابتداء زن را مخاطب قرار داده يا فقط از زنان نام برده است:
-الزَّانِيَةُ وَ الزَّانىِ فَاجْلِدُواْ كلُ‏َّ وَاحِدٍ مِّنهمَا مِاْئَةَ جَلْدَةٍ وَ لَا تَأْخُذْكمُ بهمَا رَأْفَةٌ فىِ دِينِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الاخِرِ وَ لْيَشهدْ عَذَابهمَا طَائفَةٌ مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ: (3) هر يك از زن و مرد زناكار را صد تازيانه بزنيد و نبايد رأفت (و محبّت كاذب) نسبت به آن دو شما را از اجراى حكم الهى مانع شود، اگر به خدا و روز جزا ايمان داريد! و بايد گروهى از مؤمنان مجازاتشان را مشاهده كنند!
- وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا يُبْدينَ زينَتَهُنَّ إِلاّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلي‏ جُيُوبِهِنَّ وَ لا يُبْدينَ زينَتَهُنَّ إِلاّ لِبُعُولَتِهِنَّ...َ: (4)
و به آنان با ايمان بگو چشمهاي خود را (از نگاه هوس‏آلود) فروگيرند، و دامان خويش را حفظ كنند و زينت خود را -جز آن مقدار كه نمايان است- آشكار ننمايند و (اطراف) روسري‏هاي خود را بر سينه خود افكنند (تا گردن و سينه با آن پوشانده شود)، و زينت خود را آشكار نسازند. مگر براي شوهرانشان و...
- وَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً لِلَّذينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قالَتْ رَبّ‏ِ ابْنِ لي عِنْدَكَ بَيْتًا فِي الْجَنَّةِ وَ نَجِّني مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّني مِنَ الْقَوْمِ الظّالِمينَ: (5) و خداوند براي مؤمنان، به همسر فرعون مثَل زده است، در آن هنگام كه گفت: »پروردگارا! خانه‏اي براي من نزد خودت در بهشت بساز، و مرا از فرعون و كار او نجات ده و مرا از گروه ستمگران رهايي بخش!
مطلب بعد اين كه قرآن كه به زبان عربي نازل شده بايد قاعده و قوانين اين زبان را رعايت كند، در زبان عربي وقتي بخواهند گروهي كه متشكل از مرد و زن هستند مورد خطاب قرار دهند از لفظ مذكر استفاده مي كنند. پس اين مطلب هيچ ربطي به برتري مرد بر زن ندارد.
پي نوشت ها:
1. اعراف(7) آيه 26.
2. مكارم شيرازي ناصر، تفسير نمونه، ناشر دار الكتب الإسلامية، چاپ تهران، 1374 ش،چاپ اول،ج‏3، ص 370.
3. نور( 24) آيه 2.
4. همان، آيه 31.
5. تحريم ( 66) آيه 11.
موفق باشید.