لطفا پاسخ من را سریع تر و قانع کننده بدهید.
پرسشگر گرامی با سلام سپاس از ارتباط تان با این مرکز.
با توجه به موارد زیر هر فرد منصفی یقین می کند قرآن تنها کتاب آسمانی است که بدون تحریف و کم و کاست به دست ما رسیده است:
1. قرآن بر قلب رسول خدا نازل شد و بر آن قلب حک گردید . رسول خدا خود اولین حافظ قرآن بود که همه آیات را در قلب خود و در امان از تصرف شیطان و فراموشی و سهو و اشتباه داشت . هر سال جبرئیل همه قرآن نازل شده را یک بار بر ایشان عرضه می کرد . سلامت آن را از دستبرد هر شیطانی اعلام می نمود .
2. رسول خدا به امر خدا قرآن را بر مردم تلاوت می کرد . آنان مستقیم به گوش خود قرآن و نحوه خواندن آن را از زبان رسول خدا می شنیدند و حفظ می کردند . در زمان رسول خدا همه مسلمانان حافظ همه یا قسمت هایی از قرآن بودند، به خصوص که در حجاز خواندن و نوشتن مرسوم نبود و بیش تر اتکای مردم به قوه حافظه شان بود.
3. رسول خدا افرادی را که قرآن را به خوبی حفظ داشتند و تلاوت می کردند، به عنوان قاری معین کرده بود که وظیفه آموزش قرآن به مردم را داشتند . اینان که حافظ قرآن در قلب خود و از لحاظ ایمان و خداترسی و راستگویی امتحان شده بودند، زیر نظر خود پیامبر به مردم خواندن صحیح قرآن را آموزش می دادند.
4. به امر پیامبر تعدادی از افراد که نوشتن بلد بودند، وظیفه داشتند آیات قرآن را بر نوشت افزار های مرسوم آن روز بنویسند . همه قرآن در لوح های گلی و سنگی و...نوشته شده و در همیانی پشت منبر رسول خدا نگهداری می شد. علاوه این که افرادی نیز برای خود قرآن را به طور کامل یا قسمت هایی از آن را نوشته و در خانه خود داشتند.
5 ترتیب آیات و سوره ها به امر رسول خدا بود . معمولا سوره ها یک جا نازل می شد . بعد از تمام شدن، سوره بعد نازل می گردید . نزول بسم الله جدید علامت تمام شدن سوره قبلی و شروع سوره بعدی بود . گاهی نیز آیات نازل شده در اثنای آیاتی که قبلا نازل شده بود، به امر رسول خدا درج می گردید . نظم آیات به اتفاق همه عالمان اسلام و نظم سوره ها به نظر غالب عالمان همان نظمی است که پیامبر دستور داده است.
6. تا زمانی که رسول خدا زنده بود ، نزول ادامه داشت. چند روز قبل از وفات رسول خدا آخرین آیات نازل شد. از این رو(طبق برخي نقل ها ) در زمان ایشان نمی شد قرآن را به صورت کتابی که بین دو جلد قرار گرفته و تمام شده، جمع آوری کرد و تحویل جامعه داد( البته برخي علما مي گويند قرآن در زمان پيامبر جمع آوري شد ) . بدین جهت امام علی به امر رسول خدا و بعضی از اصحاب در فاصله کمی بعد از وفات رسول خدا طبق دستور های ایشان، قرآن را به صورت کتابی بین دو جلد تنظیم و به جامعه ارائه کردند. این کار در کم ترین فاصله از وفات رسول خدا انجام شد . هنوز همه مردم دستور ها و بیانات رسول خدا در مورد قرآن را به یاد داشتند . علاوه بر این که انگیزه ای بر تحریف نبود، کسی هم جرات نمی کرد و جامعه هم اجازه نمی داد. از این رو همه مسلمانان با وجود اختلافاتی که بعد از رسول خدا به وجود آمد، در صحت و سلامت قرآن جمع آوری شده اتفاق داشتند.
مسلمانان از همان زمان رسول خدا نسبت به قرآن و سالم ماندن آن از دستبرد و تحریف و کم و زیاد شده حساسیت فوق العاده داشتند، به طوری که هیچ کس حتی خلیفه با همه مقام و احترامی که داشت جرآت نمی کرد یک واو بر قرآن بیفزاید یا از آن کم کند. اين قضيه معروف است که عثمان تصميم گرفت حرف «واو» را از آيه «والذين يکنزون الذهب و الفضّة» حذف کند، ولی با واکنش مسلمانان روبرو شد.أبي بن کعب گفت: بايد اين حرف را به قرآن برگردانيد يا شمشير ميکشم.
همين طور درباره عمر بن الخطاب گفتهاند که او روزي جمله «و الذين اتبعوهم باحسان» را بدون واو قرائت کرد، مردم چنان با او برخورد کردند که مجبور شد دوباره آيه را با واو قرائت کند.(1)
6. علاوه بر قرآن جمع آوری شده توسط خلیفه اول که مورد اتفاق بود، بسیاری از اصحاب هم خودشان برای تلاوت شخصی، نسخه هایی کامل یا ناقص از قرآن داشتند که گاهی در لابلای آیات کلمات توضیحی که از رسول خدا شنیده بودند ، نوشته بودند که فهم مراد آیه برایشان آسان تر و روشن تر باشد. با توجه به این نسخه ها و تفاوت لهجه افرادی که به اسلام وارد می شدند و قرآن را تلاوت می کردند و تفاوت لغات قبایل مختلف قریش ، تغییرات جزیی در نسخه های قرآن پدیدار شد که گر چه به معنای کلی آیات ضرر نمی زد ، ولی در صورت ادامه یافتن خطرناک می نمود . از این رو خلیفه سوم دستور داد همه نسخه های دیگر جمع آوری و معدوم شود . فقط از روی نسخه جمع آوری شده توسط خلیفه اول، نسخه هایی تکثیر شده و به عنوان نسخه های مرجع به سراسر جهان اسلام فرستاده شود . بدین وسیله سلامت قرآن در گذر زمان تضمین شد.
7. قرآن ابتدا با رسم الخط ساده عربی که بسیاری حروف به هم شباهت داشتند و از نقطه و حرکت ها اثری نبود ،نوشته شد. البته چون اصل بر قرائت بود و مردم بیش تر قرآن را سینه به سینه و شفاهی یاد گرفته بودند، این خط توسط قاریان به آسانی و صحیح خوانده و آموزش داده می شد . مشکل مهمی نمود پیدا نکرد. بعد برای تلاوت راحت تر به نقطه و اعراب گذاری اقدام کردند . این ها، همه برای در امان نگه داشتن قرآن از تحریف و تغییر در گذر زمان بود.
از زمانی هم که چاپ اختراع شد، با چاپ قرآن، آن را در سراسر جهان پخش کردند . یگانگی آن در جهان با وجود مذاهب مختلف و اختلاف های بسیار اعتقادی و کلامی و فقهی، خود نشانه ای آشکار بر اراده خدا بر محفوظ ماندن آن است.
با توجه به آنچه اجمالا گذشت، مسلمانان تنها دیندارانی هستند که می توانند ادعا و اثبات کنند که کتاب آسمانی شان همان است که بر پیامبرشان نازل شده ،گذر ایام و حوادث دهر نتوانسته چیزی از آن بکاهد یا بر آن بیفزاید.
پی نوشت:
1.ابوعبدالله زنجاني، تاريخ قرآن، ص 24.
