شبهه

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسشگر محترم آيه بالا حكم تكويني را بيان نمي كند يعني اين گونه نيست كه به اراده تكويني خدا هميشه اين گونه باشد كه زنان مؤمن، مردانشان هم مؤمن باشد و بر عكس. حضرت نوح مرد مؤمن است و زنش كافر و همسر لوط خودش مؤمن است و زنش طرفدار فحشا و بر عكس حضرت آسيه مؤمن است و مردش فرعوني كه مستكبر بود و ادعاي خدايي داشت.
بنا بر اين ممكن است زني پاكدامن باشد و همسرش ناپاك باشد.
آيه بالا بيان يك حكم تشريعي است كه مردان پاكدامن بايد با زنان پاكدامن ازدواج كنند و زنان پاكدامن با مردان پاكدامن و حرام است كه مردان پاكدامن با زنان مشهور به فسق و فجور و زنان پاكدامن با مردان ناپاك و مشهور به فسق ازدواج كنند . آيه "الطيبون للطيبات و ..."(1) به معناي آيه "الزاني لا ينكح الا الرانيه و...(2)= مرد زناكار جز با زن زناكار ازدواج نكند و ..." است و در ادامه آيه آمده: و حرّم ذلك علي المؤمنين =و ازدواج با زناكار بر مؤمنان حرام است.
زناكار هم در اينجا به زن و مردي گفته مي شود كه از انجام آشكار اين عمل شنيع ابا ندارد و به اين كار شهره شده و بر اين كار حد خورده باشد و از اين كار دست نكشيده و توبه نكرده باشد. (3)
اما شوهر خاله شما شايد با زنان بيوه و با خواندن عقد موقت ارتباط برقرار مي كند كه حرام نيست يا اگر خداي نكرده مرتكب اين عمل زشت مي شود، بر اين حرام اصرار ندارد و عنوان زناكار بر او صدق نمي كند."الزاني و الزانيه" اسم فاعل هستند و بر استمرار دلالت دارند يعني كسي كه الآن اين كار را مي كند و بر آن استمرار و مداومت دارد.
اما اگر شوهر خاله شما قبل از ازدواج به زنا شهره بوده و توبه اي از او ثابت نشده، بر خاله شما حرام بوده با او ازدواج كند و مرتكب حرام شده كه اين ازدواج را پذيرفته است و اگر بعد از ازدواج فاسد شده، عقد آنها صحيح است و گناه شوهرش را به پاي او نمي نويسند.
پي نوشت ها:
1. نور(24) آيه 26.
2. همان، آيه 3.
3. سيد علي طباطبايي، رياض المسائل، قم، انتشارات اسلامي، 1420ق، ج10، ص18.
موفق باشید.