مادر بزرگی نابیناوفلج دارم که از زمانی مادرم فوت کرده بسیار به ما وابسته شده ومخصوصا ازوقتی خواهرم ازدواج کرده به شدت به من وابسته شده بهطوریکه به شدت از قبول شدن من در دانشگاههای شهردیگر واز خواستگار امدن برای من وحشت دارد ومن بارها دیدم که چه شبها تا صبح عم یجیب می خوانداز ترس ازدواج کردن من ودانشگاه قبول شدن من اینها واتفاقات مشابهی که برای خواهرم افتاد این باور رادر من قویتر کرده که همه ناکامیهایم به خاطر اوست ایا این تصور که در من تقریبا به یقین تبدیل شده درست است به من بگویید چگونه بااو رفتارکنماگر با او خوب باشم وتوجه زیادی به اوبکنم بیشتر به من وابسته می شود واگر به او بی محلی کنم اوکه بیشتر نفرین میکنم تادعانفرینهای او راخریدم خواهشمندم مرا راهنمایی نمایید

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مركز
همان گونه که احترام پدر و مادر واجب است و شکستن حرمت و دل آنان، حرام و گناه کبیره است، احترام پدربزرگ و مادربزرگ نیز لازم و ضروری است و شکستن حرمت و دل آنان حرام و معصیتی بزرگ است. اگر چه براساس آیه شریفه «وَ أُولُوا الْأَرْحامِ بَعْضُهُمْ أَوْلى‏ بِبَعْضٍ فِي كِتابِ اللَّهِ» (1) پدر و مادر که نسبت به پدربزرگ و مادربزرگ نزدیک ترند، از اولویت بیش تری برخوردارند و اطاعت و احترام آنان بر اطاعت و احترام پدربزرگ و مادربزرگ ها تقدم دارد؛ اما لازم است به نکاتی توجه شود:
1. در صورتی که پدر فوت کرده باشد، پدربزرگ جای پدر قرار می گیرد و بر نوه خود همانند پدر ولایت دارد؛ چنان که مادربزرگ جای مادر قرار دارد و احترام و مهربانی به مادر بزرگ، در صورت فوت و غیاب مادر نیز لازم و ضروری است.
2. خداوند چون «حکیم» است، هیچ یک از کارهایش بدون دلیل و حکمت نیست. و چون «خبیر» است و از آنچه در قلب ها و ذهن ها خطور می کند و در باطن و درون انسان ها جریان می یابد، آگاه و باخبر است، این گونه نیست که هر کسی در هر وضعیت و شرایطی، با هر انگیزه و نیتی، دعا یا نفرین کند،خداوند اجابت نماید. اجابت دعاها و نفرین ها با توجه به حکمت و موازین معین شده از طرف خدا تحقق می یابد.
دعا و نفرین افرادی که حق و حقوق آن ها ضایع شده باشد و مظلوم قرار گرفته باشند، به ویژه اگر از ارحام باشند، مثل والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ یا برادر و خواهر، زودتر مستجاب می شود؛ اما افرادی که بی جهت و بدون آن که به آنان ظلمی یا تو هین و بی احترامی زبانی یا عملی نسبت به آنان شده باشد، نفرین می کنند، مورد اجابت قرار نمی گیرد؛ به خصوص اطرافیانی که سعی می کنند همه گونه اسباب آرامش و آسایش و احترام بزرگ ترها را فراهم سازند و در احترام و محبت و مهربانی کردن به آنان هیچ کوتاهی نمی کنند و خواسته ها و نیازهای شان را تا جایی که برای شان ممکن و میسور باشد، برآورده می سازند.
3. اگر شما اموری را که در نکته دوم بیان شده، رعایت می کنید، از نفرین مادربزرگ که به جهت پیری و کهولت ضعیف و ناتوان و کم حوصله شده، ترس و دلهره نداشته باشید. در این صورت، نا کامی ها و اتفاقات دشوار و نا گواری هایی که برای تان پیش می آید، ربطی به نفرین نا درست مادربزرگ تان ندارد؛ مگر آن که در انجام وظایف تان نسبت به او کوتاهی داشته باشید.
4. سعی کن با محبت و مسائل عاطفی، دل او را شاد کنی و او را از خود نرنجانی. بداخلاقی ها و کم حوصلگی و کم ظرفیتی او را با خوش اخلاقی و حلم و بردباری پاسخ بده.
5. در عین محبت و مهربانی به او، نباید ازدواج و ادامه تحصیل و انجام هر کاری که سبب خوشبختی و سعادت شما می شود، فراموش شود یا این که به خاطر او به تأخیر بیفتد.
در صورتی که مطالب دیگری داشتید، در تماس بعدی بفرمایید.
موفق باشید.