با عرض سلام
دختری بیست ساله هستم که دو سال است که عاشق دختری هم سن خودم شده ام.دلیلش رانمیدانم،تنها میدانم که در این مدت حتی یک لحظه نتوانستم به او فکرنکنم .وقتی درکناراونیستم دلم پرازآشوب وبرایش تنگ میشودبه حدی که بغض نه تنها گلوبلکه تمام وجودم را فرا میگیردوحتی چندین بار بخاطرش گریه کردم.اصلا دست خودم نیست.خیلی عذاب میکشم چون این علاقه من به قدری شدید شده است که گاهی فکر میکنم به شرک دچار شده ام و درلحظاتیکه ازیادخداغافل میشوم ازیاداوغافل نیستم(اصلا دست خودم نیست).حتی به خودآن دخترگفته ام که عاشقش هستم و اوسعی میکندکاری نکندکه من ناراحت و اذیت شوم گرچه برایش تعجب آور بوده است چون حتی تصوراینکه دختری عاشق دختری دیگری شودبرایش سخت است.من میخواهم بدانم آیاواقعا این شرک است؟چکاربایدبکنم؟بیشتراوقات سعی میکنم به سمت خدابروم ولی درهمان لحظات بازهم به یاداو هستم.خواهش میکنم هرطورشده جوابم رو بدید(من بیننده ی همیشگی برنامه شمانیستم)باتشکرفراوان
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
اصولا ايجاد علاقه شديد در روابط ميان دختران جوان به علت ويژگيهايي مثل وفاداري، تعهد، و نياز به يك فردي كه براي جوان نقش يك همراز و صندوق اسرار را بازي كند، طبيعي و در بعضي موارد لازم و ضروري است. اما بايد توجه كرد كه اين علاقه تا وقتي كه در چارچوب رفع نياز بزرگ انسانها يعني دوستي باشد، پسنديده و غير آسيب زاست. ولي در صورتي كه سبب وابستگي افراطي فرد گردد، بايد يا اينگونه روابط را ترك نمود و يا شيوه تآمل و برخورد خود با دوستان را تغيير داد.
در ادامه به نكات ذيل توجه كنيد.
1. اساس و پايه دوستي ها در سنين نوجواني و جواني كه با جذبه و شور زيادي همراه است، غالبا بر مبناي عواطف و احساسات شكل مي گيرد و نه بر اساس منطق و عقل. مقدمه اين دوستي ممكن است جاذبيت يك فرد از نظر ظاهري يا شخصيتي يا پاره اي از صفات اخلاقي باشد كه او را براي فرد ديگر دوست داشتني مي سازد كه توانسته در روح و روان او تأثير عميقي بگذارد و خلأ عاطفي اش را به وسيله آن پر كند. ماهيت اين دوستي گرچه در ابتدا دوستانه، پاك و بي شائبه است، ولي امكان آلوده شدن آن به مسايل ديگر وجود دارد. بنابراين در صورتي كه به اين نتيجه رسيديد علاقه شما به ايشان ناصحيح است، هر چه سريعتر اهداف مناسبتري را براي ادامه دوستي خود برگزينيد.
2. اين مشكل ممكن است به صورت موقتي و در اثر شرايط خاص محيطي پيش بيايد. مثلا در سن بلوغ تظاهري از كنجكاوي يا تجربه آزمايي باشد و در شرايطي كه تماس هاي با غير همجنس وجود نداشته باشد ممكن است به طور گذرا رخ بدهد. و يا حتي وجود خاطره ناگوار و يا تصويري كريه از جنس مخالف مي تواند در ايجاد اين حس موثر باشد. عواملي از اين دست با كمك متخصص روانشناس و انجام درمان هاي شناختي قابل حل است.
3. بي ترديد عامل بلوغ و نياز جنسي افراد را هم نمي توان ناديده گرفت. افرادي كه در اين سنين دچار بحران بلوغ جنسي شده و نتوانند اين بحران را به سلامت بگذرانند، مستعد بسياري از مشكلات رفتاري و رواني هستند. در بعضي موارد، كمبودها و كم توجهي هايي كه از ناحيه والدين فرد، ايجاد مي شود، مي تواند اين بحران را اساسي تر نموده و جوان را به سوي دوستي هاي ناهنجار سوق دهد.
4. تجارب غلط و گاها ناخواسته هم جنس خواهي در اثر ارتباط با دوستان ناباب مي تواند علت ديگري براي اين رفتار دوست شما باشد.
5. احساس بي ارزشي و سرخوردگي در تلاش جهت ايجاد رابطه مشروع با جنس مخالف: گاها به علت فراهم نبودن شرايط ازدواج و در بعضي موارد چشيدن طعم شكست پس از برقراري رابطه با جنس مخالف، فرد از اين مسئله نااميد شده و براي جبران شكست به همجنس خود روي مي آورد.
6. نداشتن خواهر يا برادري از جنس مخالف خود در خانه، باعث ايجاد تصورات نادرست از جنس مخالف و در نتيجه برقراري دوستي هاي عميق بين همجنس مي گردد. تصوراتي مانند اينكه همه پسرها يا همه دخترها خيانت كارند، كثيفند، غير قابل اعتماد و اتكاء هستند.
7. وجود محدوديتهايي در محل زندگي افراد (مثلاً محل خواب دخترهاي يك خانواده از يكديگر جدا نيست و يا اهل خانواده مجبورند با هم در يك محل و در يك اتاق زندگي كنند).
