کارشناس نمایندگی مرکز ملّی پاسخگویی به سؤالات دینی در اصفهان گفت:
امام حسین(ع) در مسیر مدینه تا کربلا ، به آیاتی از قرآن کریم استناد فرمودند، پی بردن به معارف این آیات، بهترین فرهنگ است برای اینکه بتوانیم عاشورایی شویم.

به گزارش روابط عمومی دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان به نقل از خبرگزاری ایکنا، حجت‌الاسلام و المسلمین براتعلی حق‌شناس اظهار کرد: ولید بن عتبه، نماینده یزید در مدینه از امام حسین(ع) خواست با یزید بیعت کند که امام حسین(ع) با ذکر آیه ۳۳ سوره مبارکه احزاب (آیه تطهیر) اذعان می‌کند خانواده‌ای همچون او که اهل تطهیر هست با خانواده‌ای مثل یزید نمی‌تواند بیعت کند و این به اراده تکوینی خداوند که مقام عصمت کبری را به علت خصوصیاتی که اهل‌البیت(ع) داشتند به آنان عطا کرده بود، باز می‌گردد.

استاد حوزه و دانشگاه بیان کردند: امام حسین(ع) در پایان وصیت‌نامه خود با ذکر آیه ۸۸ سوره مبارکه هود، این پیام را می‌رساند که منظور از فلسفه عاشورا و نهضت کربلا، اراده‌ای جزء اصلاح امور، اصلاح رفتار، اخلاق و اعتقادات و... نبوده، هر چند این آیه به تاریخ زندگی شعیب مربوط می‌شود، اما باز در تاریخ کربلا تکرار شده است.

حجت الاسلام حق‌شناس با بیان اینکه امام حسین(ع) اصلاح امتش را توفیقی از جانب پروردگار می‌داند، گفت: امام حسین(ع) در هنگام خروج از مدینه و مادامی که از بیعت کردن با یزید امتناع کرد، این آیه را خوانده‌اند: «فَخَرَجَ مِنْهَا خَائِفًا يَتَرَقَّبُ ۖ قَالَ رَبِّ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ»؛ همان آیه‌ای که حضرت موسی برای فرار از فرعونیان می‌خوانند، در واقع این آیه، مصداق دیگری از استناد آن حضرت به آیات قرآن کریم است.

ایشان با بیان اینکه در نهضت کربلا امام حسین(ع) با منافقان درگیر می‌شوند، گفت: خداوند در آیه ۸ سوره جمعه می‌فرمایند: قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلاقيکُمْ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلي‏ عالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ فَيُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ»؛ موضوع مرگ و عناوین دیگر مثل شهادت به اندازه‌ای مهم است که خداوند این لفظ را در قرآن کریم دوبار به عنوان «یقین» یاد کرده است؛ یکی در آیه ۹۹ سوره مبارکه حجر که فرموده‌اند: خداوند را عبادت کن تا یقین که همان مرگ است تو را فرا گیرد، و در جای دیگر آیه۴۷ سوره مبارکه مدثر. در آیه۴۳ سوره مدثر، جهنمیان اذعان می‌کنند که چهار عمل ما را جزو جهنمیان کرد؛ یکی اینکه نمازگزار نبودیم، دوم اینکه زکات واجب را نمی‌پرداختیم، سوم اینکه ما در مجالس باطل شرکت داشتیم و چهارم اینکه روز جزا و قیامت را تکذیب کردیم تا اینکه مرگ ما را فرا گرفت؛ در این قسمت از آیه مرگ با عنوان یقین یاد شده است.

اهل‌البیت امت وسط هستند
همچنین تصریح کردند: امام حسین قبل از حرکت به سوی کربلا، آیه۲۲سوره مبارکه قصص را تلاوت می‌کنند و می‌گویند من امیدوارم خداوند این بنده را هدایت کند به راه وسط؛ اهل‌البیت امتی هستند که در راه وسط قرار دارند و افراط و تفریط و انحرافی در کار آنها نیست. طبق همین آیه، امام حسین(ع) می‌فرمایند بنده امید دارم خداوند من را در راهی که وسط است و در آن هیچ نوع انحرافی وجود ندارد، هدایت کند و در واقع ایشان در مسیر معنای همین آیه بودند.

