مهدویت

پرسش: مهدويت
باعرض سلام و تشكر به خاطر پاسخ گويي سريع سؤال قبل
اينجانب در سؤال قبل مطرح كرده بودم كدامين نشانهاي ظهور از شرايط ظهور مي باشد.
و بر اساس روايات پيامبر(ص) و امام صادق (ع) جواب داده شد 1-خروج سفياني . 2-خروج يماني و خراساني . 3-خسف در بيدا . 4- قتل نفس زكيه
اكنون سؤال من اين است كه نمي شود امام زمان ظهور كند بدون خروج سفياني وخراساني
حتما بايد سفياني خروج كند و به مباره با شيعيان بپردازد تا امام ظهور كند يعني
نمي شود جهان وجامعه را آنگونه آماده ي ظهور كرد كه امام بيايد وبر مسند خلافت بشيند
و زمامدار حكومت شود.

باتشكر
پاسخ: با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
اصل خروج سفياني، صرف نظر از ويژگي‌ها و قضاياي جزئي، امري مسلّم است، نظر به اين كه خروج سفياني يكي از نشانه هاي حتمي است مي توان گفت پيش از ظهور اين شرط رخ خواهد داد. اما اين شرط به آن معنا نيست كه زمان ظهور را بتوان پيش بيني نمود خروج سفياني پيش از ظهور خواهد بود. اما ظهور چه مدت پس از خروج سفياني است معلوم نيست. ظهور نيز چون امكان وقوع به صورت ناگهاني(بغتتا) دارد چنين مي توان نتيجه گرفت كه شايد با فاصله اندكي پس از خروج سفياني باشد و شايد بافاصله بسيار باشد.
ولي اينكه سفياني كيست؟ چه ويژگي‌هايي دارد؟ چگونه شورش مي‌كند؟ چندان روشن نيست. مي‌توان حدس زد كه سفياني جريان باطلي است در بستر تاريخ و رو در رويي بين حق و باطل، در روايتي از امام سجاد(ع) آمده كه «در برابر هر قيام كننده و مصلحي، يك سفياني وجود دارد».(1)
سفياني جرياني است كه در برابر انقلاب بزرگ جهاني حضرت مهدي(عج) خروج مي‌كند. پس در حقيقت، يك جريان است.(2) كه توسط افراد مختلف خود نمائي مي كند.
آنچه بيان شد كه خروج سفياني از علامت هاي حتمي است و پيش از ظهور حتما رخ خواهد داد بر فرض آن است كه اسباب و شرائط ايجاد آن ها، وجود دارد و باز دارنده اي هم بر سر راه پيدايش آنها نيست و از اين جهت حتمي هستند، ولي هيچ اشكالي ندارد كه اراده خداوند آنها را تغيير دهد، يا آنها را بردارد. پس حتمي بودن آنها به اين معنا نيست كه محال است رخ ندهد.(3)
براي آگاهي بيشتر رك :
1ـ دادگستر جهان، از ابراهيم اميني.
2ـ موعودنامه، از مجتبى تونه‌اي.
3ـ موعودشناسي و پاسخ به شبهات، از علي ‌اصغر رضواني.
پي نوشت ها:
1. بحار الا نوار، ج 2، ص 182.
2. جمعي از نويسندگان مجله حوزه، شماره 71-72 ، ص250.
3. همان، ص242.
پرسش: لطفا براي من نشانه هاي ظهور را از شرايط ظهور تفكيك كنيد
و جواب دهيد چرا بعضي از نشانه هاي ظهور انگونه بيان مي شود كه شرايط ظهور مي باشد
و تا اين نشانه ها رخ ندهد ظهور اتفاق نمي افتد
لطفا براي من نشانه هاي ظهور را از شرايط ظهور تفكيك كنيد
و جواب دهيد چرا بعضي از نشانه هاي ظهور انگونه بيان مي شود كه شرايط ظهور مي باشد
و تا اين نشانه ها رخ ندهد ظهور اتفاق نمي افتد

