الله دستور داده زرتشتی شوید

پاسخ:
@@@@پرسشگر گرامي با سلام و تشکر به خاطر ارتباط تان با اين مرکز
آیاتی که آورده اید همه درست است. اما دو نکته باید در ارتباط با آن ها مورد توجه قرار گیرد :
1. آیات می فرماید هر پیامبری که در قومی مبعوث شده ، از همان قوم بوده و به زبان همان قوم سخن گفته و این کاملا طبیعی است برای این که وقتی پیامبر از همان قوم باشد ، پیشینه او کاملا معلوم است. مردم می توانند با مطالعه آن پیشینه ، به صداقت و راستی وی ایمان آورند . وقتی پیامبر در خانواده عزت ، شرافت ، پاکی ، صداقت ، خدمت گزاری ، خاکساری ، تواضع و ... رشد و نمو کرده و خودش قبل از بعثت نمود اخلاق های پاک انسانی باشد ، با ادعای نبوت مردم می یابند که او راستگو است و انگیزه ای بر دروغگویی ندارد .
اگر در خانواده دروغ ، خیانت ، ظلم ، تکبر و ...به دنیا آمده و خودش هم قبل از بعثت به اخلاقیات غیر انسانی مشهور باشد ، می فهمند که در ادعای نبوت دروغ می گوید.
اما پیامبر اگر از این قوم نباشد و سابقه و پیشینه اش برای قوم آشکار نباشد ، شناسایی انگیزه و نیت او خیلی دشوار است. از این رو خداوند در هر قومی پیامبر فرستاده ، او را از بین خود آن قوم برگزیده است .
وقتی پیامبر از خود آن قوم باشد، به طور طبیعی با فرهنگ و عقاید و خلقیات آن ها آشنا است . به زبان خود آن قوم سخن می گوید .برای مردم هم پیام او قابل فهم است و هم می توانند به راحتی با او ارتباط برقرار کنند اما اگر با فرهنگ و زبان آن مردم آشنا نباشد ، هم سخن او را نمی فهمند و هم نمی توانند با او ارتباط برقرار کنند.
2. معنی آیات این نیست که هر پیامبری مختص قوم خودش است و نه وظیفه دارد غیر قوم خود را به دینش دعوت کند و نه غیر قومش وظیفه دارند به او ایمان آورند.
هر پيامبري به طور طبيعي در قومي و منطقه اي مبعوث مي شود و هدايتگري اش را بايد از آن جا شروع کند . طبيعي است که بايد همزبان قومي باشد که بين آنان مبعوث شده تا بتواند با آنان ارتباط برقرار کند و قوم، زبان و پيام او را بفهمند. اما به هیچ وجه مخصوص آن ها نیست. همه پيامبران بعد از انذار و دعوت قومي که بين آنان مبعوث شده اند، اگر براي شان امکان داشته ، افراد اقوام ديگر و اهل زبان هاي ديگر را هم دعوت کرده اند . لازم هم نبوده که کتابش هم به زبان آنان باشد ، زيرا کتاب را ترجمه کرده و براي استفاده در اختيار آنان قرار مي داده اند.
مگر مسيح ، پيامبر امت هاي گوناگون در جهان نيست ؟
آيا بايد آنان به اين بهانه که مسيح عبري بوده، از پيروي او خود را محروم کنند ؟
اصولا مگر حق به زبان خاص تعلق دارد؟
آيا ما خود را از ميراث پزشکان دانشمند درگذشته، به اين بهانه که زبان آنان فارسي نبوده ، محروم مي کنيم؟
يا پزشکان فارسي زبان گذشته را فقط به خودمان اختصاص داده و ديگران را از استفاده از ميراث علمي آنان منع مي نماييم؟
آيا معارف توحيد و نبوت و معاد و اخلاق انساني و دستور عمل هاي حياتبخش را بايد چون به زبان عربي نازل شده اند ، به کنار نهيم؟
پيامبران همگي فرستادگان يک خدا براي هدايت انسان ها به سوي سعادت هستند . هر پيامبري همه پيامبران قبل از خود را تصديق کرده و تاييد نموده ؛ به پيامبران بعد از خود بشارت داده و پيروانش را به اطاعت از آنان در صورت درک زمان آن ها فرا خوانده ، همگي پيامبران گذشته به آمدن پيامبر خاتم بشارت داده ، پيروان خود را به اطاعت از او فراخوانده اند . حالا چگونه ممکن است ما پيرو زرتشت به عنوان پيامبر فارسي زبان باشيم و به پيامبر خاتم که سيد و سالار پيامبران است، ايمان نياوريم؟
آيا در قيامت زرتشت ما را توبيخ نخواهد کرد که چرا به سيد و سالار ما ايمان نياوردي ؟
آيا اگر خود زرتشت زنده بود، با افتخار به او ايمان نمي آورد ؟
چرا در معنويات زبان و وطن و مکان را دخالت مي دهيم؟
مگر معنويات تابع زمان و مکان هستند؟
آيا خداپرستي و يکتا پرستي ربطي به فارسي و عربي بودن دارد؟
بنا بر اين درست است که هر پيامبري به زبان قومي که بين آنان مبعوث شده، سخن مي گفته؛ ولي بدين معنا نيست که بايد فقط تابع پيامبراني باشيم که به زبان خودمان سخن گفته اند و پيامبراني که به زبان ديگر سخن گفته اند، به ما ربطي ندارند و نبايد پيرو آنان شويم و از ميراث وحياني و هدايتي آنان بهره بگيريم . پيامبر اسلام به شهادت همه پيامبران گذشته و به شهادت آيات قرآن و سخن صريح خود پيامبر، آخرين پيامبر و مبعوث بر همه جهانيان است. همه امت ها از اهل هر زبان و ملت، بايد به او ايمان بياورند و به دين او گردن نهند . آنان که از پذيرش دين او به هر بهانه سر باز زنند ، خود را محروم کرده و از سعادت آخرت که نتيجه عمل به دستور و باور به معارف اين دين است ،خويش را دور ساخته اند.
يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَكُمْ بُرْهانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ نُوراً مُبيناً ؛(1)
اى مردم! دليل روشن از طرف پروردگارتان براى شما آمد و نور آشكارى به سوى شما نازل كرديم.
قُلْ يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَميعا ؛(2)
بگو: «اى مردم! من فرستاده خدا به سوى همه شما هستم‏.
وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ كَافَّةً لِلنَّاسِ بَشيراً وَ نَذيراً وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ؛ (3)
تو را جز براى همه مردم نفرستاديم تا (آن ها را به پاداش هاى الهى) بشارت دهى و (از عذاب او) بترسانى ، ولى بيش تر مردم نمى‏دانند!
از نگاه ديگر همه ما انسان ها افراد نوع انساني هستيم که بر يک فطرت و يک نوع از خلقت آفريده شده ايم . به همه ما عقل و فهم و فطرت داده شده است . خداي ما و همه جهان هم يگانه است . حق هم يکي بيش نيست . مآل و غايت همه انسان ها هم آخرت و رسيدن به قرب و بهشت و سعادت است . همه هم بايد در مزرعه دنيا آخرت خود را آباد کنند. خداي يگانه براي هدايت بشر در برهه هاي گذشته که بشر پراکنده و ارتباطات ضعيف بود ، پيامبران متعدد در نقطه هاي مختلف جهان مبعوث کرد. البته پيامبران غالبا بلکه اکثريت قاطع آنان پيامبر تبليغي بوده و همگي تابع پيامبر اولو العزم زمان خود بودند . پيامبران اولو العزم هم به تعداد انگشتان يک دست بيش نبوده اند.
حضرت زرتشت يکي از پيامبران تبليغي يا صاحب شريعت بوده که در ايران باستان مبعوث شده است. در هر حال شريعت ايشان که به احتمال قوي قبل از شريعت حضرت موسي بوده ،قطعا مانند شرايع بعدي نسخ شده است . ما امروز ضمن اعتقاد به نبوت ايشان و ارج و احترام قائل شدن به شخص ايشان نمي توانيم تابع شريعت ايشان باشيم.
اين کاملا طبيعي است که وقتي يک حاکم يا بزرگي براي افراد تحت فرمانش در مناطق مختلف رهبراني با دستور عمل هايي مي فرستد، مردم تا زماني مي توانند به دستور عمل فرستاده شده از طرف حاکم و بزرگ عمل کنند که دستور عمل جديدتر نيامده باشد . وقتي دستور عمل جديد آمد، به فرض که دستور عمل قبلي به طور کامل و سالم هم موجود باشد،باز هم نمي توان بدان عمل کرد چون دستور عمل جديد که آمده، آن را از اعتبار ساقط کرده است، در حالي که ما الان کتاب زرتشت را کامل و سالم نداريم. چيزي که الان به عنوان "اوستا" و کتاب زرتشت وجود دارد، شامل قسمت هايي است که به اعتراف و اقرار همه اوستاشناسان بعد از زمان زرتشت نوشته شده و هيچ سنديت و اعتباري به عنوان کتاب زرتشت ندارد . بر فرض که انتساب آن به زرتشت هم قطعي و صد در صد بود ، باز هم ما نمي توانستيم به آن عمل کنيم.
آيا ما مي توانيم براي خدا تعيين تکليف کنيم و بگوييم ما فقط به پيامبر و پيامبراني ايمان مي آوريم که هم زبان خودمان باشند؟
آيا مي توانيم بگوييم ما به پيامبران غير فارسي زبان حتي اگر پيامبر تو هم باشند و تو اطاعت از آنان را خواسته باشي، ايمان نمي آوريم؟
مگر شيطان غير اين گونه بود که به آدم سجده نکرد، با اين که خدا او را امر کرده بود و استدلالش اين بود که آدم از جنس من يا از جنس برتر از جنس من نيست ، زيرا آدم از خاک است؟
آيا ما هم بايد مثل شيطان بگوييم: ما فقط تابع پيامبراني خواهيم بود که از جنس خودمان(فارس) يا از جنس برتر از خودمان( غير عرب و مثلا اروپايي يا آمريکايي و...؛)باشند (چون افراد معترض که عرب ها و آفريقايي ها را برتر نمي دانند، ولي فکر کنم با برتري اروپايي ها و آمريکايي ها مخالف نباشند)؟ آيا مي توانيم بگوييم تبعيت از پيامبر عربي را نمي پذيريم حتي اگر دستور خدا باشد؟
کساني که اين گونه ايراد مي کنند ،جز تعصب غلط ايراني و ضد عربي ندارند . به واقع دنبال آزادي از قيد و بند شرع و دين هستند ، نه اين که بخواهند به واقع تابع زرتشت يا پيامبر ديگري باشند ،زيرا پيامبران همه دانه هاي يک تسبيح هستند و عشق به يکي مساوي عشق به همه آن ها است.
پی نوشت ها:
1. نساء (4) آیه 174.
2. اعراف (7) آیه 158.
3. سبأ (34) آیه 28.