السلام و عليكم . سوال من در رابطه با مرتبط بودن شخصيت انسان با متولد شدنش در ماه هاي متفاوت سال مي باشد كه اين موضوع امروز بسيار عام شده است. مانند:اگر كسي در ماه فروردين به دنيا امده حسود است و هذا القياس...از روي گروه خوني و اسم نيز شخصيت ها را مطالعه مي كنند.
هم چنان در مورد كف بيني كه در اين روز ها فراوان مردم طرفش مي روندو نظر به او زندگيشان را بيش بيني ميكنند.
ايا از نگاه اسلام چنين كارهايي جايز است؟و ايا حقيقت دارد يا نه؟

با تشكر

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
اعتقادات، همواره در زندگي بشر نقش اساسي داشته و دارد و اصولاً عملكردها و رفتارهاي انسان بر پايه اعتقاداتش شكل مي‌گيرند و از اين باب است كه اسلام، بلكه همه اديان الهي، بيش از هر چيز به باورها و عقائد توجه دارند و در صدد تصحيح و استحكام آنها هستند، زيرا عقائد بشر آميخته به خرافات و اباطيل گشته و اين امر اگر چه در ساير اديان و ملت‌ها فراوان‌تر است اما در ميان مسلمين هم نفوذ كرده است.
آرزوي خبر از آينده، آرزوي قدمي فراتر بودن از زمان و مكان، از زندگي انسان ها جدا نمي‌شود. اين روزها برخي افراد گاهي آن چنان درگير اين فال ها مي شوند كه توكل و تلاش از يادشان مي رود؛ يادشان مي رود كه"وَ مَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ" و هر كس بر خدا توكل كند، كفايت امرش را مى كند.(1)؛ به سراغ مخلوق مي روند و به دانش سطحي و اندك آن، ريسمان آرزو گره مي زنند.
مطالبي را در مورد پيشگويي و طالع شناسي و كف بيني و... خدمتتان عرض مي نماييم:
1- آگاهي به غيب در مرحله اول، اختصاص به خداوند عالم دارد و خداوند در قرآن فرموده است: "هيچ انساني نمي داند كه فردا چه حاصل مي‌كند و هيچ كس نمي داند كه در كدام سرزمين وفات مي‌يابد."(2) علم و آگاهي به اين امور تنها در نزد خداوند است، اما گاهي خداوند برخي از اسرار عالم غيب را براي عده اي خاص چون پيامبران واولياي الهي بيان مي‌كند؛ كه آنها از خودشان استقلالاً چيزي ندارند، بلكه خداوند عالم طبق مصالح به اندازه اي كه صلاح مي داند، آگاهي از غيب را در اختيار آنها قرار مي دهد. خداوند مي‌فرمايد: هيچ كس را از علم غيب آگاه نمي كند، جز كسي را كه خداوند از او خشنود باشد.(3)
2- كف بيني و طالع شماري كه نوعاً كار افراد شياد است، هيچ مستند شرعي ندارد. از نظر اسلام و قرآن اعتقاد به آن صحيح نيست. آن ها معمولاً با بيان مسائل كلي كه قابل انطباق با روحيات مختلف است، يا با بيان يك سري مطالب متشابه سعي در جلب نظر مشتريان دارند. يا بر اثر حدسيات چيز هايي را بيان مي‌كنند كه به صورت اتفاق برخي از آن ها واقع مي‌شود. انسان‌ها خيال مي‌كنند كه پيشگويي‌هاي آن ها قطعي بوده است. هيچ يك از امور ياد شده از نظر عقل و شرع اعتباري ندارد. اما عقل به ما مي گويد تصميم گيري انسان بايد بر اساس انديشه و دور انديشي و مشورت با عاقلان مؤمن صورت گيرد. سرنوشت انسان نبايد از طريق طالع بيني و مانند آن تعيين شود.
