اگر معاد جسمانی است جسم چند سالگی برای عذاب اماده می شود؟
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
از آنجا كه بر اساس منابع ديني اصل معاد و حضور انسان در قيامت هم روحاني و هم جسماني است، در نتيجه عذاب‌ها در آن عالم نيز، هم روحي است و هم جسمي، همان گونه كه در دنيا بعضي از سختي‌ها و عذاب‌ها روحي و برخي ديگر جسمي و بدني‌اند، البته احساس درد و عذاب و تمام ادراكات انسان از جانب روح خواهد بود و اين روح است كه دردها و عذاب ها را درك مي كند و از آن رنج مي برد، هرچند اين عذاب بر جسم وارد شده باشد.
يعني درك عذاب جسمي (خواه جسم مادي، يا جسم مثالي و برزخي و يا جسم اخروي) با وجود روح و همراه بودن اين جسم ها با روح، معنا دارد و اگر جسمي خواه مادي، يا مثالي، روح با آن نباشد، احساس درد و عذاب نمي‌كند؛ پس در هر حال اصل عذاب در آخرت هم ممكن است بر جسم وارد شود و هم روح هرچند در نهايت اين روح است كه عذاب ها را ادراك مي كند و از آن ها متاثر و متالم مي گردد.
براي اطلاع بيش تر مي‌توانيد به كتاب نفيس پيام قرآن، ج 5 و 6 اثر آيت اللّه ناصر مكارم شيرازي مراجعه فرماييد.
اما در مورد آماده بودن جسم براي عذاب و چند ساله بودن اين جسم بايد گفت سوال شما چندان مبهم نيست، اما به نظر مي رسد سوال شما به اين امر بر مي گردد كه جسم انسان هاي جهنمي كه آماده عذاب شدن هستند چه وضعيتي دارد و اين افراد از نظر ظاهري چند ساله به نظر مي رسند؟
در پاسخ بايد گفت در اين زمينه هرچند توضيحاتي در مورد وضعيت جسماني اهل بهشت داده شده، (1) حتي سنين خاصي براي ايشان بيان شده است.(2) اما در مورد وضعيت جهنميان ظاهرا در منابع ديني توضيحي داده نشده، هرچند از برخي از آيات و ادله كه در مورد محشور شدگان در روز قيامت مطرح است، ميتوان استفاده كرد كه ايشان با همان سن زمان مرگ وارد جهنم ميشوند.
در عين حال ادله گوناگون روايي تاكيد مي كند كه بسياري از جهنميان وضعيت جسماني مشابه جسم دنيايي شان ندارند و به اشكال گوناگون همانند حيوانات مختلف و موجودات عجيب و غريب در قيامت حاضر مي شوند (3) كه اين خود عذابي مضاعف براي آنان خواهد بود، اما در اين وضعيت نمي توان سن و سال معين و متناسب با جسم دنيايي بشري براي ايشان تعيين نمود.
پي‌نوشت‌ها:
1. شيخ طبرسي، احتجاج، انتشارات اسوه تهران، بي تا، ج2، ص478.
2. آيةاللَّه دستغيب (ره)معاد، نشر كتاب خانه مسجد جامع عتيق شيراز، چاپ اول، ص141.
3. شيخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، دار الرضى، قم، 1406 ق، ص 212 - 222- 261.
موفق باشید.
