با سلام چند سوال درمورد چگونگی رفتارصحیح برای برطرف شدن رفتارهای زشت شوهر داشتم لطفا به تک تک آنها پاسخ دهید؟
1- شوهرم خیلی تند است وفقط کافیست از من اشتباهی سربزند وشروع به فحش های زشت وکثیف می کند من قبلا جوابش را میدادم ولی چند ماهست فقط سکوت میکنم چون حرام را با حرام پاسخ نمی دهند، امید داشتم که با سکوتم این رفتار زشت او برطرف شود ولی فایده نکرده است(مگرنمی گویند هم ظالم جهنم می رود وهم مظلوم)پس من چه رفتاری باید داشته باشم؟
2- اوایل همسرم در کارهای خانه کمک میکرد ومن احساس عذاب وجدان واحساس گناه می کردم ودیگر نگذاشتم کمکم کند ولی الان زورگو وتنبل شده است و اگر دستورش را در کارهای خانه وغیره(مثلا لیوان چای را حتما باید جلویش بذارم یا بعد خوردن غذایش سفره اش را جمع نمیکند یا رختخوابش را باید من بندازم وجمع کنم و...) انجام ندهم یا سیلی میزند یا ناراحتی پیش می آید چون مادرم هم تمام کارهای پدرم را ازهمان اول انجام میداد پدرم اینک آدم خیلی تنبلی است ودوست ندارم همسرم هم اینگونه شود آیا خدا دستور داده که زن تمام دستورهای مرد را انجام دهد اینطوری که مرد تنبل و خیلی زورگو میشود و زن از او تنفر درونی پیدا میکند پس باید چه رفتاری داشته باشم؟
3- خانواده هایمان در یک شهر هستند وهنگامیکه از تهران به شهرمان میرویم همسرم همش انتظار دارد من پیش خانواده او باشم و یا اینکه اول پیش خانواده او برویم وناهار یا شام آنجا باشم و بعد خانواده خودم، من نمی توانم این بی احترامی او به خانواده ام را تحمل کنم من چون دوست ندارم او اینگونه عادت کند گوش نمیکنم آیا باید به حرفش گوش کنم اینطوری که او زورگو میشود پس چکار باید بکنم؟
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
بي ترديد خشم و عصبانيت زمينه ساز ايجاد حس تنهايي و در نتيجه افسردگي و مختل شدن نظام زندگي است. افرادي كه جنبه خودكنترلي آنها تا حدودي كم است مي بايست مسئوليت اين جبهه گيري ها را بر عهده گرفته و براي درمان خود از انجام توصيه هاي مشاورين امر غفلت نورزند. چيزي كه امر مشاوره را بسيار حساس مي كند نياز مبرم به واشكافي و پرس و جو از طرفين دعوا و نزاع است. قطعا در يك مشاوره كتبي اين امر بخوبي محقق نخواهد شد. لذا بنده به عنوان مشاور به شما توصيه مؤكد به برگزاري يك مشاوره خانواده دارم كه در طي جلسات آن مشكل شما بصورت ريشه اي حل شود. اما تا زمان مراجعه شما به مشاورين مربوطه لازم است به نكات و سپس توصيه هاي ذيل توجه فرمائيد:
1. ابتدا بايد مطمئن شويد كه مشكل ساز اصلي خودتان نيستيد. بايد يقين كنيد كه اشتباه نمي كنيد. سپس مي توانيد مطمئن باشيد كه طغيان شوهر پرخاشگر، ريشه در مشكلات خودش دارد و رفتار شما سبب پرخاشگري وي نيست.
2. اگر مطمئن شويد كه بددهني شريك زندگيتان ريشه در زندگي سخت گذشته ي او دارد و يا به مسايل ژنتيكي و وراثتي مربوط است، آرامش بيشتري خواهيد يافت و آگاهي شما به اينكه عامل به وجود آمدن پرخاشگري همسرتان نبوده ايد، سبب آرامش شما خواهد شد.
3. آگاهي دقيق از ميزان و زمان بددهني همسرتان، به شما كمك مي كند از تهاجم او آسيب كمتري ببينيد.
4. فردى كه از همسرش توجه، عاطفه و محبت مى خواهد بايد توجه داشته باشد كه ديگرى نيز اين حق را دارد كه چنين انتظارى داشته باشد. از سوى ديگر، درك نيازهاى واقعى و طبيعى همسر به دور از اينكه به آن اعتقاد داشته باشد يا نه، برآورده كردن آن موجب رضايت از زندگى مى شود و بى توجهى به آن خودخواهى است.
5. با قاطعيتي آميخته با احترام، از او بخواهيد عادت خويش در به كار بردن زور و قدرت مردانه را ترك كند، لازم است به او بگوييد تا خواسته هاي شما را دقيقا ندانم نمي توانم كاري براي شما بكنم. خوب است تا در اين مورد وارد مذاكره شويم و با مصالحه پيش ببريم. لذا وقتي كه احساس پرخاشگري دارد بايستي به خودش زمان بدهد، قدم بزند تا بتواند ناراحتي حقيقي و گله هايي را كه با شما دارد؛ از عصبانيت ناشي از مشكلاتي مانند مسائل مربوط به كارش را تشخيص داده و با هم قاطي نكند. آنگاه گفتگو را از سر بگيرد. حتي امكان دارد بخواهد به اتاقي ديگر برود و به بالش ضربه بزند.(اطاقش را خالي كند) تازماني كه از رفتار خود پشيمان شود و بتواند ناراحتي هاي بيرون از منزل را درمان كند. به او اجازه بدهيد بداند علي رغم اينكه از او حمايت مي كنيد تا خودش را از شر خشم كهنه پاكسازي كند، نبايد آن را به شما منتقل كند.
