با سلام و عرض ادب
من هنگام خواب به چیزهایی فکر میکنم که از نظر شرع گناه محسوب میشود اما من نه به آن گناهان مرتکب شده ام نه به امید خدا گرفتار خواهم شد اما باوجود این که میدانم گناه دارد از این کار لذت میبرم حال شما به من راهنمایی بدهید که اولا این افکار چه حکمی دارد دوما چه کنم که دیگر از این کار لذت نبرم؟
با تشکر
با سلام و شادباش فرا رسيدن سال نو و تشکر از ارتباط¬تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
خواهر محترم !قبل از هر چیز برای خویشتن داری و فکر اصلاح که در وجود شما است، به شما تبریک گفته و برای تان آرزوی موفقیت از درگاه الهی داریم.
افکار بدی که به ذهن انسان خطور می کند یا عمدی است یا غیر عمدی
فکر اگر بدون اختیار به ذهن انسان بیاید،گناه و پلیدی برای انسان ندارد. نباید با آن ها درگیر شد. نسبت به آن ها حساسیت نداشته باشید. اگر به ذهن تان آمد، نگران نباشید؛ چون این افکار در اختیار شما نیست. در اسلام آنچه غیر اختیاری باشد، تکلیف و عذاب ندارد.
اما اگر با اختیار است، باز گرچه از نظر شرعی گناه نیست اما درگیر بودن با آن و فکر کردن به آن به مرور زمان برای انسان آلودگی و تیرگی می آورد هر چند موجب عقاب و عذاب هم نیست؛ اما انسان را از صراط مستقیم ممکن است دور کند یا سیرش را در مسیر بندگی آهسته کند. فکر و اندیشه گناه، پاکی و صفای قلب را از بین می برد و انسان را به ارتکاب آن وا می دارد. حضرت علی علیه السلام فرمود: "من کثرفکره فی المعاصی دعته إلیها؛(1) کسی که در مورد گناهان زیاد فکر کند، گناهان او را به سوی خود می کشند".
نیز فرمود: "خوض النّاس فی شیءٍ مقدّمة الکائن؛(2) فرو رفتن و تفکّر در مورد چیزی، سرآغاز وجود و پیدایش آن چیز است".
از این رو حضرت مسیح به پیروان خود فرمود: "موسی بن عمران به شما دستور داد زنا نکنید، اما من به شما سفارش می کنم فکر زنا را هم نکنید، زیرا کسی که به زنا بیاندیشد، مانند کسی است که در اتاق زیبا و رنگ آمیزی شدهای، آتش روشن کند. در این صورت هر چند ممکن است خانه در آتش نسوزد، لکن دست کم دود آن را سیاه و خراب می کند".(3)
همانطور که از روایت پیداست گناه مثل آتشی است که در خانه بیفتد و تمام آن را بسوزاند و فکر گناه مثل دودی است که در خانه ایجاد می شود که گر چه اسباب اثاثیه منزل را نمی سوزاند. اما در و دیوار را سیاه و کدر می کند.فکر گناه هم همانند دود موجب کدورت و آلودگی روح انسان می شود.
برای بیرون آمدن از این افکار به راهکارهای ذیل توجه نمایید:
1. ایجاد و تصور هدف عالی و ارزشمند برای خود در مطالعه درس ها تا اینکه فکر و ذهن شما بیشتر بر روی درس متمرکز شده و از افکار انحرافی کاسته شود.
2. تا زمانی که خواب بر شما غلبه نکرد، به رختخواب نروید و اگر امکان داشت ، در رختخواب نیز مطالعه کنید.
3. رفت و آمد با دوستان خوب و مؤمن, نماز اول وقت , نماز با جماعت , پرهیز از دوستان و رفقای بی بند و بار و منحرف .
4. از شنیدن و بازگو کردن سخنان تحریک کننده یا داستان گناه آلود اجتباب کنید و با کسانی که چنین سخنانی دارند، هم نشین نشوید.
5. اوقات فراغت را با مطالعه، تفریح، مسافرت و... پر کنید.
6. ورزش و فعالیت بدنی نیز داشته باشید ؛ زیرا ورزش مقدار فراوانی از انرژی های بدنی و فکری انسان را به خود اختصاص می دهد و از مسایل دیگر کم می کند ؛ البته برای خانم ها ورزش های سنگین مثل رزمی مضر است سعی کنید از نرمش استفاده کنید.
7.توجه بیشتر به پاداش اخروی و افزودن اطلاعات بیشتر در این موضوع . امام علی علیه السلام می فرماید: "کسی که به بهشت علاقه دارد، خواهش های نفس و شهوات را فراموش کند".(4)
8. فکر کردن به مرگ و قیامت: رسول خدا (ص) اصحاب خود را دربارة مرگ بسیار سفارش می کرد و می فرمود: "زیاد مرگ را یاد کنید، زیرا یاد مرگ شکنندة لذات نفسانی و مانع میان تو و شهوات است".(5)
البته یاد مرگ نباید آثار منفی در شما داشته و از عملکرد شما در درس و امور دیگر زندگی بکاهد.
9. یاد خدا و توجه به نعمت هایی که به شما عنایت فرموده و شکر گزاری آن موجب دوری از گناه و فکر آن می شود.
در صورتی که توصیه های فوق را عمل کنید، به یاری خداوند به تدریج این مسئله برطرف می گردد. اگر از بین نرفتند، با پیگیری و مشاوره، این وضع به یاری خداوند بر طرف می گردد. در این صورت، بهتر است به صورت حضوری از یک مشاور استفاده نمایید یا با مشاوران مرکز ما تماس تلفنی بگیرید 09640(بدون کد).
موفق باشید.
پىنوشتها:
1. عبد الواحد تميمى آمدى، تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، دفتر تبليغات، قم، 1366 ش، ص 186.
2. همان، ص 480.
3. علامه مجلسی، بحارالانوار، اسلاميه، تهران، مکرر ج 14، ص 331.
4. نهج البلاغه، قصار 30.
5. بحارالانوار، ج 74، ص 388.