پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباط تان با اين مرکز.
خوشا آن دل كه دارد قصد كويش خوشا آن ديده دارد عشق رويش
خوشا آن بنده شيرين زباني كه همواره بود در گفت و گويش
عزيز گرامي ! خداي مهربان دوست دارد كه همه بنده هايش، در مسير حق و هدايت قرار گيرند . از تمام ظرفيت وجودي خود، براي دستيابي به سعادت و خوشبختي استفاده كنند؛ مگر اين كه انسان، خودش مانع از مهرباني و لطف شود و باعث محروميت خويش گردد. از اين رو راه توبه و بازگشت را براي آنان گشوده است. آيا نشنيده اي کلام نوازشگر او که به حبيبش فرمود: از طرف من به بندگانم بگو :
اي بندگان من ، اي کساني که (با گناه و معصيت‌ها) بر خود ستم روا داشته ايد ! از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خداوند(در صورت توبه کردن ) همه گناهان را مي‌آمرزد، چه اين كه او بخشنده و مهربان است"(1) پس نداي حضرتش را بشنو که از سر لطف مي گويد :
غرق گنه نا اميد مشو ز دربار ما که عفو کردن بود، در همه دم کار ما
بنده شرمنده تو، خالق بخشنده من بيا بهشتت دهم، مرو تو در نار ما
توبه شکستي بيا، هر آنچه هستي بيا اميدواري بجو، ز نام غفار ما
راه توبه به روي همه گناهكاران ، باز است، زيرا خداوند غفور و رحيم است: همه گناهان (حتي شرك و كفر و نفاق و ارتداد) را مي آمرزد،
با توبه حقيقي نه تنها آثار وضعي وتکليفي گناه محو مي شود وگنا هکار از گناهان پاک مي گردد، بلكه گناهكار توبه كننده محبوب و دوست خدا مي شود! چه اين كه خود فرمود: اِنّ الله يحبّ التوابين(1)؛ خداوند توبه كنندگان را دوست مي دارد.
كسي كه دوست و محبوب خدا شد، خدا عزيزش مي دارد ؛ همه گناهان كبيره و صغيره او را مي بخشد.و آبروي دوستش را حفظ مي کند .
امّا نوشته ايد : چه كار كنيم كه مورد بخشش حق تعالي قرار بگيريم.
در گام اول پس ازمعرفت پيدا کردن و بيدار شدن قلب و پشيماني از گناه، از گناهان گذشته ، بايد توبه کنيد . يعني تصميم جدّي و حتمي بر ترک گناه داشته باشيد، بابت گناهان گذشته بسيار استغفار کنيد . با گريه و التماس از خدا بخواهيد تا شما را بيامرزد و به بندگي خويش بپذيرد .
در گام بعدي بايد ديد که آن گناه کبيره چيست ؟ چون توبه كردن از گناهان , بستگي به گناهي دارد كه انجام شده است . اگر گناهي مشتمل بر حق الناس است , بايد حق الناس ادا شود و حقوق ضايع شده افراد جبران گردد.
اگر گناه کبيره حق الله است مثل نماز و روزه , بايد قضا شود. اگر گناه حق النفس مثل استمنا و چشم چراني باشد ،همان گام هاي اوليه ( يعني پشيماني و توبه و تصميم جدي بر ترک گناه و استغفار ) کافي است . مهم آن است که در اين تصميم ثبات و استواري باشد .
درباره توبه مي توانيد كتاب هاى قلب سليم و گناهان كبيره شهيد دستغيب و كتاب اخلاق عملى از آيةالله مهدوى كنى و معراج السعاده از مرحوم ملا احمد نراقى را مطالعه كنيد.
پي‌نوشت‌ها:
1.بقره (2) ، آيه 222.
