زیباترین فراز دعای ابوحمزه ثمالی کدام است ؟

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
يكي از پيام هاي ارزشمندي كه از برخي دعاهاي ماه رمضان مثل دعاي سحر« اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ بَهَائِكَ بِأَبْهَاهُ وَ كُلُّ بَهَائِكَ بَهِيٌّ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِبَهَائِكَ كُلِّهِ » يا دعاي اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ بِأَفْضَلِهِ وَ كُلُّ فَضْلِكَ فَاضِلٌ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِفَضْلِكَ كُلِّه " مي گيريم اين است كه همه صفات ذات و فعل خدا و همه دعاهاي مأثور از معصومين در اوج و فراز قرار دارند. اين تفاوت معرفت ما از ذات و صفات خدا ، و تفارق شناخت از اسماء الحسني و از مظاهر تجلي جمال و جلال حق تعالي است كه براي فقره اي از ادعيه فرازي بالاتر و زيباتر از فراز ديگر مي بينيم . مثلا امام خميني در مناجات شعبانيه فقره « وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِيَاءِ نَظَرِهَا إِلَيْكَ حَتَّى تَخْرِقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إِلَى مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ وَ تَصِيرَ أَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِك» را در آن چنان اوج و فرازي مي بيند كه ادراك حقيقت آن را از عقول غير معصومين به دور مي داند، اما چنين تأكيد و تعبيرات از علما و عرفاي ديگر كمتر ديده شده است. البته برخي نيز اصلا به معنايش توجه نمي كنند تا چيزي را متوجه بشوند. با توجه به اين مقدمه بايد گفت : دعاي ابوحمزه از ابتدا تا پايانش براي اهل معرفت و انسان كامل زيباترين قله فراز است . اما براي ما بيچارگان و حتي كساني كه دستي به سوي قرب الهي دارند ، فقرات متفاوتي به عنوان زيباترين فراز دعا تجلي مي كند.برخي جملات «إنّي كُلَّمَا قُلتُ قَدْ تَهَيَّأتُ وَ تَعَبَّأتُ وَ قُمْتُ لِلْصَّلوهِ بِينَ يَدَيكَ وَ ناجَيتُكَ ألقَيتُ عَلَيَّ نُعاساً..» كه تبيين كننده علت هاي بي حالي و خواب آلودگي ما هنگام عبادت و دعا و مناجات است را « فراز» مي بينند چون در اين قسمت مشكلات خود را اين گونه بيان مي كنيم:
خدايا! چه طور شد كه هر وقت مي‌خواهم مناجات كنم ، و با تو راز و نياز و خلوت كنم، حواسم جمع نيست، حضور قلب و تمركز فكر ندارم؟! يا خوابم مي‌آيد، يا اگر خوابم نمي‌آيد، حالت پيلگي و چُرت به من دست مي دهد، يا اگر اين ها نيست، ذهن و فكر و خيالم درباره خاطرات تلخ ديگر صرف مي‌شود به گونه اي كه لذّت دعا و مناجات از من ‌گرفته مي شود؟ خدايا ! چه شده مرا ، چه دردي گرفته مرا، هر وقتي پنداشتم درونم پاك و صالح و صادق است و به مجلس توّابين نزديكم، يك ابتهالي، بَليه‌اي، آفت و آسيبي به من مي‌رسد كه پايم را مي‌لغزاند و نمي‌گذارد كه من به توبه كنندگان واقعي نزديك شوم ؟
