اعتقادی

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
اعمالي كه انسان انجام مي دهد، حتما اثري را در پي دارد. يعني نمي توان كاري را انجام داد كه اثري اعم از دنيايي يا آخرتي نداشته باشد. در مورد آخرت، قرآن ميفرمايد: فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ. وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ(1): هركس به اندازه مثقالي از ذره اي كار نيك يا بد داشته باشد آن را در آخرت مي بيند.
پس آخرت عرصه بروز و ظهور اعمال انسان در دنياست. اما در دنيا نيز برخي از گناهان هستند كه موجب عقوبت براي مرتكبش خواهند شد. تعداد و مشخصات اين گناهان زياد است و حتي برخي از گناهان را گفته اند اگر با كيفيت خاصي انجام شود در دنيا عذاب دارد. اما نمي توان در اين مختصر يادآور شد.
اين نكته را نيز بايد دانست كه بر اساس آيات قرآن و روايات اهل بيت انجام كارهاي خداپسندانه و نيك در كنار توبه حقيقي موجب از بين رفتن گناه و آثار و عوارض آن، بلكه تبديل آن به حسنات مي شود. قرآن مي فرمايد: «والّذين آمنوا و عملوا الصالحات لنكفّرنّ عنهم سيئاتهم؛(2) كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام مى دهند، گناهان آنان را مى بخشيم.»
و در جاي ديگري مي فرمايد: هر كرداري كه مصداق «حسنه» باشد، عاملى براى از بين رفتن سيئات و بدى‏ها مى باشد: «انّ الحسنات يذهبن السيئات؛(3) حسنات، سيئات و گناهان (و آثار آن) را برطرف مى سازند. حسنات، مطلق است و شامل همه عبادات و هر كار ارزشمندى است كه شرع آن راتأييد و تعيين كرده و به قصد تقرّب به خدا انجام گيرد.
در مورد سوال بايد عرض كنيم كه مجازاتها و عقوبتهايي كه مجرمين در دنيا تحمل مي كنند، براي گناهانيست كه قرآن و روايات حدودي را برايش در نظر گرفته اند وحكمت آن نيز تخفيف عذاب آخرت آنان است. امام باقر(ع) در مورد سوالي كه در همين مورد از ايشان شده بود فرمودند: اللَّهُ أَعْدَلُ مِنْ ذَلِكَ أَنْ يَجْمَعَ عَلَيْهِ عُقُوبَةَ الدُّنْيَا وَ عُقُوبَةَ الْآخِرَةِ(4): خداوند عادل تر از آن است كه عقوبت دنيا را با كيفر آخرت جمع كند.
اما اين نكته را نبايد فراموش كرد كه كسي كه قتل انجام داده فقط به خاطر همين گناه بزرگش در دنيا عذاب اعدام را تحمل مي كند، اما براي گناهان ديگرش كه در دنيا كيفر نشده، اگر توبۀ واقعي نكرده باشد، بايد در آخرت پاسخگو باشد و عذاب بكشد. گناه قتل آن قدر عظيم است كه قرآن مي فرمايد: مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَميعاً(5) : هركس، شخصي را بدون دليل بكشد مانند اين است كه تمام انسانها را كشته است.
پس مي توان گفت كه اجراي احكام در دنيا باعث تخفيف مجازات (البته فقط تخفيف مجازات و نه از بين رفتن عذاب) در آخرت خواهد شد. اما تنها در مورد گناهي كه براي ان مجازات مي شود نه همه گناهانش.
پي نوشت ها:
1. زلزال(99) آيه 7 و8.
2. عنكبوت (29) آيه 7.
3. هود (11) آيه 114.
4. مجلسي، بحارالانوار، الوفاء بيروت، چاپ1، ج11، ص245.
5. مائده (5) آيه 32.
موفق باشید.