8. ضعف مباني مذهبي و اعتقادي خانواده: عدم آگاهي از عواقب عشقها و علائقي كه منجر به فساد و فحشاء جنسي مي شود و همچنين عدم آگاهي از نظر شرع در رابطه با عوامل زمينه ساز انحرافاتي از اين دست جزء اصلي ترين گزينه هاي ذكر شده در همجنس گرايي است. به عنوان نمونه به موارد ذيل توجه فرمائيد:
• اجتناب از نگاه شهوتآميز به همجنس: روايات و آيات بيشماري در اين زمينه وجود دارد كه بدون استثناء از نگاه شهوت آميز نهي مي كند.
•پرهيز از بوسه شهوتآميز: امام صادق (ع) از قول رسول خدا (ص) فرمودهاند: "كسي كه جواني را از روي شهوت ببوسد، خداوند او را در قيامت به لجامي از آتش لجام ميزند" وسائل الشيعه، ج 14، ص 257.
•اجتناب از خوابيدن دو دختر در يك بستر: رسول خدا (ص)ميفرمايد: "بستر فرزندان خود را از سن ده سالگي جدا سازيد، يعني دو برادر يا دو خواهر يا برادر و خواهر زير يك لحاف نخوابند" وسائل الشيعه، ج 14، ص 171
بنابراين براي حل اين مشكل شما مي توانيد علاوه بر نكات بالا از مطالبي كه در ادامه مي آيد بهره مند شويد:
1. تحكيم روابط سازنده با والدين و عدم كناره گيري از آنها در تداوم دوستي هاي سالم موثر است.
2. مهمترين عامل در تبديل نشدن دوستي هاي سالم به دوستي هاي آسيب زا، دوري از دوستان ناباب و عدم نشست و برخواست و خودداري از شنيدن تجربيات يا رازهاي غير اخلاقي آنهاست.
3. مطمئن باشيد و بدانيد كه وقتى به چيزى فكر مىكنيد به اين معنا نيست كه آن كار را انجام خواهيد داد مثلاً اگر در ذهن و قلبتان به تنبيه شدن فكر مي كنيد، به اين معنا نيست كه آن جمله و كلام در عمل در حال اجراست. يعنى فكر كردن در باره موضوعى الزاما به فعل و انجام آن منتهى نمىشود. اين مطلب را خودتان مىتوانيد در طول روز چندين بار مشاهده و لمس كنيد و به آن باور پيدا كنيد.
4. لازم است در ارتباطات خود با دوستتان و همچنين در خلوت خود، افكار نامربوط را ازخود دور كنيد. مشكل ترين مرحلة رويارويي با انحراف جنسي، سالم سازي انديشه و پرهيز از افكار شهوي است. امام علي(ع) مي فرمايد: «كسي كه در اطراف گناه بسيار بينديشد، سرانجام به آن كشيده خواهد شد» ( غررالحكم، ج 5، ص 321).
5. كنترل چشم: نگاه راهبر دل و دام شيطان و بذر شهوت است. براي مهار غريزة جنسي بايد از ديدن آن چه كه ميل جنسي را تحريك مي كند خودداري كرد. امام علي(ع) مي فرمايد: «بهترين عامل رو گرداني از شهوات، فروبستن چشم ها است»( همان، ج 6، ص 164).
6. يكي از راه هاي آرام كردن طوفان غريزة جنسي در انسان، ورزش و فعاليت بدني است، زيرا ورزش مقدار فراواني از انرژي هاي بدني و فكري انسان را به خود اختصاص مي دهد و از مسايل ديگر كم مي كند.
7. آخرت گرايي: توجه به پاداش اخروي دربارة كساني كه دامن خود را از گناه پاك داشته اند. امام علي(ع) مي فرمايد: «كسي كه به بهشت علاقه دارد، خواهش هاي نفس و شهوات را فراموش كند» ( نهج البلاغه، قصار 30).
8. خود را از محيطها و موقعيت هاى تحريك آميز دور نگه دارد و همچنين از خلوت گزينى اجتناب ورزيد؛
9. با اشتغال به مطالعه كتب سودمند و مراجعه به كتابخانه ها در اوقات فراغت، زمينه بي كاري و بروز افكار مزاحم را كم كنيد؛
10. رفت و آمد با دوستان خوب و مؤمن، نماز اول وقت، نماز با جماعت، پرهيز از دوستان و رفقاى بى بند وبار و منحرف؛
11. قبل از خوابيدن وضو بگيرد و سوره هاى قل اعوذ و آية الكرسى را بخوانيد؛
12. تمايل ها و افكار خود را به سوى ازدواج و زندگى آينده معطوف سازيد و بدانيد كه دير يا زود ازدواج مى كنيد و بايد آمادگى كامل داشته باشد؛
اما در پاسخ به اين سوال شما كه آيا اين دوستي به معناي شرك است بايد گفت كه متاسفانه در بسياري از موارد افراد با ايجاد حساسيت هاي بي مورد در رابطه با عبادت خدا و يا تفكر افراطي در مورد خداوند و مواردي از اين دست، دچار مشكلاتي از قبيل وسواس فكري مي شوند. قطعا انجام راهكارهاي بالا در بهتر شدن وضعيت شما و نزديكي هر چه بيشتر به خداوند موثر خواهد بود و احساس گناه افراطي نمي تواند به حل مشكل شما كمكي بكند.
موفق و موید باشید
