افراط در دين

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسش گر گرامي شما ناراحت هستيد ولي بايد بدانيد در اين مشكل هر دو طرف اشتباهات و مشكلاتي داريد:
1-مشكل والدين و پدرتان اين است كه موقع نماز صبح مراعات لازم را نمي كند واگر چه نماز صبح را بايد با صداي بلند بخواند ، ولي لازم نيست با فرياد نماز بخواند، و اين كار ايشان اصلا درست نيست و يا بيدار كردن شما موقع رفتن به مسجد ،نيز كاري است كه لزومي ندارد ،و با اين كار ها شما را ناراضي كرده اند، بدانيد والدين تان در برابر كارهايي كه انجام مي دهند يا اذيت هايي كه انجام مي دهند ،حتما مسئول خواهند بود. ولي شما نبايد در هيچ حالتي با ايشان جر و بحث يا دعوا و يا قهر و كارهايي از اين قبيل انجام دهيد، چرا كه اين كار ها بي احترامي به والدين محسوب مي شود كه از گناهان كبيره است.
توصيه مي كنيم، از روش هاي غير مستقيم براي تذكر به پدرتان در اين زمينه استفاده كنيد،مثلا نامه بنويسيد و از اين كارشان ابراز ناراحتي كنيد،يا از مادرتان بخواهيد تذكر دهند. يا اگر مي توانيد در اين مورد ايشان را با مركز ملي پاسخگويي آشنا كنيد و از ايشان بخواهيد در اين زمينه با ما صحبت كنند.
2-اگر چه گفتيد: راهنمايي كنيد نه نصيحت. ولي گاهي براي راهنمايي لازم است نصيحت هم بكنيم. شما نيز كمي زياد از حد حساس هستيد، چون ذكر گويي والدين تان يا بسم الله گفتن پدرتان در هر لقمه، اصلا افراط نيست ،بلكه بسيار خوب و سفارش شده است، اين كه پدرتان زياد ذكر مي گويد يا موقع غذا خوردن با هر لقمه بسم الله مي گويد، چه ضرري به شما مي رساند،؟! اين حق ايشان است كه ذكر بگويد و اين كار ايشان اگر همراه با فرياد نباشد، افراط نيست، و شما شرعا و اخلاقا حق نداريد از اين كار ايشان ناراحت شويد. از شما كه خود مذهبي و تحصيل كرده هستيد تعجب مي كنيم چطور از اين كارشان ناراحت مي شويد، همه اولياء الهي سعي مي كنند اين مستحبات را رعايت كنند.
همان طور كه ديديد در مورد نماز صبح همراه با فرياد ، يا بيدار كردن شما در هنگاه رفتن به مسجد، حق را به شما داديم، ولي در مورد ذكر گفتن حق با ايشان است ،شايد همين تذكر شما در مورد ذكر خدا، و مخلوط شدن حرف درست تان با حرف نادرست، باعث ناراحتي ايشان مي شود و حرف حق شما در مورد فرياد زدن در نماز صبح را نيز ،اهميتي نمي دهند يا شما را بي دين معرفي مي كنند.
به نظر مي رسد بايد شما در زمينه آثار و فوائد معنوي و اخروي و دنيوي ذكر الهي در موقع غذا خوردن و ذكر خدا در تمام لحظه هاي زندگي ،بيشتر مطالعه كنيد تا آستانه تحمل خود را بالاتر ببريد. خداوند براي تمام لحظات انسان ذكري پيش بيني كرده، حتي ما در هنگام قضاي حاجت هم ذكر و دعا داريم، دليلي ندارد شما اين موارد را افراط تلقي كنيد.
البته اين صحبت ما با توجه به توضيحات شما از ذكر گفتن ايشان است كه با اين توضيح تان، ذكر گفتن ايشان را افراط و عيب يا غير طبيعي نمي دانيم، البته اگر به نحوه خاص يا غير طبيعي اين كار را مي كنند، حكم فرق مي كند ،ولي در توضيح شما چيزي غير طبيعي نديديم.
توصيه مي كنيم آرامش خود را حفظ كنيد و به خاطر اين مسائل ،ذهن خود را مشوش نكنيد،اين ها مسائلي نيست ،كه بخواهد فردي تحصيل كرده و مذهبي مانند شما را افسرده كند و يا از پا بياندازد،شما بايد به بقيه خواهران و برادران روحيه بدهيد و با حمل بر صحت و آرامش دادن، آن ها را از اين حالت بيرون بياوريد.
اگر احتياج به توضيح بيشتري داريد در نامه بعدي اشاره كنيد يا با بخش تلفني(09640) تماس بگيريد.
موفق باشید.