آیا عاشق بودن نسبت به کسی که خودش بی‌خبر باشد، اشکال دارد؟

علاقه داشتن به کسی یا عاشق او بودن تا زمانی که موجب بروز عمل غیر شرعی نشود، از نظر فقهی اشکال ندارد؛ اما استمرار این حالت، ممکن است آثار روانی و اجتماعی نامطلوبی داشته باشد. بنابر این بهتر است با این مسئله به صورت منطقی و معقول برخورد شود. اگر عشق و علاقه به جنس مخالف (پسر) باشد و او نیز به دختر علاقه‌مند باشد، تنها راه معقول و مشروع خواستگاری و ازدواج است. ادامه علاقه و عشق دو طرف، بدون در نظر داشتن مقررات شرعی، موجب بروز مشکلات فراوان برای هر دو طرف می‌شود، اما اگر علاقه یک طرفه باشد، مانند علاقه دختر به پسر که علاقه نداشته یا از آن بی‌خبر باشد حتى اگر علاقه مفرط نباشد و به صورت عشق به معنای اصطلاحی آن درنیاید، در صورت استمرار، از آسیب در امان نیست. اگرچه در این دوران، علاقه و محبت تا حدی طبیعی به نظر می‌رسد و پس از طی این دوران به تعادل می‌رسد، اما عدم کنترل احساس و عواطف در این دوران، موجب خارج شدن از حیطه اختیار آدمی می‌شود و انسان را به نتایجی که اشاره شد، سوق می‌دهد.
کمترین آسیب این گونه عشق و علاقه آن است که فکر و ذهن انسانی را مشغول کرده، وی را از فعالیت‌های مثبت، تمرکز ذهن و خیال ارتباط منطقی با اطرافیان، برخورد اجتماعی مثبت، تلاش و موفقیت در درس‌ها باز می‌دارد.
در ضمن گاهی موجب بروز ناهنجاری‌های جنسی مانند خودارضایی می‌شود، زیرا عشق و علاقه به جنس مخالف (که غالباً بر خواسته از غریزه جنسی است) در فکر و خیال تأثیر می‌گذارد و به صورت‌های مختلف بروز می‌یابد که خودارضایی از آن جمله است.
بنابر این عشق و علاقه‌هایی از این دست اگرچه از نظر شرعی گناه نیست، اما گاه نتایج آن به کارهای غیر شرعی منجر می‌شود. و اگر این حالت ادامه نیز داشته باشد، مطمئناً مشکلات مختلفی را برای دختر فراهم می‌آورد.
عشق در اصطلاح به علاقه و محبت بیش از حد و افراطی گفته می‌شود. مطمئناً هنگامی که میزان علاقه ازا حد بگذرد، موجب بروز مشکلات در زندگی می‌شود که گاه قابل کنترل یا پیش‌بینی نیست. این نوع علاقه‌ها پیامد فراوانی مانند اضطراب، افسردگی و ازدواج‌های ناهمگون ایجاد می‌کند، حتى گاهی موجب جنون شدن و تا خودکشی پیش می‌رود. بنابر این منطق و عاقلانه آن است که از ابتدا کنترل شود.
این توصیه برای نوجوانان (که قدرت عشق و احساسات در آنها قوی‌تر و فعال‌تر است و از تجارب کمتری نسبت به سنین بالاتر از خود برخوردار هستند) ضروری‌تر است.