در مقابل کسانی که به پیامبر ص و اهل بیت ع توهین میکنند چکار باید کرد؟

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
حلم و بردباري از ويژگي هاي مهمي است كه مردان بزرگ به ويژه رهبران الهي، از آن برخوردار بوده و در پرتو اين خلق نيكو، افراد بسياري را به سوي خود جذب كردند. ائمه اطهار(ع) در برابرناملايمات بردبار بودند و تا جايي كه مصلحت اسلام ايجاب مي كرد با دشمنان حق و ناسزا گويان و اهانت كنندگان به ساحت مقدس آن حضرت، با بردباري برخورد مي كردند.
- وظيفۀ انسان در مقابل توهين به معصومين(ع):
1- از نظر اسلام يكي از گناهان بزرگ توهين به ديگران است. پيامبر اكرم(ص) فرمود: «أَذَلُّ النَّاسِ مَنْ أَهَانَ النَّاس»(1) پست ترين و ذليل ترين مردم كساني هستند كه به مردم توهين مي كنند.
روايات اسلامى نشان مى‏دهد كه اسلام براي شخصيت فردي و حيثيت اجتماعى مؤمنان - كه اعلي درجۀ مومنان، معصومين(ع) مي باشند - احترام قائل است. هر كس به هر وسيله اي معصومين(ع) را با دشمني تمام مورد اهانت و توهين قرار دهد، گرفتار خشم و غضب الهي خواهد شد. قرآن از سزاي كسي كه به ديگري توهين كند و او را مورد تهمت قرار دهد، به عذاب عظيم تعبير مي كند.(2)
اگر كسي به ديگري توهين كند، بايد هر چه سريع تر توبه كند. تخريب صورت گرفته را جبران نمايد.
2- ما بايد تا مي توانيم با پيروي از ائمه اطهار(ع) در برخورد با افراد گوناگون جامعه حليم و بردبار باشيم. اگر اطلاعات داريم و مي توانيم جواب جاهلان و نا اهلان را با حلم و بردباري بدهيم، ولي در هر حال در بعضي محافل پيش مي آيد كسي خدايي نكرده اهلبيت عصمت و طهارت(ع) را مورد تمسخر قرار مي دهد؛ در اين گونه محافل اولين وظيفه ما تذكر دادن - آن هم با دلسوزي و رفاقت - بدون تندي و عصبانيت است. ولي اگر تذكر سازگار نشد، در صورتي كه جواب علمي داشتيم، بايد جوابش را داد و در جواب دادن هم بايد حلم و بردباري به خرج داد و مطمئنا اين روش سازگارتر از روش هاي ديگر است.
3- اگر نگاهي به سيرۀ خود معصومين(ع) هنگام حياتشان داشته باشيم، در مي يابيم كه آنها حتي با توهين كنندگان با نرمي و محبت برخورد مي كردند؛ زيرا آنان غالباً يا گماشتۀ دشمنان بوده اند يا اينكه نسبت به خود اهلبيت(ع) معرفت و شناختي نداشته اند. پس بهترين كار اين است كه با لطافت و مهرباني پاي درد دل آنها بنشينيم و مشكلات را ريشه يابي كنيم.
4- به طور كلي برخورد نامناسبِ نااهلان بر دو گونه است:
الف: دسته‏اول از آنها دشمنان بدخواه هستند و از روى فهم و با برنامه‏ريزى، با انسان برخورد نامناسب مى‏كنند كه در مقابل آنها نبايد سكوت كرد.
ترحم بر پلنگ تيز دندان/ ستمكارى بود بر گوسفندان
اظهار عجز پيش ستمگر روا مدار/ اشك كباب باعث طغيان آتش است.
بايد دقت داشته باشيد كه: حلم به معناى تحمل بار به طور مطلق ‏نيست. زيرا تحمل بار، گاهى سر از ظلم پذيرى در مى‏آورد كه ضد ارزش است. بر همين اساس، مرز بين حلم و ظلم پذيري نزديك و باريك است و بايد موارد هر كدام را شناخت تا انظلام جايگزين حلم ‏نگردد و انسان به جاى انجام كارى ارزشمند، عمل ضد ارزشى رامرتكب نشود.
ب: دسته ديگر افراد - كه تعدادشان زياد است و غالب توهين كنندگان در اين زمره مي گنجندند - ناآگاهان هستند و گفتار و حركاتشان از روى جهل و ناآگاهى است؛ در برابر اين‏دسته بايد با حلم و نرمش روبرو شد.
