دلیل حرمت

خداوند رحیم مطلق است و بخل ندارد تا خیری را از بندگان دریغ داشته یا ضرری را بدانان متوجه کند . به همین لحاظ ، همه طیبات و پاکیزه ها را بر بندگان حلال و همه خبائث و ناپاک ها را بر آنان حرام کرده است:
يُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّباتِ وَ يُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبائِث‏؛(1) أشيا پاكيزه را براى آن ها حلال مى‏شمرد، و ناپاكي ها را تحريم مى كند.
بنا بر این اگر چیزی حرام شده، حتما خدای عالم آن را برای جسم و روح انسان مضر و خبیث می دیده که آن را حرام کرده است.
دنبلان که از آن به "خصیتان" و "انثیان" در روایات تعبیر شده ،قسمتی از جهاز تناسلی است که کل این جهاز حرام می باشد.روایات در حرام بودن خصیتین فراوان است از جمله:
حرم الخصيتان لأنهما موضع للنكاح ومجرى للنطفة؛(2) خصیتان حرام شده اند، زیرا از اعضای نکاح و تناسل و مجرای نطفه می باشد.
در روایت دیگر از امامان رسیده :
از حیوانات حلال گوشت مثل شتر و گاو و غیر آن، آلات تناسلی ،چه قسمت های ظاهر و چه قسمت های درونی، یعنی آلت و بیضه ها و مشیمه که جایگاه جنین است، حرام می باشند.(3)

پی نوشت ها:
1. اعراف(7)آیه157.
2. شيخ صدوق‏، علل الشرائع ، انتشارات داورى‏، قم ، چاپ اول ، ج 2 ، ص 562.
3. ثقة الاسلام كلينى، الكافي، دار الكتب الإسلامية تهران، 1365 ه ش ، ج 6 ، ص 254.