برداشتن ابرو و اصلاح صورت برای دختران مجرد از نظر عرف جامعه و از نظر دین اسلام چه حکمی دارد؟
چرا دختران ابرو برداشته جایگاه خوبی در جامعه ندارند؟
چرا تا قبل ازدواج نمیتوان به تمیزی صورت رسید؟
اگر این کار اشتباه است چرا اکثر مردم انجام میدهند و استدلال منطقی و دقیق برای اشتباه بودن آن چیست؟
فرق برداشتن ابرو در دبیرستان و دانشگاه چیست؟

با سپاس فراوان
دختر-18 ساله-دانش آموز

با سلام و تشکر از ارتباط¬تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی

در مورد برداشتن ابرو توسط دختران بايد توجه کنيد که از نظر شرعي برداشتن ابرو اشکالي ندارد و هيچ فرقي بين زنان و دختران وجود ندارد. اما اگر از نظر عرفي زينت محسوب مي شود بايد از نامحرم پوشانده شود. (زن باشد يا دختر) البته برخي از مراجع آن را زينت نمي دانند، چون در عرف مردم زينت محسوب نمي شود. در عين حال با توجه به عرف جامعه ما، خوب نيست که دختر قبل از ازدواج ابروي خود را بردارد. البته عرف در زمان هاي مختلف مي تواند تغيير کند.
البته قاعدۀ بالا استثائی هم دارد:
حكم فوق فقط براي اصلاح ابرو يعني برداشتن ابرو است. اما اگر ابروي برداشته شده به نحوي اصلاح شده باشد كه يقينا زينت است و يا با رنگ و تتو و مداد و ... همراه باشد مطمئنا زينت محسوب شده و بايد از نامحرم پوشيده شود. پس فرق است ميان ابرويي كه ساده اصلاح شده و ابرويي كه برداشته شده - آنهم با مدلهاي مختلف و جديدي كه خود مدل ابرو، زينت محسوب مي شود - و رنگ هم شده يا با مداد زينت شده يا تتو گرديده است.
نگاه عرف و جامعه در برداشتن ابرو و اصلاح صورت برای دختران مجرد:
آیا اصلاح صورت و ابرو آرایش و زینت محسوب می شود یا خیر؟ نظر بسیاری از فقها بر این است که اگر اصلاح صورت و ابرو به گونه ای باشد که بروز خارجی نداشته باشد زینت نیست. مثل استفاده از لوازم آرایش بر روی صورت که چون نمود خارجی دارد زینت است و برای نامحرم حرام است. پس باید دید اصلاح صورت و ابرو برای زنان در این عرف، زینت هست یا نه؟ اگر این عرف گفت که باید از نامحرم پوشیده شود، باید پوشیده شود و اگر عرفا زینت گفته نشود (و مثلا به گفتۀ شما نظافت و تمیزی تلقی شود) ظاهرا مشکلی ندارد. بنابراین مساله به عرف بازمی گردد که در عرف از اصلاح صورت و ابرو تلقی زینت می شود یا خیر اما در هر صورت باید به این مساله توجه خاص مبذول داشت.
به صورت خلاصه می توان گفت: باید دقت شود که پوشش صورت به نحوی باشد که بخش های زینت شده در معرض دید نامحرم قرار نگیرد. اما بهر حال باید در این مسائل عمل به احتیاط کرد.
نکات پایانی:
1- اکثریت افراد مذهبی متمایل نیستند دختران دست به صورت و ابرو بزنند و ابرو برنداشتن در دوران مجردی را یک حجب، حیا و امتیاز برای دختر می دانند. البته این نکته رو هم باید عرض کنم: معمولا اینطور نیست که اگر فردی این کار رو بکند، بی حیا و پررو معرفی کنند. همچنان که افراد دیگر حق ندارند اصلاح نکردن و دست نزدن به ابرو را غیربهداشتی و نامنظم بودن دختر بدانند.
2- البته به نظر می رسد که سن هم در برداشتن ابرو موثر هست، گرچه 18 سالگی، سن زیادی نیست؛ اما عرف به دختر دانشگاهی در مورد برداشتن ابرو، حساسیت یک دختر دبیرستانی را ندارد. ولی باید در آخر قبول کرد که اکثریت (چه مذهبی و چه غیر مذهبی) برای انتخاب دختران برای ازدواج، تمایل بیشتری به دخترانی که ابرو بر نداشته اند دارد.
از سویی هم کاری انجام نشود که در عرف انگشت نما شوند؛ در همان عرف اگر ابرو برداشتن کار بدی برای دختر تلقی شود، به نفع دختر است که این کار را انجام ندهد چون پسران و خانواده هایی که برای خواستگاری پا پیش می گذارند اغلب از همان محل هستند و این را امتیاز دختر می دانند نه ضعف.
3- در ضمن در صورتی که عرف جامعه برداشتن ابرو را برای دختر شایسته ندانست، أنجام دادن اکثر مردم برای ما حجت نیست و دلیل و منطقی برای ما نمی شود، چه بسیار کارهایی وجود دارد که مردم أنجام می دهند ولی نادرست می باشد.
برای اطلاعات و راهنمایی بیشتر با شماره تلفن09640 ارتباط حاصل کنید یا به کتاب احکام روابط زن و مرد با قلم آقای معصومی مراجعه فرمایید.