- توصيه هاي پاياني:
1- عاملي كه موجب مي شود انسان از نور انسانيت خارج گردد(3) و به ظلمت عصبانيت وارد شود،«جهل و حماقت» است. گاهي برخي جاهلان دست به كاري خشن و نادرست مي زنند، پرخاشگري مي كنند. كار خود را نوعي شجاعت و شهامت و كمال مي دانند. براي نشان دادن خود دست به هر كار نامعقولي مي زنند. از انجام كارهاي سخيف و زننده، حتي توهين به قرآن و اهل بيت(ع) - كه صرفا براي هدايت و خدمت به بشر آفريده شده اند و در مظلوميت آن ها همين بس كه هيچ شناختي از آن ها نداريم- هيچ ابائي ندارند. اينان از خود تعريف و توصيف ها مي كنند، در حالي كه عصبانيت و خشم جاهلان، ناشي از ضعف نفس، سستي ايمان، سالم نبودن روح و روان آنان و خوف از دست رفتن لذّت ها و موقعيت هاي آنان است.(4) پس در ابتداي راه بايد آن ها را متوجه اهميت و قداست قرآن و اهل بيت(ع) - كه براي خدمت به بشر و خروج از گمراهي خلق شده اند -، كرد.
2- اين كه براي تبليغ دين و اسلام، دغدغه داريد بسيار خوب است. ولي بايد بدانيد در هر تبليغي وظيفه مبلغ فقط رساندن آشكار پيام است كه بزرگ مبلغ عالم پيامبر اسلام نيز همين وظيفه را داشته است. وظيفه ما در برابر همين اهانت ها يا روي گرداني مردم يا تكذيب ها، همين رساندن پيام و فرهنگ ديني است، خداوند اين توصيه را نيز به پيامبر اكرم(ص) فرموده كه در برابر تكذيب و روي گرداني، هيچ وظيفه اي جز ابلاغ پيام نداري: «وَإِنْت ُكَذِّبُوا فَقَدْكَذَّبَ أُمَمٌ مِنْ قَبْلِكُمْ وَماعَلَى الرَّسُولِ إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبين‏»؛(5) اگرشما تكذيب مى‏كنيد، مردمانى هم كه پيش از شما بودند تكذيب مى‏كردند و بر عهده پيامبر جز تبليغى روشنگر هيچ نيست: «فَإِنْ أَعْرَضُوا فَما أَرْسَلْناكَ عَلَيْهِمْ حَفيظاً إِن ْعَلَيْكَ إِلاَّ الْبَلاغُ وَ إِنَّا إِذا أَذَقْنَا الْإِنْسانَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بِها وَإِن ْتُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِما قَدَّمَتْ أَيْديهِم ْفَإِن َّالْإِنْسانَ كفُورٌ»(6) اگر اعراض كنند، تو را نفرستاده‏ايم كه نگهبان شان باشى. بر تو جز تبليغ رسالت هيچ نيست. و ما چون به انسان از رحمت خود بچشانيم شادمان مى‏گردد، و اگر به خاطر كارهايى كه كرده است ناروايى بدو رسد ناسپاسى مى‏كند.
پس وقتي وظيفه پيامبر اعظم(ص) اين است، ما نيز به طريق اولي بيش از اين وظيفه اي نداريم. به همين خاطر توصيه مي كنيم در اين كار از اهانت يا انكار يا روگرداني مردم نا اميد نشويد و با استقامت و صبورانه كار خود را ادامه دهيد و بدانيد صبر و مقاومت نيز در اين موارد حتما اجر و ثواب زياد دارد.
3- سعي كنيد اطلاعات، مطالعات و مشاوره هاي خود را در اين زمينه و شبهاتي كه آنها مطرح مي كنند، بيشتر كنيد. البته توجه داشته باشيد كه غالب اينگونه افراد با جوّي كه از طريق دوستان يا ماهواره داده مي شود، به عقايد منحرف تمايل نشان مي دهند. سعي كنيد با برخورد مناسب و نگاه نكردن از موضع بالا، به مرور زمان مسايلي را غير مستقيم مطرح كنيد.
اگر هم آنان از رويه خود دست نكشيدند، همان ابتداي كار كه مي خواهند بحث كنند شما تذكر دهيد كه: اگر واقعا مي خواهيد آگاه شويد با شمارۀ 09640 تماس بگيريد و از كارشناسان ديني بپرسيد.
پي نوشت ها:
1. الشيخ الصدوق، الفقيه (من لايحضره الفقيه)، مؤسسه النشر الاسلامي، قم، 1413 ه.ق، ج4 ، ص 394.
2. نور(24) آيه 11.
3. محمد بن الحسن الحر العاملي، وسائل الشيعه، مؤسسه آل البيت، قم، 1409 ه.ق. ج 15، ص 358.
4. امام خميني(ره)، چهل حديث، چاپ12، موسسه تنظيم و نشرآثار امام خميني(ره)، تهران، 1376ش، ص 142.
5. عنكبوت (29) آيه 18.
6. شوري (42) آيه 48.
موفق باشید.