در آموزه هاي ديني تاكيد شده "تأثير يا بي تأثيري اين گونه امور در روان انسان تابع موضعي است كه در مقابل آن اتخاذ مي كند. اگر آن را ناچيز و بي تاثير بداند، بي اثر خواهد بود. اگر آن را مهم بپندارد، مهم خواهد بود. اگر به آن ترتيب اثر ندهد، هيچ و بي اثر خواهد بود.(4) بنا بر اين هيچ اطميناني به اين گونه امور نمي توان داشت. تنها به صورت تفريح و تفنن از سوي عده ايي سود جو به كار برده مي شود. بايد توجه داشت كه اين گونه كارها علم شمرده نمي شود.
3- براي اين كه مسلمانان تحت تأثير اين گونه امور و پيشگويي هاي شيادان قرار نگيرند، و خويشتن را تسليم ناداني‌ها و خرافات ننمايند. اولياي دين نه تنها پيروان خود را از اين قبيل كارهاي موهوم و زيانبار بر حذر داشته اند، بلكه پذيرش سخنان اين قبيل افراد را مخالفت با تعاليم الهي خوانده اند".(5) از اين رو از سوي مراجع معظم تقليد اين امور تحريم شده و رمالي و طالع بيني و مانند آن مطلبي خرافي است. مراجعه به رمال و طالع بين و فالگير جايز نيست. پول گرفتن و پول دادن در برابر آن جائز نيست. مگر اين كه دهنده پول آن را به عنوان هديه بدهد.(6)
حاصل سخن اينكه:
مسيرهاي انحرافي و اشتباهات ويرانگر در مسير يادگيري و استفاده از اين علم بسيار است. به اين دلايل و دلايل ديگر پي‏گيري در مسير اين علم را توصيه نمي‏كنيم؛ گفتني است كه تغيير اسم و مانند آن موجب تغيير طالع نمي شود و اساسا آن امور واقعيت ندارد. طالع‏بيني كه با نگاه كردن در ساعت، روز، ماه و سال به دنيا آمدن يك شخص و نگاه كردن به اوضاع ستارگان در آن وقت، حكم به آينده شخص مي‏شود، نوعي نجوم احكامي است. در استعمال عامه به آينده بيني به وسيله رمل و مانند اين ها طالع‏بيني گفته مي‏شود. و بايد توجه داشت اين گونه طالع بيني ها اعتبار شرعي و علمي ندارد، بلكه بر اساس حدس و گمان است، اگر چه گاهي در برخي موارد مطابقت با واقع داشته باشد. براي رفع احتمالات با پرداخت صدقه و دعا مي توان از عوارض آن به دور بود. نكته ديگر اين كه بايد توجه داشت كه اين علوم ارتباطي با امور ماورايي و برخي خرافات مطرح در سطح جامعه نظير آنچه در پرسش اشاره شده ندارند؛ اصولا علوم غريبه مانند جفر و رمل، علوم واقعي و قابل قبول هستند كه آموزش و به كار گيري آن ها توسط افراد قابل و داراي ظرفيت مشكلي ندارد.(7)
در زمينه كهانت و فال گيري و ... مي‌توانيد به كتب زير مراجعه كنيد:
- تفسير نمونه، آيت الله العظمي مكارم شيرازي و ديگران، ج 6، ص 319 ‍ـ 316. ج 12، ص 52. ج 13، ص 317. ج 15، ص 492.
- گناهان كبيره، ج 2، آيت الله شهيد دستغيب، بخش سحر، ص 60 ـ 57.
پي‌نوشت‌ها :
1. طلاق(65)، آيه 3.
2. لقمان(31)، آيه 34.
3. جن(72)، آيه 26.
4. محمد بن يعقوب كليني، الكافي، نشر دار الكتب الاسلاميه، تهران، 1380 ق، ج 8، ص 197.
5. روضة كافي، نشر پيشين، ج8، ‌ص 293.
6. جامع المسائل، نشر مطبوعات امير قم 1376 ش ج 1، ص 630، مسئله 2202؛ آيت الله مكارم، استفتائات جديد، نشر مدرسه امام علي قم 1381 ص 156، س 563 و آيت الله خامنه اي، رساله اجوبه الاستفتائات نشر پيام عدالت تهران 1389 ش، س 1229.
7. علامه حسن ‏زاده آملي، هزار و يك كلمه، نشر موسسه فرهنگي رجا، تهران، 1375 ش، كلمه 343.

موفق و موید باشید