چرا خداوند فقط از باران صحبت کرده و راجع به برف و تگرگ چیزی بیان نکرده است؟
آب که مهم‌ترین مایه حیات است، همواره به مقدار فراوان بر اساس شرایط اقلیمی هر یک از مناطق و به لطف پروردگار از آسمان نازل می‌شود: "انّا صببنا الماء صبا؛(1) ما آب فراوانی از آسمان فرو ریختیم" و تمام نهرها و چشمه‌ها و قنات‌ها و چاه‌های آب، ذخایر آبی خود را از باران می‌گیرند.
نزول آب از آسمان می‌تواند مصادیق فراوانی داشته باشد که برخی از مصادیق آن تگرگ و برف خواهد بود؛ بنابر این با توجه به آیاتی که به نزول آب از آسمان اشاره کرده‌اند، می‌توان گفت که این آیات، عام بوده و شامل همه انواع بارش می‌شود.
در قرآن تصریح به تگرگ هم شده است: "و ینزل من السماء من جبال فیها من بَرَد فیصیب به من یشاء و یصرفه عن من یشاء ...؛ (2) و از آسمان از کوه‌هایی که در آن است، دانه‌های تگرگ نازل می‌کند و هر کس را بخواهد به وسیله آن زیان می‌رساند و از هر کس بخواهد این ضرر را بر طرف می‌کند".
خداوند از ابر گاهی باران حیات بخش نازل می‌کند و گاه با مختصر تغییری آن را مبدَّل به تگرگ‌های زیانبار و حتی کشنده می‌کند. این کار نهایت قدرت و عظمت او را نشان می‌دهد که سود و زیان و مرگ و زندگی انسان را در کنار هم چیده، بلکه در دل هم قرار داده است.
دانشمندان گفته‌اند: شکل‌گیری تگرگ در آسمان به این طریق است که دانه‌های باران از ابر جدا می‌شود و در قسمت فوقانی هوا به جبهه سردی برخورد می‌کند و یخ می‌زند، سپس طوفان‌های کوبنده‌ای که در آن منطقه حکمفرما است، گاهی این دانه‌ها را دوباره به بالا پرتاب می‌کند و بار دیگر این دانه‌ها به داخل ابرها فرو می‌رود و لایه دیگری از آب به روی آن می‌نشیند که به هنگام جدا شدن از ابر دوباره یخ می‌زند. گاهی این موضوع چندین بار تکرار می‌شود و هر زمان لایه تازه‌ای روی آن می‌نشیند تا تگرگ به اندازه‌ای درشت شود که دیگر طوفان نتواند آن را به بالا پرتاب کند.
در این حال است که تگرگ بارش می‌کند و یا این که طوفان فرو می‌نشیند و بدون مانع به طرف زمین حرکت می‌کند.
تگرگ یا برف جز آب‌های تبخیر شده از زمین نیست که با تغییر و تحولی که در آن صورت گرفته، شکل‌های مختلف باران، برف و تگرگ به خود گرفته است. در قرآن اشاره به منبع اصلی آن که فرود آوردن آب از آسمان است شده، نیز اشاره به برخی از مصادیق آن مانند باران و تگرگ کرده، ولی ظاهراً در قرآن به برف اشاره نشده است.
----------------------------------------------------------------------------------------------
پی‌نوشت‌ها:
1. عبس، (80)، آیه 21.
2. نور، (24)، آیه 43.
