سوالم این است که چرا خداوند میان انسان و جن ها پرده ای بوجود آورده اند که ما نتوانیم جن هارا ببینیم اما آن ها می توانند

پرسشگر گرامی با سلام و سپاس از ارتباط تان با این مرکز
بايد توجه داشته باشيد كه انسان و جن داراي دو ماهيت متفاوت و دو بعد مختلف در زندگي هستند. وضعيت حيات اين دو موجود تفاوت هاي زيادي دارد كه به نظر مي رسد به همين جهت خداوند ميان انسان ها و اجنه حايلي ايجاد كرده تا آن ها نتوانند همديگر را ببينند. بالاخره آنچه كه از اجنه، هيبت آن ها و وضع خوراك و زندگي شان نقل شده نشان مي دهد كه برخورد با آن ها علي القاعده مي توانست با ترس و وحشتي هميشگي همراه باشد، به گونه اي كه نظام زندگي انسان ها بدان جهت مختل گردد.
البته این طور نیست که همه انسان ها نتوانند آن ها را ببینند. آن ها برای همه کس قابل رؤیت با چشم نیستند، ولی برخی از افراد ممکن است آن ها را ببینند. اشخاصی وجود دارند که در این مسایل (مسایل مربوط به جن) کار کرده‌ و ادعا می‌کنند که آن ها پدیده‌های بسیار لطیفی هستند که توان انبساط و انقباض خویش را دارند. در حالت عادی در حال انبساطند . از این رو قابل بساوایی و دیدن نیستند. ولی اگر منقبض گردند، می‌توان آنان را دید و لمس کرد.
از برخی موثقان و بزرگان نقل شده است که بعضی از جن حتى مقلد مرجعی بوده‌ و مسایل خود را از آنان می‌پرسیدند. مثلاً در مورد مرحوم حاج میرزا حسین از مراجع صدر مشروطیت یکی از جنیان به صورت شخص عادی در سرداب منزل به حضور ایشان می‌رسید و مسایل مربوط را از ایشان می‌پرسید. (1)
از این کلام معلوم می‌شود که برخی ممکن است جنیان را ببینند، چه این که شیطان گاهی به صورت هایی نمودار می‌شود و برخی افراد او را می‌بینند. در این باره گفته شده: ابلیس در عالم خارج گاهی به صورت انسان ظاهر می‌شود و با اشخاص سخنی می‌گوید. زمانی هم به شکل جانورانی چون سگ،‌ خوک، و یا همچون موجوداتی غریب و هول‌انگیزی نمودار می‌شود و برخی او را می‌بینند. (2) البته غالباً این امکان و ارتباط از طرف انسان ها ایجاد می شود. یعنی سعی و تلاش عده ای و استفاده از راه های خاصی و یا حالت های ویژه ای موجب می شود که شخصی با جن ارتباط یابد. آن ها اجازه ورود به عالم انسانی را ندارند، مگر آن که کسی در خود شرایطی ایجاد کند، یا شرایطی را فراهم کند که با جنیان ارتباط یابد.
اما اين كه گفتيد آن ها هميشه مي توانند ما را ببينند؛ چنين حرفي معلوم نيست صحيح باشد. زيرا تاثير گذاري آن ها در زندگي انسان ها محدود بوده و اين طور نيست كه هر زمان خواستند بتوانند كاري اين چنين انجام دهند. چرا كه اگر به اختيار خودشان باشد، شايد خیلی کارها بخواهند انجام دهند. منتهی از طرف خداوند متعال و ائمه (ع) یکسری حدود برایشان مشخص شده است و گرنه امكان اختلال در زندگی انسان ها مي رفت.
از اين مطلب مي توان نتيجه گرفت كه:
آن ها در ديدن انسان ها هم ممكن است با محدوديت هايي مواجه بوده و معلوم نيست در اين زمينه كاملا آزاد باشند.

پی‌نوشت‌ها:
1. مصباح يزدي، محمدتقی ، معارف قرآن، نشر مؤسسه در راه حق، قم، 1376ش، ص 316 .
2. موسوي بجنوردي، سيدمحمدكاظم، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، نشر مرکز دائره‌المعارف، تهران 1374ش، ج 2، ص 599 .