سلام خسته نباشید میخواستم بپرسم که فرق بین غیبت و درد دل چیه؟
مثلا اگر من به مادرم درباره رفتار بعضی از همکلاسیهام با خودم حرفی بزنم ، این حرف غیبت محسوب میشه یا درد دل؟
االبته گاهی اوقات هم نظر مادرم نسبت به اونا تغییر میکنه.
پاسخ:
@@@@پرسشگر گرامی با سلام و سپاس از ارتباطتان با این مرکز
نخست باید مفهوم و مصداق غیبت روشن شود.
دوم غیبت در چه جایی حرام و از گناهان کبیره است و در چه جایی جایز می باشد. آن گاه ببینید درد دل کردن از مصادیق غیبت جایز است یا نه ؟
مفهوم و مصداق غیبت:
کسی که با زبان، اشاره، کنایه، قلم و نوشتار یا هر طریق دیگری، هر گونه عیب و نقص فردی که عیب و نقص خود را از دیگران پوشیده است ،اظهار کند، و به این وسیله باعث تضعیف یا تحقیر وی گردد یا از حرمت و عزّت و شخصیت او بکاهد، مرتکب غیبت حرام شده است.
در چند جا غیبت کردن جایز است.
1. در جایی که كسى مظلوم واقع شده، بدی های شخص را در دادگاه یا نزد بزرگ تری جهت دادخواهى یا چاره جویی ذکر
مى كند،
2. در جايى كه انسان مورد مشورت واقع مى شود، مثل ازدواج،
3. غيبت كسى كه گناه خويش را آشكار مى كند و از دانستن مردم و افشای آن ناراحت نمی شود. بنا بر این درد دل های شما با مادرت در مورد همکلاسی هایت اگر از مصادیق غیبت شمرده شود،یعنی در مورد بدی ها، عیب و نقص های رفتاری ، اخلاقی و اعتقادی فردی باشد که مادرت او را می شناسد، و بیان آن برای مادرت اگر به این خاطر است که مجلس گرمی کنی و حرفی زده باشی، جایز نیست، اگر چه اسمش را درد دل یا الفاظی مانند آن مثل خالی کردن عقده دل و بازگو کردن ناراحتی ها بگذارید.
اگر برای طلب راهنمایی و شناخت وظیفه و تکلیف است،مثلا با فلانی به این دلیل نمی خواهم حرف بزنم و رفیق باشم یا او به من چنین حرفی زده یا چنان پیشنهادی داده ،نظرتان چیه؟ چی به او بگم و مانند آن که برای راهنمای و مشورت باشد، به شرطی که اولا احتمال بدهید مادرت می تواند مشکل را حل کند و راهنمایی درستی بکند.
ثانیا - از بیان مقداری که ضرورت داشته باشد، تجاوز نکند، اشکال ندارد.
اگر کسی بهتر از مادرت می تواند برای شما مشکل گشایی کند، نمی توانید در مورد عیب و نقص های کسانی که مادرت آن ها را می شناسد، چیزی به مادرت بگویید،پس بهتر است اگر حتما می خواهید با مادر صحبت کنید، قضیه را به صورت مبهم ذکر کنید ،یعنی لفظا یا کنایتا به شخص خاصی اشاره نکنید.
