1-آنچه از در آمد بین سال پس انداز شود و سال برآن بگذرد باید یک پنجم آن بابت خمس داده شود. خمس یعنی یک پنجم آن را به دستوری که در رساله عملیه بیان شده است، بدهد.
آنچه از منافع کسب در بین سال به مصرف خوراک و پوشاک واثایه و خرید منزل و عروسی و جهیزیه دختر و زیارت و مانند اینها می رساند درصورتی که از شأن او زیاد نباشد و در وقتی تهیه شود که معمولا تهیه آن مورد حاجت است و زیاده روی نکرده باشد خمس ندارد.
اگر چنانچه علاوه براین مخارچ چیزی اضافه بماند بعد ازسال خمسی باید آنها حساب کند و یک پنجم را به عنوان خمس بدهد.(1)
2- زکات درنُه چيز واجب است: اوّل: گندم. دوّم: جو. سوّم: خرما. چهارم: كشمش. پنجم: طلا. ششم: نقره. هفتم: شتر. هشتم: گاو. نهم: گوسفند. اگر کسی از طریق کشاورزی یا دامداری مالک یکی از این نه چیز باشید و شرایط زکات که در رساله عملیه بیان شده موجود باشد زکات بر او تعلق می گیرد و اگر مالک یکی از این نه چیز نباشد یا شرایط زکات در آن موجود نباشد زکات بر او تعلق نمی گیرد. و مقدار زکات در این امور با همدیگر فرق می کند.(2)
پی نوشت:
1. امام خمینی، توضیح المسائل؛ مسأله 1752و1775.
2. همان، مسأله 1853 و 1854.
