اعتقدات اديان مختلف

موضوع جایگاه آدم در ادیان از موضوعات گستره است، لذا بحث دراین خصوص نیاز به فرصت دیگر دارد، آنچه که در این جا می توان به آن اشاره نمود این است که تاریخ آدم وحوا در ادیان الهی آمده است. دلیل آن نیز این است که آدم (ع) از پیامبران الهی می باشد، لذاآشنایی با تعلیمات و سرنوشت او شایسته است، ازسوی دیگر پیروان ادیان از نسل آدم وحوا هستند، این امر نیز اقتضا می کند که مردم از سرنوشت این دونفر آگاه شوند.
در تورات بحث های فراوانی درباره آدم وحوا وجود دارد، - از جمله- تورات برآفرینش مستقل آدم و حوا تأکید مى کند و ماده آفرینش آدم را گل، و ماده آفرینش حوا را دنده آدم مى داند و بر دمیده شدن روح حیات بر آدم نیز تصریح مى نماید. (1) پس از آفرینش، آدم در بهشت مستقر مى گردد و براى رهایى او از وحشت تنهایى، خداوند، حوا را از دنده او مى آفریند و هر دو را ازخوردن درخت معرفت بر حذر مى دارد. (2) تورات به حاکمیت و اقتدارآدم در زمین اشاره دارد و غرض ازخلقت آدم را حکومت او بر ماهیان دریا، پرندگان آسمان، چهارپایان، حشرات و زمین مى داند. (3) آدم وحوا از نگاه کتاب مقدس در آغاز جاهلند، با این که لباس بر تن ندارند احساس خجلت نمى نمایند، تا آن زمان که از درخت معرفت مى خورند. پس از گناه، به آگاهى و خودیابى نایل مى گردند و از برهنه بودن خود احساس شرم مى نمایند. (4) در قضاوت تورات، حوا در برابر اغواى شیطان صدمه پذیرتر است، از این رو شیطان، اول به سراغ او مى آید و او را ترغیب به خوردن از درخت معرفت مى نماید و حوا پس از ارتکاب گناه، آدم را نیز به خوردن از درخت معرفت وادار مى کند، و خداوند نیز بر مقصر بودن حوا تصریح مى نماید.(5) بر اساس شناختى که کتاب مقدس از آدم ارائه مى دهد نه تنها گناه آدم وحوا و سرزنش خداوند، نمى تواند احساس ندامت و پشیمانى پدید آورد و راه توبه و بازگشت به سوى خدا را بر روى آنان باز نماید، که میل به گناه در آنها زنده تر مى شود، به همین دلیل خداوند، براى جلوگیرى از یورش آدم وحوا به درخت زندگانى، نگهبانى را با شمشیر آتشبار، مأمور حراست و پاسدارى از آن درخت مى نماید.(6)
دید گاه مسیحیت در باره آدم و حوا:
قصه گناه آدم این است که مالک بهشت میوه درختی را از آدم منع کرده بود و او نیز به فرمان مالک بهشت از خوردنش صرف نظر کرده بود تا اینکه ماری در بهشت پیدا شد و راز ممنوعیت میوه آن درخت را برای حوا گفت و گفت که میوه این درخت را هر کس بخورد به نیک و بد آگاه گردد و از آن روز بود که کینه مالک بهشت در دل آدم و حوا هویدا شد و آن دو تصمیم گرفتند از میوه آن درخت بخورند تا نعمتی که حقشان بود و از آن محروم شده بودند را بدست بیاورند. آن دو میوه را خوردند و آگاه شدند ولی مالک بهشت از کارشان بر آشفت و هرسه یعنی مار و آدم و حوا را به خاطر تلاش برای آگاه شدنشان تنبیه کرد و آنها را از بهشت اخراج کرد .(7 )
پی نوشت ها :
1. سفر پیدایش، باب 2، آیات 8 و 23 .
2. سفر پیدایش، باب 2، آیات 9، 17، 22، 23 .
3. سفر پیدایش، باب اول، آیات 29 ـ 27 .
4. سفر پیدایش، باب اول، آیه 25، و باب 2، آیات 11 ـ 6 .
5. سفر پیدایش، باب سوم، آیات 7 ـ 1 و 16).
6. سفر پیدایش، باب 3، آیات 14 ـ 7 و 24 ـ 22 .
7 . http://kelisabar.blogfa.com/post-30.aspx