پروردگارا ! نكند كه مرا از دَرِ خانه‌ات رانده اي ، اين چنين شدم؟ ؛ يا چون ديدي كه من ( با گناهان خود) حقّ تو را سبك شمردم، مرا مطرود كردي؟؛ يا چون ديدي كه من از تو (و ذكر عملي تو) اِعراض كردم؛ رحمت خود را از من سلب كردي؟، يا چون ديدي كه من در مقام دروغ گويان هستم( حرف مي زنم ولي عمل نمي كنم ، عهد مي بندم پايبند به آن نيستم ، توبه مي كنم و آن را مي شكنم) ، مرا مورد بي‌مهري قرار دادي و رهايم كردي؟؛ يا چون ديدي كه شكر زباني و عملي نعمت‌هاي تو را به جا نمي آورم ، مرا محروم كردي؛ يا ديدي كه در مجالس علما و انديشوران ديني حاضر نمي شوم ، ( وبا آن ها رابطه خوبي ندارم و مسايل ديني خود را از آن ها ياد نمي گيرم ) مرا از درگاه بندگي خود بيرون راندي؛ يا ديدي در بين غافلين بي خبر از خدا به سر مي برم و با آن ها نشست و برخاست دارم ، از رحمت خاصّه خود مرا نااميد كردي؛ يا چون مرا در جلسات طنزگويان و بذله گويان و بَطّالين كه عمري را به بطالت و هرزگي مي‌گذرانند ، ديدي مورد بي‌مهري ام قرار دادي؛ نمي دانم خدايا ! چرا اين جوري شدم ؟
شايد اصلاً به خاطر آن كه صدا و حنجره خود را در غير راه تو به كار گرفتم ديگر دوست نداري صداي مرا بشنوي؛ . ...
شايد به جرم برخي گناهان و معصيت هايي كه كردم ، و بي حيائي و بي شرمي هايي كه داشتم اين گونه مرا مكافات و مجازات كردي و از درخانه ات بيرونم كردي.
بعضي ها فراز دعا را آن جملاتي مي دانند كه بيان كننده بد حالي انسان بعد از مرگ است. آنجا كه مي گويد: فَمَنْ يَكُونُ أَسْوَأَ حَالًا مِنِّي إِنْ أَنَا نُقِلْتُ عَلَى مِثْلِ حَالِي إِلَى قَبْرِي وَ لَمْ أُمَهِّدْهُ لِرَقْدَتِي وَ لَمْ أَفْرُشْهُ بِالْعَمَلِ الصَّالِحِ لِضَجْعَتِي وَ مَا لِي لَا أَبْكِي وَ لَا أَدْرِي إِلَى مَا يَكُونُ مَصِيرِي وَ أَرَى نَفْسِي تُخَادِعُنِي وَ أَيَّامِي تُخَاتِلُنِي وَ قَدْ خَفَقَتْ عِنْدَ رَأْسِي أَجْنِحَةُ الْمَوْتِ فَمَا لِي لَا أَبْكِي أَبْكِي لِخُرُوجِ نَفْسِي أَبْكِي لِظُلْمَةِ قَبْرِي أَبْكِي لِضِيقِ لَحْدِي أَبْكِي لِسُؤَالِ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ إِيَّايَ أَبْكِي لِخُرُوجِي عَنْ قَبْرِي عُرْيَاناً ذَلِيلًا حَامِلًا ثِقْلِي عَلَى ظَهْرِي‏.
و بعضي نيز وقتي از ذكر خدا و نماز شب ياد مي شود خود را در اوج لذت دعا مي بينند. آنجا كه مي گويد: بِذِكْرِكَ عَاشَ قَلْبِي وَ بِمُنَاجَاتِكَ بَرَّدْتُ أَلَمَ الْخَوْفِ عَنِّي... و يا آنجا كه مي گويد: وَ خُصَّنِي مِنْكَ بِخَاصَّةِ ذِكْرِكَ وَ لَا تَجْعَلْ شَيْئاً مِمَّا أَتَقَرَّبُ بِهِ فِي آنَاءِ اللَّيْلِ وَ أَطْرَافِ النَّهَارِ رِئَاءً وَ لَا سُمْعَةً وَ لَا أَشَراً وَ لَا بَطَراً وَ اجْعَلْنِي لَكَ مِنَ الْخَاشِعِين. به خاطر طولاني نشدن از شرح و ترجمه دعا صرف نظر شد .

موفق و موید باشید