باتشكر
پاسخ: با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
مجموع اين حوادث، رويدادها و تحولات كه پيش از ظهور يا هم‏ زمان با آن رخ مي‏دهند، به نشانه‏ها يا "علائم ظهور" تعبير مي‏شود.
به عنوان نمونه، در روايات"ملاحم و فتن" از امام صادق(ع) روايت شده كه فرمود:"قبل از قيام قائم وقوع پنج علامت حتمي است: يماني، سفياني، صيحه آسماني، كشته شدن نفس زكيه و فرو رفتن در بيداء".(1)
اما مهم تر و كليدي تر از علائم ظهور در موضوع آخرالزمان و ظهور حضرت حجت(عج) بحث "شرايط ظهور" مي باشد: به مجموعه زمينه‏ها و بسترهاي فرهنگي، سياسي و اقتصادي كه در صورت فراهم‏شدن آنها ظهور امام مهدي(ع) رخ خواهد داد، «شرايط ظهور» گفته مي‏شود. البته در اينكه با قاطعيت بتوان اموري را از شرايط ظهور برشمرد و ادعا كرد كه با تحقق آنها حتماً ظهور محقق خواهد شد، ترديد وجود دارد، با اين حال، شايد بتوان از برخي روايات چنين استفاده كرد كه اموري مانند آمادگي فكري و عملي مردم براي ظهور امام عدالت‏گستر، عزم جدي آنها براي وفا به پيمان خود در برابر آن امام، وجود تعداد كافي ياران مخلص و وفادار، نااميدي كامل مردم از طرح‏ها و برنامه‏هاي دست‏ساخته بشر براي اصلاح وضع جهان و... از شرايط ظهور به شمار مي‏آيند كه به نظر هنوز همه اين شرايط فراهم نيست.
نتيجه آنكه علايم ظهور، هيچ نقشي در تحقق ظهور ندارند و كاركردشان گزارشگري و حكايتگري از نزديك تر شدن ظهور امام مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف است؛ بر خلاف شرايط ظهور كه رابطه آن ها با ظهور، رابطه علّي، معلولي و سببي، مسببي است و تحقق ظهور، در گرو فراهم شدن آن شرايط و زمينه ها است؛ به گونه اي كه با وجود آن ها، ظهور محقق خواهد شد و با فقدان آن ها، ظهور به تأخير خواهد افتاد.
براي ظهور امام زمان شرايط متعدد از جمله شرايط ذيل بيان شده است.
1 - آمادگي جهانيان:
يكي از شرايط مهم ظهور آمادگي جهانيان براي پذيرش حكومت جهاني است، بدين معنا كه جامعه بشري از وضعيت موجود منزجر بشود و از عمق جان خواهان دگرگوني آن گردد، به گونه‌اي كه اگر مصلح كل، حضرت مهدي(عج) ظهور كند، با پذيرش مردمي روبرو گردد.
2 - رشد خرد جمعي:
پي ريزي حكومت جهاني، تنها با بهره‌گيري از سرنيزه و آتش توپ و تانك امكان پذير نيست. براي تشكيل حكومت جهاني و از بين بردن ظلم، رشد خرد جمعي لازم است. يكي از استراتژي‌هاي امام زمان(ع) رشد افكار عمومي است.
امام باقر(ع) فرمود: « آن‌گاه كه قائم ما قيام كند، خداوند دست رحمت و قدرت او را بر سر بندگان مي‌گذارد. به وسيله او خرد و انديشه‌هاي انساني به تكامل مي‌رسد».(2)
3 - وجود ياران:
براي تشكيل حكومت و حفظ آن نياز به ياران و مديران صالح است. پايگاه مردمي و حمايت آنان در كار آمدي نظام سياسي نقش بنيادي دارد. تشكيل حكومت امام زمان از اين قاعده مستثني نيست. موفقيت امام در تشكيل حكومت، حضور ياران تقوا گرا، شجاع و بصير را مي‌طلبد. يكي از علل عدم موفقيت ائمه(ع) در تشكيل حكومت، عدم حمايت مردم از آنان بود. شكست ظاهري امام حسين(ع) صلح امام حسن(ع) و 25 سال سكوت امام علي(ع) ريشه در عدم حمايت مردم دارد. در بعضي از روايات يكي از شرايط ظهور امام زمان(ع) وجود وآمادگي ياران بيان شده است. البته روايات در بيان تعداد ياران حضرت اختلاف دارند.
4 - وجود قوانين و برنامه‌هاي جامع:
شهيد صدر يكي از شرايط ظهور را وجود قوانين و برنامه‌هاي جامع دانسته است.(3) وجود قوانين و برنامه‌هاي جامع هم پيش از ظهور و هم پس از ظهور لازم است. قبل از ظهور بدان جهت ضرورت دارد كه مردم در پي قوانين و برنامه‌هايي هستند كه به نيازهاي آنان پاسخ دهد، زيرا مردم از مكاتب مادي خسته شده و قوانين موجود را عادلانه و پاسخگو نمي‌دانند.
براي آگاهي بيشتر رك مجله حوزه، ويژه‌نامه امام زمان.
در برخي روايات بعضي امور به عنوان نشانه‏هاي ظهور ذكر شده، از جمله در آمدن پرچم‏هاي سياه از خراسان، خروج مغربي در مصر (4)، ليكن از اين امور نمي‏توان قضاوت نمود كدام يك حتمي و كدام يك غير حتمي است، اما در عين حال در روايات نشانه‏هاى ظهور به دو دسته نشانه‏هاى حتمى و نشانه‏هاى غير حتمى تقسيم شده‏اند. علائم حتمى آن هايى هستند كه تحقق شان بدون هيچ قيد و شرطى الزامى است؛ اما علائم غير حتمى، نشانه‏هايى هستندكه ممكن است تغيير يابند و يا به كلى حذف شوند. درباره مسايل مربوط به امام زمان (ع)- از جمله نشانه هاي ظهور حضرت - به منابع زير مراجعه فرماييد:
- امام مهدي (ع) از ولادت تا ظهور سيد محمد كاظم قزويني
- موعود نامه، مجتبي تونه اي
- دادگستر جهان، ابراهيم اميني
پي نوشت ها:
1. كمال الدين وتمام النعمة، شيخ الصدوق، سال چاپ محرم الحرام 1405 - 1363 ش، ناشر مؤسسة نشر إسلامي وابسته به جماعة مدرسين قم، ج2، ص649.
2. كافي، شيخ كليني، تحقيق علي أكبر غفاري، چاپ چهارم، سال چاپ 1365 ش، ناشر دار الكتب الإسلامية - تهران، ج 1، ص 25.
3. محمد باقر صدر، بحث حول المهدي، موسسه تحقيقات و نشر معارف اهل البيت (ع)، ص 404.
4. سيد محمد صدر، تاريخ الغيبة الكبري، ج 2، ص 472، بي تا.

موفق باشید.