6. ايشان نياز دارد از كمكهاي تخصصي بهره مند شود تا خشم خود را بشناسد و درمان كند. شوهر شما وقتي با شما قهر مي كند و يا احتمالا الفاظ ركيك به كار مي برد به احتمال زياد از خودش متنفر مي شود، اما چون راه و روش ديگري نمي شناسد و نمي داند چطور بايد عمل كند اين گونه عمل مي كند. شما مي توانيد به متخصص خبره اي مراجعه كنيد تا همسرتان مديريت خشم را فرا بگيرد و منشا اوليه عصبانيت او پيدا شود.
7. ضمن اينكه در مقابل شوهر خود كه وجودش در زندگي شما مهم و مؤثر است، بايد از موضع خود حمايت كنيد براي تغيير اوضاع نيز بايد طوري عمل كنيد و قدم پيش بگذاريد كه پايه هاي اصلي زندگي تان استحكام خود را از دست ندهد. يكي از اين راه ها، جلب حمايت اطرافيان است. مي توانيد براي تسكين احساسات برانگيخته ي خود:
به دوستان ديگرتان توجه بيشتري كنيد.
براي انجام امور روزمره وقت بيشتري صرف كنيد.
در فعاليت اجتماعي شركت كنيد و بدين ترتيب براي به دست آوردن فرصت هاي طلايي و چگونگي بهبود بخشيدن به روابط خود با ديگران تلاش كنيد.
8. علت اصلي بي توجهي همسر گرامي شما به انجام كارهاي شخصي به دليل تقسيم نشدن كارها است. سعي كنيد با كمك مشاور خود، برنامه اي بريزيد كه هر كسي مسوليت خود در انجام كارهاي شخصي را برعهده بگيرد.
9. عواملي كه در سستي و تنبلي افراد مي توانند دخالت داشته باشند زيادند، اما بايد دقت كرد كه هميشه علت عدم همراهي همسر، تنبلي يا سستي نيست. بدين جهت در ابتدا كليه عوامل دخيل در اين امر را برشمرده و سپس به بيان راهكارهايي براي حل مشكل شما مي پردازيم.
10. ضعف تغذيه، كمبود ويتامينها و كوتاهي در مصرف انواع ميوه هاي فصل، خستگي مفرط كاري، ضعف برنامه ريزي جهت اختصاص فرصتي براي اوقات فراغت، مشكلات خانوادگي همسران، وجود شخصيت درون گرا.
11. شايد مشكل همسر گراميتان ناشي از خستگي كاري باشد. البته، توجه به عوامل ديگرهم خالي از لطف نيست. خستگي، ناشي از فعاليت جسماني طبيعي است كه در صورت استراحت، فرد نيروي جديدي كسب مي كند و به سرعت به حالت قبلي باز مي گردد. اما خستگي مزمن حكايت ديگري دارد. خستگي مزمن به تنبلي منجر مي شود و تا آن را برطرف نكنيد روي راندمان كار و روحيات همسر شما تأثير منفي مي گذارد. اگر خستگي ايشان مزمن باشد، احتمالا نياز به درمان پزشكي دارد، كه البته تشخيص آن وابسته به نظر متخصصين است. لازم به ذكر است كه تنها 20 درصد موارد، نياز به مداخله درماني داشته و 80 درصد باقيمانده با برنامه ريزي ورزشي خاص و ايجاد آمادگي جسماني حاصل از اين ورزش ها مي توانند سلامت و شادابي را به خودشان بازگردانند. به ياد داشته باشيد ورزش فرد بايد بصورت متناوب و حداقل يك روز درميان و دست كم 15 تا 20 دقيقه باشد. با ورزش كردن زياد در تعطيلي آخر هفته بدن شاداب نمي شود.
12. در جواب سوال آخر شما نيز بايد بگوييم حل اين مشكل قبل از هر چيز نياز به شنيده شدن حرف دو طرف دارد. زيرا در مواردي واقعا مرد قصد بي احترامي به خانواده همسرش را نداشته و فقط براي جلب رضايت پدر و مادرش به صورت افراطي از همسرش درخواست مي كند تا وقت بيشتري را به خانواده شوهر اختصاص دهد. بنابراين از شمامي خواهيم اولا با مهرباني ونرمي و حفظ احترام والدين شوهر در عمل به ايشان نشان دهيد كه پدر و مادر زن نيز مانند پدر و مادر واقعي انسان هستند و همان حقوق را در مورد آنها بايد رعايت كرد. ثانيا براي قضاوت دقيق تر راجع اين مشكل حتما به مشاور خانواده مراجعه كنيد.
موفق باشید.
