امام حسين (ع) با چه هدفي از مكه عازم كربلا شدند؟
امام حسين (ع) با يزيد بيعت نكردند و ايشان را در فشار گذاشتند تا شبانه به يزيد بيعت كند. حضرت فرمودند: شما به بيعت شبانه اكتفا نمي كنيد و قصد داريد بصورت علني هم بيعت كنم. آن ها نيز تاييد كردند. امام فرمودند: اجازه بدهيد فردا شود. فرداي آن روز امام به دستگاه حكومتي نرفت و 28 رجب شبانه با گروهي از نزديكان و بستگان از مدينه حركت كردند و سوم شعبان به مكه رسيدند.
حدود چهار ماه در مكه اقامت داشتند و فعاليت سياسي مي كردند. با بزرگان و شخصيت ها و مردمي كه به مكه مي آمدند صحبت مي كردند و ديدار و برگزاري نماز جماعت و ارسال نامه به شيعيان بصره كردند. تا اين كه نامه هاي دعوت اهل كوفه رسيد. امام ابتدا ترتيب اثر نداد ولي بعدها تعداد نامه ها زياد شد و امام احساس تكليف كرد. نقل مي كنند دوازده هزار نامه رسيد و طي آن گفتند معاويه مرده است و ما رهبر شايسته مي خواهيم. امام ابتدا حضرت مسلم را به كوفه فرستاد و 18 هزار نفر با او بيعت كردند و مسلم اين مساله را گزارش داد.
امام حسين (ع) بر اساس دعوت اهل كوفه و بيعتشان با مسلم از بابت اجابت دعوت اهل كوفه از مكه خارج شدند، به قصد كوفه نه به قصد كربلا. ولي در عمل در اين مدت حوادثي اتفاق افتاد كه مسير جريان را تغيير داد. عبيد الله بن زياد حاكم شد و مردم را تهديد كرد و ورق برگشت و خبر شهادت مسلم در راه كوفه به امام حسين (ع) رسيد. در نزديكي هاي كوفه راه به روي امام حسين بستند و حر بن يزيد رياحي گفت: من ماموريت دارم نگذارم. امام ترتيب اثر نداد و در حال كشمكش، راه را كج كردند و به كربلا منتهي شد.
