پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباط تان با اين مركز
در مورد اصل جواز و مشروعیت ازدواج موقت همه فقهای شیعه ،چه در گذشته و چه در حال اجماع بر مشروعیت آن دارند. جواز شرعی آن را از این آیه استفاده کرده اند.
« فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَة». (1( اين قسمت از آيه، اشاره به ازدواج موقت و به اصطلاح" متعه" است و مى‏گويد:" زنانى را كه متعه مى‏كنيد ،مهر آن ها را به عنوان يك واجب بايد بپردازيد". از آن استفاده مى‏شود كه اصل تشريع ازدواج موقت، قبل از نزول اين آيه براى مسلمانان مسلم بوده كه در اين آيه نسبت به پرداخت مهر آن ها توصيه مى‏كند. از آن جا كه اين بحث يكى از مباحث مهم تفسيرى و فقهى و اجتماعى است، لازم است از چند جهت مورد بررسى قرار گيرد:
ازدواج موقت يك ضرورت اجتماعى است:
اين يك قانون كلى و عمومى است كه اگر به غرائز طبيعى انسان به صورت صحيحى پاسخ گفته نشود، براى اشباع آن ها متوجه طریق انحرافى خواهد شد، زيرا اين حقيقت قابل انكار نيست كه غرائز طبيعى را نمى‏توان از بين برد. فرضا هم بتوانيم از بين ببريم، چنين اقدامى عاقلانه نيست،زيرا اين كار مبارزه با قانون آفرينش است.
بنا بر اين راه صحيح آن است كه آن ها را از طريق معقولى اشباع و از آن ها در مسير سازندگى بهره‏بردارى كنيم.
اين موضوع را نيز نمى‏توان انكار كرد كه غريزه جنسى يكى از نيرومندترين غرائز انسانى است، تا آن جا كه پاره‏اى از روانكاوان آن را تنها غريزه اصيل انسان مى‏دانند. تمام غرائز ديگر را به آن باز مى‏گردانند.
در بسيارى از شرائط و محيط ها، افراد فراوانى در سنين خاصى قادر به ازدواج دائم نيستند، يا افراد متاهل در مسافرت‏هاى طولانى و يا ماموريت‏ها با مشكل عدم ارضاى غريزه جنسى روبرو مى‏شوند.اين موضوع مخصوصا در عصر ما كه سن ازدواج بر اثر طولانى شدن دوره تحصيل و مسائل پيچيده اجتماعى بالا رفته، و كم تر جوانى مى‏تواند در سنين پائين يعنى در داغ‏ترين دوران غريزه جنسى اقدام به ازدواج كند، شكل حادترى به خود گرفته است.با اين وضع چه بايد كرد؟
آيا بايد مردم را به سركوب كردن غريزه (همانند رهبان‏ها و راهبه‏ها) تشويق نمود؟
آن ها را در برابر بى‏بندوبارى جنسى آزاد گذاشت، و صحنه‏هاى زننده و ننگين كنونى را مجاز دانست؟
و يا اين كه راه سومى را در پيش بگيريم كه نه مشكلات ازدواج دائم را به بار آورد و نه بى‏بندوبارى جنسى را؟
" ازدواج دائم" نه در گذشته و نه در امروز به تنهايى جوابگوى نيازمندى‏هاى جنسى همه طبقات مردم نبوده و نيست، و ما بر سر دو راهى قرار
داريم: يا بايد" فحشا" را مجاز بدانيم ،همان طور كه دنياى مادى امروز عملا بر آن صحه گذارده و آن را به رسميت شناخته و يا طرح ازدواج موقت را بپذيريم. معلوم نيست آن ها كه با ازدواج موقت و فحشا مخالفند ،چه جوابى براى اين سؤال دارند؟! طرح ازدواج موقت، نه شرائط سنگين ازدواج دائم را دارد كه با عدم تمكن مالى يا اشتغالات تحصيلى و مانند آن نسازد و نه زيان هاى فجايع جنسى و فحشا را در بر دارد.
اشكالاتى مى‏شود كه بايد پاسخ گفت:
1- چه تفاوتى ميان" ازدواج موقت" و" فحشا" وجود دارد؟ هر دو" خودفروشى" در برابر پرداختن مبلغى محسوب مى‏شوند و در حقيقت اين نوع ازدواج نقابى است بر چهره فحشا و آلودگى‏هاى جنسى! تنها تفاوت آن دو در ذكر دو جمله ساده يعنى اجراى صيغه است.
