پرسش 15 . آیا توبه الفاظ و واژههاى خاصى دارد؟
از آن رو که توبه، بازگشت به سوى خدا است و خاستگاه رجوع و بازگشت، قلب مىباشد و از توبه به عنوان « انقلاب درونى» یاد شدهاست، پس مىتوان نتیجه گرفت که: توبه از مقوله الفاظ نیست تا به واژه و کلمات و جملات خاص نیاز داشتهباشد. مؤید این ادعا سخن گهربار امام سجادعلیه السلام است که فرمود: « اِنَّمَا التَّوْبَُْ الْعَمَلُ وَ الرُّجُوعُ عَنِ الاْ مْرِ وَ لَیْسَتِ التَّوْبَُْ بِالکَلامِ؛ توبه یعنى عمل و بازگشت از گناه، که به حرف و زبان نیست» .76 بنابر این اگر گناهکار از عمل ناشایسته خود پشیمان باشد و از گناه به سوى خدا برگردد، هر چند لفظ توبه را برزبان جارى نکند، در حقیقت توبه، محقق شده اما اگر کسى فقط گفت: توبه کردم و یا بگوید « أَتُوباِلىَ الله » بدون اینکه تصمیم بر ترک گناه داشتهباشد و از کرده خود پشیمان باشد، توبه واقعى نکردهاست.
البته اگر توبه با استفاده از برخى واژهها و کلمات استغفار و خواندن دعاهاى توبه که از ائمه معصومین: وارد شده صورت گیرد، بهتر است، مانند دعاى 31 صحیفه سجادیه و یا مناجات خمسْ عشر مانند مناجات تائبین گفتن «أَتُوب اِلىَ الله» از آداب توبه به شمار مىرود که پس از پیدا شدن حالت توبه و پشیمانى، سزاوار است انجام گیرد، ولى در حقیقتِ توبه دخالتى ندارد.
