سلام؛
فردي ادعا مي كند براي چله نشيني در دين اسلام دليل و مدركي وجود ندارد . حال آيا چله نشيني و رياضت هاي شرعي كه بزرگان و علماء و عرفاء با در نظر گرفتن قوانين و اصول شرعي انجام مي دادند امري خارج از دستورات دين اسلام است ؟ به عبارت ديگر اولاً : آيا امريست كه بزرگان به صورت تجربي مزايا يا معايب آنرا كشف كرده اند و ادله ديني و شرعي ندارد يا دلايل متقني در اين باب در دين آمده كه غير قابل انكار است ؟ ثانياً آيا انجام چله نشيني با رعايت موازين و قوانين شرع اسلام مانعي دارد ؟ثالثاً آيا ترك حيواني مزايايي دارد ؟ ممنون

پرسشگر گرامی با سلام و تشکر به خاطر ارتباط تان با اين مرکز
چله نشینی به این معنا که انسان سعی کند چهل روز بر اعمال و رفتار خود نظارت دقیق داشته باشد تا مرتکب گناه و حرام و ترک واجب و ... نشود و این سیره بعد از چهل روز برای او ملکه گردد، از قرآن و روایات گرفته شده است.
خداوند در باره میقات حضرت موسی که برای عبادت و نجوا با خدا رفته بود ، می فرماید :
و واعدنا موسى ثلاثين ليلة و أتممناها بعشر فتم ميقات ربه أربعين ليلة ؛(1)
با موسی سی روز وعده نهادیم. بعد با ده روز آن را تمام کردیم . بدین گونه میقات و وعده او با ما چهل شب (و روز )تمام شد.
واعدنا موسى أربعين ليلة؛ (2)
با موسی چهل شب وعده نهادیم.
در روایتی از پیامبر آمده:
بنده ای نیست که چهل روز خود را برای خدا خالص کند، مگر این که خدا چشمه های حکمت را از قلب او به زبانش جاری می سازد. (3)
با توجه به آیات و روایات، بسیاری از عالمان برای تمرین جهاد با نفس و تمرین اخلاص،چله نشینی بر می گزینند، یعنی سعی می کنند چهل روز با خود مبارزه کنند تا عمل صالح و ترک گناه و بندگی برای آن ها عادت شود و بتوانند این سیره را ادامه دهند.
پی نوشت ها:
1. اعراف (7) آیه 142.
2. مائده (5) آیه 26.
3. شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا،چ بیروت، اعلمی، 1404 ق، ج 1، ص 74.