پاسخ: آن ها كه چنين مى‏گويند ،گويا اصلا از مفهوم ازدواج موقت آگاهى ندارند، زيرا ازدواج موقت تنها با گفتن دو جمله تمام نمى‏شود، بلكه مقرراتى همانند ازدواج دائم دارد، يعنى زن در تمام مدت ازدواج موقت، منحصرا در اختيار مرد بايد باشد. هنگامى كه مدت پايان يافت، بايد عده نگاه دارد، يعنى حداقل چهل و پنج روز بايد از اقدام به هر گونه ازدواج با شخص ديگرى خوددارى كند، تا اگر از مرد اول باردار شده، وضع او روشن گردد، حتى اگر با وسائل جلوگيرى اقدام به جلوگيرى از انعقاد نطفه كرده ، رعايت اين مدت واجب است. اگر از او صاحب فرزندى شد، بايد همانند فرزند ازدواج دائم مورد حمايت او قرار گيرد . تمام احكام فرزند بر او جارى خواهد شد، در حالى كه در فحشا هيچ يك از اين شرائط و قيود وجود ندارد. آيا اين دو را با يكديگر هرگز مى‏توان مقايسه نمود؟
البته ازدواج موقت از نظر ارث ( ميان زن و شوهر) و نفقه و پاره‏اى از احكام ديگر تفاوت هايى با ازدواج دائم دارد، ولى تفاوت ها هرگز آن را در رديف فحشا قرار نخواهد داد. در هر حال شكلى از ازدواج است با مقررات ازدواج.
2-" ازدواج موقت" سبب مى‏شود كه بعضى از افراد هوسباز از اين قانون سوء استفاده كرده و هر نوع فحشا را در پشت اين پرده انجام دهند تا آن جا كه افراد محترم هرگز تن به ازدواج موقت نمى‏دهند، و زنان با شخصيت از آن ابا دارند.
پاسخ: سوء استفاده از كدام قانون در دنيا نشده است؟ آيا بايد جلو يك قانون فطرى و ضرورت اجتماعى را به خاطر سوء استفاده گرفت؟ يا بايد جلو سوء استفاده كنندگان را بگيريم؟
اگر عده‏اى از زيارت خانه خدا سوء استفاده كردند و در اين سفر اقدام به فروش مواد مخدر كردند، آيا بايد جلو مردم را از شركت در اين كنگره عظيم اسلامى بگيريم يا جلو سوء استفاده كنندگان را؟! اگر ملاحظه مى‏كنيم كه امروز افراد محترم از اين قانون اسلامى كراهت دارند، عيب قانون نيست، بلكه عيب عمل كنندگان به قانون، و يا صحيح تر، سوء استفاده كنندگان از آن است. اگر در جامعه امروز هم ازدواج موقت به صورت سالم در آيد و حكومت اسلامى تحت ضوابط و مقررات خاص، اين موضوع را به طور صحيح پياده كند، هم جلو سوء استفاده‏ها گرفته خواهد شد و هم افراد محترم ( هنگام ضرورت هاى اجتماعى) از آن كراهت نخواهند داشت.
3- مى‏گويند: ازدواج موقت سبب مى‏شود كه افراد بى‏سرپرست همچون فرزندان نامشروع تحويل به جامعه داده شود.
پاسخ: از آنچه گفتيم، جواب اين ايراد كاملا روشن شد، زيرا فرزندان نامشروع از نظر قانونى ،نه وابسته به پدرند و نه مادر، در حالى كه فرزندان ازدواج موقت كم ترين و كوچك ترين تفاوتى با فرزندان ازدواج دائم حتى در ميراث و ساير حقوق اجتماعى ندارند . گويا عدم توجه به اين حقيقت سرچشمه اشكال فوق شده است.(2)
برای مطالعه بیش تر در این زمینه به کتاب نظام حقوق زن در اسلام شهید مطهری مراجعه کنید.(3)
پی نوشت ها :
1. نساء(4) آیه 24.
2. آیت الله مکارم، تفسیر نمونه، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، ج3، ص343 و 345.
3. شهید مرتضی مطهری، نظام حقوق زن در اسلام ، بخش دوم، زندگی امروز و ازدواج موقت.