با سلام و تشکر به خاطر ارتباط تان با اين مرکز
موسيقي بر دو قسم است:
1 ـ موسيقى که به نظر عرف مردم، مطرب، و متناسب با مجالس لهو و لعب و عياشي وعيش و نوش باشد.نواختن و گوش دادن به اين قسم موسيقي و ترانه حرام است .
اين نوع موسيقي از نظر اسلام هنر حساب نمي شود. فعاليت اقتصادي و کسب در آمد نيز به وسيله موسيقي لهوي حرام است.
2 ـ موسيقى غير مطرب و معمولى كه انسان را به هيجان شهوانى وادار نمي‌كند ؛ اين قسم موسيقي حرام نيست.
هم چنين اگر موسيقي مشکوک باشد که آيا ازقسم حرام است يا از قسم حلال؛ گوش دادن به اين نوع موسيقي مشکوک هم اشکال ندارد ، گرچه خوب است که انسان احتياط کند.(1).
شغل و کار در رابطه با موسيقي حلال اشکال ندارد .
البته بعضي از مراجع نواختن و ياد گرفتن موسيقي را مطلقا حرام مي دانند . فرق بين لهوي و غيرلهوي نمي گذارند.(2)
اما دليل حرام بودن موسيقي هاي لهوي و آوازه خواني آن است که موسيقي هاي لهوي ضررهاي‌فراواني‌دارد، از جمله‌:
1ـ ضعف‌اعصاب ‌و اختلال‌حواس‌:
موسيقي ‌به ‌ويژه ‌آهنگ ‌هاي‌حساس ‌آن ‌تحريکاتي ‌در اعصاب‌"سمپاتيک‌" و "پارا سمپاتيک‌" به‌وجود مي‌آورد .در نتيجه ‌تعادل ‌اين ‌اعصاب به هم مي خورد و انسان‌دچار ضعف ‌اعصاب ‌مي‌گردد: دکتر« دلف‌آدلر» پرفسور دانشگاه‌ کلمبيا مي‌گويد: بهترين ‌و دلکش‌ترين ‌نواهاي ‌موسيقي ‌شوم‌ترين‌ آثار را روي ‌سلسله ‌اعصاب ‌انسان ‌باقي ‌مي‌گذارد. اصولاً شنيدن ‌موسيقي در اعصاب‌يک ‌نوع ‌اثر تخديري ‌ايجاد مي‌کند که ‌نجات ‌از آن ‌مشکل ‌است‌.
2- ضرر هاي ‌اخلاقي‌:
مجالس ‌موسيقي ‌از نظر زيان‌هاي ‌فردي ‌و اجتماعي‌، باعث ‌گناهان‌فراوان ‌مي‌شود. موسيقي ‌سهم ‌بزرگي ‌در به ‌وجود آوردن‌ناپسندي ها و پليدي‌ها دارد. نغمات‌موسيقي ‌اجتماع‌را به ‌فساد و انحراف‌مي‌کشاند. موسيقي ‌مخصوصاً در محافل‌مختلط ‌و به‌ويژه در صورتي که ‌خواننده ‌زن ‌باشد، مهيّج ‌شهوت ‌و هوس‌است ‌. باعث ‌شهوت‌راني ‌و عشق ‌بازي ‌و اعتياد به آن ‌مي‌شود . جامعه‌را دچار گناه ‌و لغزش‌هاي ‌فراوان ‌مي‌کند.
3ـ بزرگ ترين ‌ضرر موسيقي‌هاي مبتذل و لهوي دوري ‌از خدا است‌.
اساس ‌سعادت ‌ياد خدا است‌که ‌ماية‌حيات ‌و اطمينان ‌قلب ‌مي‌شود. کارهاي‌غفلت‌آور در اسلام ‌ناروا قلمداد شده ‌؛ موسيقي ‌و غنا و رقص‌و مجالس‌لهو و لعب‌نقش‌مؤثري ‌در غفلت‌از خدا دارد. واضح‌است‌که ‌اسلام‌چيزي ‌را بدون ‌جهت‌حرام ‌نمي‌کند . آن‌نوع ‌موسيقي‌چون ‌از جهات‌مختلف ‌زيان ‌بخش‌است‌، در اسلام‌تحريم‌شده است‌.
مسعده‌بن ‌زياد مي‌گويد: در خدمت ‌امام ‌ششم‌بودم ‌که‌شخصي‌گفت‌: در همسايگي ‌من ‌کساني ‌هستند که‌کنيزهاي ‌آوازه‌خوان‌و موسيقي دان ‌دارند .گاه‌و بيگاه‌مي‌خوانند و مي‌نوازند. گاهي‌که‌براي ‌کاري ‌به ‌طرف‌ديوار خانه ‌آنان‌مي ‌روم‌، اندکي توقف ‌مي‌کنم ‌تا آواز آن‌ها را بهتر و بيش تر بشنوم‌! حضرت‌فرمود: ديگر اين‌ کار را تکرار مکن‌.(3)
پيامبر(ص‌) فرمود: " خدا مرا به‌رسالت ‌بر انگيخته است‌تا براي ‌مردم‌جهان ‌رحمت ‌باشم ‌. آنان ‌را به‌سوي‌سعادت‌راهنمايي ‌کنم‌. خدا فرمان ‌داده ‌که ‌آلات ‌موسيقي ‌را محو کنم‌. کارهاي‌جاهليّت ‌را براندازم.‌(4)
اگر انسان‌خود را در وادي ‌موسيقي‌هاي ‌مهيّج ‌و مطرب ‌و رقص ‌و پاي‌کوبي ‌بياندازد، کم‌کم ‌از خوبان ‌و خوبي‌ها فاصله‌مي‌گيرد.
از تلاوت‌قرآن‌، رفتن‌به‌مساجد، خواندن ‌نماز و دوستان ‌صالح‌ فاصله ‌مي‌گيرد. به ‌حدّي ‌مي‌رسد که‌اصلاً از خوبي‌ها بدش‌مي‌آيد . بد و بدي‌ها را دوست ‌مي‌دارد و همواره ‌با آن‌ها همراه ‌مي‌شود.
بدترين آثار منفي خانوادگي موسيقي که تجربه آن را نيز ثابت کرده آن است که غيرت ناموسي را در مردان و عفت و حيا را در زنان از بين مي برد.
لطفا هرگاه سوال شرعي مي پرسيد ،نام مرجع تقليد خود را ذکر کنيد تا بر اساس نظر مرجع شما پاسخ بدهيم .
پي نوشت ها:
1.آيت الله خامنه اي، استفتاآت، سوال1127و1139.
2. آيت الله بهجت ،استفتاآت ،ج4 ،سوال 63010؛ کتاب احکام موسيقي(مطابق بااحکام 10 تن از مراجع عظام تقليد، (جزوه در باره موسيقي) نشر کانون قرآني - فرهنگي وليعصر(عج)؛ سؤال تلفني از دفتر آيت الله گلپايگاني.
3. بيست‌پاسخ‌، مؤسسه‌در راه‌حق‌.
4. همان‌‌‌.