رقیه کیست؟

بیش ترمورخان و مقتل نویسان متقدم، هنگام بیان فرزندان امام حسین(ع) به ذکر دو دختر به نامهای فاطمه و سکینه، بسنده کرده(1)،برخی نیز نام «زینب» را بدان ها افزودهاند؛(2) نامی از دختر خردسال (به نام رقیه) موجود نیست. نیز این جریان که هنگام اقامت کاروان اسیران در شام دختری خردسالی از امام حسین(ع) در فراق پدر و هنگام مواجهه با سر بریده پدر جان داده باشد، به چشم نمیخورد. البته در برخی از منابع همانند کامل بهایی شرح حال این دختر کوچک و قصه جان سوز او در خرابه شام بیان شده است.(3)
برای وجود چنین دختری دو شاهد میتوان آورد
اول: هنگامی که زینب(س) در کوفه با سر بریده امام مواجه شد، اشعاری سرود که در ضمن آن آمده است: «ای برادرم! با فاطمه کوچک سخن بگو که نزدیک است قلبش تهی گردد».(4) که نشان از وجود چنین دختر خردسالی که در فراق پدر بیتاب بود، دارد.
دوم: امام در آخرین لحظات حیات خویش، هنگام مواجهه با شمر، فرمود: الا یا زینب یا سکینه! ایا ولدی! من ذا یکون لکم بعدی؛ الا یا رقیه! یا ام کلثوم! انتم ودیعة ربی، الیوم قد قرب الوعد.(5) که در این جا امام نام رقیه را آورده است.
پی­نوشت­ها:
1. شیخ مفید الارشاد، بیروت، دارالمفید، 1414 هـ، ج 2، ص 135،
مناقب آل ابیطالب، ابن شهر آشوب، موسسه انتشارات علامه، چاپ علمیه قم، ج 4، ص 77،
اعلام الوری، طبرسی، موسسه آلبیت، چاپ اول، 1417 هـ؛ ج 1، ص 478،
بلاذری، انساب الاشراف، بیروت ، دارالفکر، چاپ اول 1417 هـ؛ ج 3، ص 1288
ابن جوزی تذکرة الخواص، بیروت ، موسسه اهل البیت، ، چاپ اول، 1401 هـ. ص 249،
2. اربلی کشف الغمة فی معرفة الائمة،تحقیق رسولی، تبریز، سوق مسجد الجامع. ج 2، ص 38
3 شیخ عباس قمی،. نفس المهموم، انتشارات مکتبه الحیدریه، چاپ اول، 1379 ش؛ ص 415 و 416،
الایقاد، شاه عبدالعظیمی، تحقیق رضوی، منشورات فیروزآبادی، چاپ اول، 1411 هـ ص 179،؛ معالی منتهی الآمال، قم ، موسسه انتشارات هجرت، چاپ چهارم، 1411 هـ؛ ج 1، ص 807،
عمادالدین طبری، کامل بهائی،مکتبه المصطفوی. ج 2، ص 179،
4. « …یا اخی فاطمة الصغیرة کلمّا فقد کاد قلبها ان یذوبا.( بحارالانوار، ج 45، ص 115؛
القندوزی، ینابیع المودة، انتشارات الشریف الرضی، چاپ اول 1371 ش.) ج 2، ص 421،
5. مـوسوعة کلمات الامـام الحسین، معهد تحقیقات بـاقرالعلوم، قم، دارالمعروف، 1415 هـ، چاپ اول، ص511 ،ینابیع الموده، ج 2، ص 416.