کارشناس مرکز ملّی پاسخگویی به سؤالات دینی گفت: امام حسین(ع) در گفت‌وگوی خود با ابن‌عباس در مکه به سه آیه۵۴سوره مبارکه توبه، آیه۱۴۲ و ۱۴۳سوره مبارکه نساء اشاره می‌کنند که در واقع اینطور می‌توان برداشت کرد امام حسین چند ویژگی برای دشمنان خود قائل هستند، یکی از این ویژگی‌ها این بودکه خداوند به علت کفر آنان به یگانگی خداوند و همچنین کفر آنان به رسول خدا(ص) انفاق‌های ایشان را قبول نمی‌کنند، ویژگی دیگری که امام حسین(ع) در این آیه به عنوان خصوصیات قاتلان و دشمنانش یاد می‌کند، ادای نماز آن‌ها با کسالت بوده است، لذا زائر و عزادار امام حسین(ع) اگر نمازش را با کسالت بخواند شبیه به بنی‌امیه شده و به همین علت گفته‌اند روزه روز عاشورا مکروه است چون شبیه به بنی‌امیه می‌شود، برای آنکه آنان برای شادی قتل امام حسین(ع) روزه می‌گرفتند.

ایشان افزودند: امام حسین(ع) در وصف بنی‌امیه به آیه۱۴۲سوره مبارکه نساء اشاره می‌کنند؛ در این آیه مقصود این است که آن‌ها به خداوند نیرنگ و خدعه زدند، نیرنگ آن‌ها این بود که در جلسات مومنین شرکت می‌کردند ولی در باطن با مومنان نبودند و در واقع آنان ایمان ظاهری داشتند و فقط اذعان به ایمان داشتند، متقابلا نیرنگ خداوند نیز این بود که آنان را کیفر می‌کرد و آنان را عذاب می‌داد. خصلت دیگر بنی امیه این بود که ریاکار بودند و همچنین خداوند را یاد نمی‌کردند جز به‌اندازه خیلی کم؛ پس مومنان اگر کم و با کسالت خداوند را یاد کنند شباهت زیادی با بنی‌امیه خواهند داشت.قاتلان امام حسین(ع) مردد بودند، یعنی استحکامی در ایمان نداشتند.

حجت الاسلام حق‌شناس با اشاره به آیه «یهدی من یشاء و یضل من یشاء»، یعنی خدا هر کس را که بخواهد هدایت و هر کس را که بخواهد گمراه می‌کند»، ادامه داد: در اینجا منظور گمراهی ابتدایی نیست، چون خداوند در ابتدای امر هیچ انسانی را گمراه نمی‌کند، چون انسان‌ها عقل و فطرت دارند و برای آنان پیامبر، کتاب و حجت فرستاده؛ در این آیه خداوند گمراهی انسان‌ها را به عنوان یک کیفر درنظر گرفته است.

قطع ارتباط با قرآن، انسان را دنیاطلب می‌کند 
این مبلغ دینی گفت: عزاداری و زندگی زائران امام حسین(ع) باید قرآنی باشد که در رفتار، گفتار و کردارشان شباهتی با قاتلان امام حسین(ع) و بنی‌امیه پیدا نکنند. زائران حسینی در سراسر دنیا باید شور و نشاط و حرکت حسینی آنان آمیخته با معارف قرآنی باشد، در این صورت به واقع در مسیر بند‌گی و عبودیت الهی قرار گرفته‌اند. همانند همین آیات قرآنی که در نهضت امام حسین(ع) متبلور شده است، زائران حسینی نیز این رسالت را دارند که با استناد به آن آیات رفتار کنند.

حجت الاسلام حق‌شناس اظهار کرد: کل ارض کربلا کل یوم عاشورا باید همیشه مصداق داشته باشد، لذا یاد و نام امام حسین(ع) در طول زندگی باید پررنگ باشد. ارتباط با اهل‌البیت باید یک پیوند دائمی و توام با تمسک به قرآن کریم باشد که دنیاطلبی و دنیا زد‌گی پیش نیاید، لذا قطع پیوند با قرآن باعث می‌شود، انسان دنیا طلبی شود.

مطالعه خبر در خبرگزاری ایکنا