پاسخ ارائه شده به سؤالِ یک پرسشگر با مشخصات خاص است. در صورتی که سؤال یا ابهامی برای شما ایجاد شده از طریق درگاه های پاسخگویی پیگیری فرمائید.
مفسران و دانشمندان علوم قرآني در باب جمع بين اين دو مسئله، آراء و نظرات متعددي ارائه نموده اند

مفسران و دانشمندان علوم قرآني در باب جمع بين اين دو مسئله، آراء و نظرات متعددي ارائه نموده اند (1) و ما در اينجا به سه ديدگاه مهم اشاره مي كنيم:

 ديدگاه اول:

اين ديدگاه كه با الهام از روايات، به ويژه از سوي مفسران صدر اسلام و محدثان مطرح شده، اين است كه قرآن دو نزول داشته است: نزول دفعي كه از ناحيه ذات مقدس الهي يا لوح محفوظ، به وسيله جبرئيل بر سفيران گرامي و نيكوكار خدا به بيت المعمور در آسمان دنيا بوده و در ماه رمضان و شب قدر اتفاق افتاده است، و نزول تدريجي از بيت المعمور و سفيران گرامي خدا، بر پيامبر گرامي(ص) در طول مدت نبوت به صورت تدريجي نازل شده است.(2)

ديدگاه دوم:

علامه طباطبايي(ره) به دو نزول دفعي و تدريجي به شرح ذيل قائل شده است.

قرآن مجيد، داراي دو وجود است: يك وجود بسيط كه در آن تكثر، بخش‏ها و اجزا (آيات و سور و كلمات) نيست و در لوح محفوظ است و به صورت دفعي بر قلب مقدس پيامبر(ص) نازل شده، و يك وجود تفصيل يافته و داراي اجزا كه به صورت تدريجي، در ظرف بيست و سه سال بر پيامبر(ص) فرود آمده است. آنچه در ماه رمضان نازل شده همان وجود بسيط قرآن است و آنچه در ظرف بيست و سه سال و به صورت تدريجي نازل شده همان وجود تفصيلي قرآن است.(3)

ديدگاه سوم:

آيت الله معرفت در التمهيد مي نويسد (4) كه براساس روايات اهل بيت بعثت در ماه رجب اتفاق افتاده، ولي نزول قرآن به عنوان كتاب آسماني و قانون جاودانه الهي پس از سه سال فاصله بر پيامبر نازل گشته است. در اين سال‏ها پيامبر دعوت مخفيانه داشته كه روايات فراواني در اين زمينه وجود دارد. پس از گذشت سه سال از بعثت، آيات 94 و 95 سوره حجر، نازل گرديد و از اين زمان به بعد، نزول پيوسته قرآن آغاز گرديد.

از طرف ديگر رواياتي وجود دارد كه مدّت نزول قرآن را بيست سال ذكر نموده است. نتيجه مي‏گيريم كه آغاز نزول قرآن از آغاز بعثت، سه سال فاصله داشته و در شب قدر ماه رمضان بوده است.  طبق اين ديدگاه بايد گفت:

 1. هيچ ارتباطي ميان مسأله بعثت و نزول قرآن وجود ندارد.

2. آيات اوليه سوره علق در آغاز بعثت، جنبه بشارت داشته به عنوان نزول به حساب نمي‏آيد.

3. آغاز نزول پيوسته قرآن به عنوان كتاب آسماني از ماه رمضان و پس از سه سال از بعثت پيامبر بوده است.

4. مدت نزول قرآن بيست سال بوده است و روايات آن را تأييد مي‏كند.

5. مراد از نزول قرآن در ماه رمضان، آغاز نزول است؛ چرا كه مبدأ تاريخ در وقايع مهمي كه امتداد زماني دارند از همان آغاز، ثبت مي‏شود.(5)

پي نوشت ها:

1. ر.ك: طاهري، حبيب الله، درسهايي از علوم قرآني، قم، اسوه، 1377ش،  ج‏1، ص 274  و آيت الله مصباح يزدي، قرآن‏شناسي، قم، موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره)‏، 1380 ش، ج‏1، ص 90.

2. حفص بن غياث مي‏گويد: از امام صادق پرسيدم: قرآن چگونه مي‏فرمايد: «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ» در حالي كه در طول بيست سال از اول تا آخر آن نازل شده است؟

امام فرمود: نزل القرآن جملة واحدة إلي البيت المعمور ثم نزل في طول عشرين سنة؛  قرآن يك مرتبه به بيت المعمور نازل شده، سپس نزولش در طول بيست سال بوده است.(ر.ك: كليني، محمد بن يعقوب، كافي، تهران، دار الكتب الإسلامية‌، 1407 ه‍ ق‌، ج‏2، ص 628).

3. علامه طباطبائي، الميزان في تفسير القرآن، قم، جامعه مدرسين حوزه علميه قم، 1417ق، ج‏2، ص 15.

4. آيت الله معرفت، التمهيد في علوم القرآن، قم، مؤسسة النشر الاسلامي‏، 1415ق، ج‏1، ص 108.

5. جوان آراسته،حسين، درسنامه علوم قرآني، قم، بوستان كتاب، 1380ش، ص 82.