چه کارهایی باعث می شود که برکت از زندگی انسان برود و هر چه تلاش کنی از زندگی عقب باشی

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
كارهايي كه بركت را از رزق و روزي انسان مي برد و انسان به سمت فقر و كاهش رزق و روزي سوق مي دهد ، از هر جهت زياد است. در پاسخ به شماري از آن اشاره مي شود.
1- سبك شمردن نماز و تأخير انداختن آن از اول وقت: چنان كه حضرت رسول(ص)مى فرمايد: «هر كس نماز را سبك بشمارد، دچار پانزده بلا مى شود:
شش بلا در دنيا و سه گرفتاري هنگام مردن و سه تا در قبر و عالم برزخ و سه مجازات در قيامت متوجه او خواهد شد:
از شش بلايي كه در دنيا متوجه وي مي گردد، دو تايش مربوط به از دست دادن بركت است. يعني خداوند هم بركت را از عمر او برمي‏دارد.(عمرش كوتاه مي‏شود يا از عمرش فايده و نفعي براي آخرت نمي برد) و هم بركت را از رزق و روزي او برمي‏دارد.(مبتلا به فقر مي‏شود يا اگر پول دارد، همانند افراد حسود نفعش به كسي نمي‏رسد). (1)
2- گناه: همه گناهان به نوعي در كاهش رزق و روزي و زوال بركت و ايجاد فقر و مؤثر است، از اين رو امير المؤمنين(ع) مي فرمايد: تَوَقُّوا الذُّنُوبَ فَمَا مِنْ بَلِيَّةٍ وَ لَا نَقْصِ رِزْقٍ إِلَّا بِذَنْبٍ حَتَّى الْخَدْشَ وَ الْكَبْوَةَ وَ الْمُصِيبَةَ (2) از گناهان بپرهيزيد كه هيچ بلايي و كم شدن رزق و روزي نيست مگر به واسطه گناه، حتي خراش ها و زخم هاي بدن و سقوط و افتادن و پيش آمدن هر مصيبتي نتيجه گناه است. اما برخي از آن ها در فقر و كاهش بركت بيشتر تأثيردارد. از جمله آن ها عبارتند از:
- زنا و عمل منافي عفت. امام صادق(ع) مي فرمايد: الذُّنُوبُ الَّتِي تَحْبِسُ الرِّزْقَ الزِّنَا (3) از جمله گناهاني كه نعمت ها را تغيير مي دهد، ظلم است و زنا رزق و روزي را مسدود مي كند.
- ظلم به مردم. چنان كه امام سجاد(ع) شنيدم فرمودند: الذُّنُوبُ الَّتِي تُغَيِّرُ النِّعَمَ الْبَغْيُ عَلَى النَّاسِ (4) يكي از گناهانى كه‏ موجب تغيير نعمت مي شود، ظلم به مردم است.
- قسم دروغ خوردن از گناهان كبيره است. هم عمر را كوتاه مي كند و هم خير و بركت را از رزق و روزي بر مي دارد. (5)
- عادت كردن به دروغ، اگر چه همراه با سوگند نباشد. (6)
- قطع رحم (7)
- اسراف كردن (8)
- آوازه خواني، هم چنين گوش دادن به آهنگ ها و غنايي كه متناسب مجالس لهو و لعب است. مثل برخي مجالس عروسي امروزي ها كه از مجالس گناه و لهو و لعب است. (9)
3- خوابيدن بين اذان صبح و طلوع خورشيد و هم چنين خوابيدن پيش از خواندن نماز عشا (10)
4- خوردن چيزي در دستشويي يا هنگام تخليه ادرار كوچك يا بزرگ(11)
5- در حال جنابت چيزي خوردن (12)
6- رها كردن تار عنكبوت در خانه و پاك نكردن آن (13)
7- در حال ايستاده شانه كردن (14)
8- بول (ادرار) در حمام (15)
9- خاكروبه و سطل آشغال را از خانه بيرون نگذاشتن(16)
10- رد كردن فقيري كه در شب به در خانه آمده است. (17)
11- قرض ندادن مواد خوراكي به همسايگان. در روايت آمده است از قرض دادن نان يا خمير نان خود داري نكنيد كه اين كار موجب فقر مي گردد.(18)
12- خلال كردن دندان با چوب درخت گز( 19)
13- اظهار حرص و ولع (20)
14- براي دخل و خرج زندگي برنامه نداشتن. أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (ع) فرمود: تَرْكُ التَّقْدِيرِ فِي الْمَعِيشَةِ يُورِثُ الْفَقْرَ (21) پيش بيني و اندازه گيري نكردن در زندگي موجب فقر مي گردد.
15- ترك كارهاى نيك، و احسان به مردم (22)
16- كفر نعمت و ترك شكر و سپاس خدا (23)
17- امور زير نيز سبب رفتن خير و بركت از زندگي و بروز فقر مي گردد.
برهنه بر خاستن از رختخواب جهت رفتن به دستشويي - پيش از شستن دست غذا خوردن - بي احترامي به نعمت خدا و تيكه نان - سوزاندن پوست سير و پياز - نشستن بر چوبه يا آستانه در خانه- شب دير خانه رفتن - شستن اندام، و حمام كردن در دستشويي- خشك كردن اندام پس از شستن با دامن يا آستين - كاسه و ظرف را نشسته گذاردن- ظرف آب را بى‏سرپوش گذاشتن،- شتاب و عجله داشتن در بيرون رفتن از مسجد - لعن و نفرين كردن به فرزند- دوختن جامه پوشيده بر تن- فوت كردن به چراغ براى خاموش شدن- خوردن هنگام سيري سيرى.(24)
پي نوشت ها :
1. محدث نوري، مستدرك الوسايل، محدث نوري، مؤسسه آل البيت، قم 1408 ش، ج3، ص 23.
2. علامه مجلسي، بحار الانوار، مؤسسه الوفاء بيروت – لبنان، سال انتشار 1404 ق، ج 10، ص 94.
3. شيخ كليني، الكافي، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ش 1365، ج 2، ص 447.
4. شيخ حر عاملي، وسايل الشيعه 29 جلدي، چاپ مؤسسه آل البيت، قم، سال انتشار 1409ق، ج 16، ص 281.
5. مستدرك الوسايل، ج 3، ص 456.
6. همان.
7. همان.
8. وسايل الشيعه، ج 17، ص 64.
9. مستدرك الوسايل، ج 13، ص 212.
10. همان، ج 5، ص 110.
11. عوالي، ج 2، ص 189.
12. مستدرك، ج 3، ص 456.
13. همان.
14. همان.
15. بحار الانوار، ج 73، ص 176.
16. همان.
17. وسايل الشيعه، ج 15، ص 347.
18. شيخ صدوق ، الفقيه، انتشارات جامعه مدرسين قم ، سال انتشار 1413 ق، ج 3 ، ص 269.
19. بحار الانوار، ج 63، ص 438.
20. همان، ج 70، ص 162.
21. همان، ج 68، ص 347.
22. وسايل الشيعه، ج 16، ص 281.
23. همان.
24. محمد باقر كمره‏اى‏، آداب و سنن- ترجمه جلد شانزدهم بحار الانوار مجلسي، ناشر: اسلاميه‏، ص 200.
موفق باشید.