میخواهم بدانم که آیا در زمان ازدواج وبرای بچه دار شدن خطراتی داردویا حتی برای جسم خود فرد چطور?
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
برادر گرامي؛ مشكل خودارضايي، از جمله اختلالاتي است كه به دليل حرمت شرعي و عوارض جسمي و روحي، بايد از آن اجتناب كرده و با مساعدت يك روان درمان گر مجرب، گام به گام ميزان انجام اين عمل را كاهش داد. بيان اين مشكل به متخصص روانشناس باليني كه البته متدين و پايبند به مسائل شرعي باشد جهت درمان آن مانعي ندارد. بنابراين ترك اين عمل هيچ گاه دير نيست و در صورتي كه سن فرد مورد نظر پايين باشد براي برطرف شدن مشكل اميد فراواني است.
مهمترين عامل براي ترك خود ارضايي توكل به خدا و اراده براي ترك است. در اين راه شكست ها نبايد فرد را نااميد كند، دوباره سعي كند و مطمئن باشد كه خواهد توانست.
بيش تر افرادي كه دچار خودارضايي شده اند، از دو جهت نگراني دارند: از گذشته و از عوارض جسمي و رواني. از اين رو احساس نا اميدي مي كنند در حالي كه آنان نبايد تصوّر كنند بعد از چند بار توبه و شكستن آن، ديگر اميدي وجود ندارد. در توبه هميشه به روي بندگان گناهكار باز است و امكان بازگشت فراهم مي باشد.
اين درگه ما درگه نوميدي نيست صد بار اگر توبه شكستي باز آي
امام باقر(ع) فرمود: «محبوب ترين افراد پيش خدا گناهكاراني هستند كه بيشتر در معرض گناه بوده و توبه كرده اند. كافي است از صميم دل توبه كنيد و بر ترك گناه تصميم بگيريد. اگر اين اتفاق بيفتد، مانند كسي هستيد كه اصلاً گناهي مرتكب نشده است.
خودارضايي يكي از راه هاي انحرافي در ارضاي ميل جنسي است كه نسل جوان را در معرض آسيب هاي جدي قرار مي دهد. از همين رو مي توان آن را نوعي انحراف جنسي يا بيماري ناميد كه با جديت بايد در درمان آن كوشيد.
عوارض ايجاد شده در بيمار مبتلا به خودارضايي سه مرحله دارد
1. مرحله مشكل ساز
در افرادي كه مدتي است گرفتار خودارضايي شده اند، زودرس ترين عوارض ناشي از خودارضايي عبارت است از:
• خستگي و كوفتگي
• عدم تمركز حواس
• ضعف حافظه
• استرس و اضطراب
2. مرحله گرفتاري شديد
بروز علايم ذيل در فرد گرفتار، نشان دهنده آن است كه شدت ابتلاي وي يا مدت آن بيش از مرحله اول است و در نتيجه عوارض شديدتري ظاهر شده است:
• خستگي و كوفتگي
• نوسان خلق يا تغييرات سريع خلقي
• حساسيت بيش از حد و زودرنجي
• كمردرد
• نازك شدن موها
• ناتواني جنسي زودرس در جواني. با توجه به سوالتان بايد گفت بله افراط در اين مسئله مي تواند موجب ناتواني جنسي شود.
• بي خوابي يا بدخوابي و مشكلات مشابه
3. مرحله گرفتاري بسيار شديد يا حالت اعتياد
• خستگي و كوفتگي
• ريزش شديد موها
• تارشدن ديد چشم ها
• وز وز گوش
• انزال زودرس و غير ارادي يا خروج مني به صورت قطره قطره
• درد كشاله ران و ناحيه تناسلي
دردهاي قولنجي در ناحيه لگن و استخوان دنبالچه
در مورد خودارضايي و ترك آن توجه شما را به نكات ذيل جلب مي كنيم:
1- اضطراب نقش مؤثري در تشديد قواي جنسي دارد. در توليد نياز جنسي كاذب نيز سهم به سزايي دارد. ارضاي جنسي تا حدودي براي كاهش اضطراب مفيد است. اگر ارضاي جنسي از طريق حرام (مانند استمنا) صورت گيرد، با اين كه به صورت موقت از اضطراب ميكاهد، ولي پس از مدت كوتاهي به خاطر تشديد احساس گناه سطح اضطراب را دو چندان ميكند. با اين وصف اضطراب هم علت و هم معلول استمنا محسوب ميگردد.
2ـ همان طور كه اضطراب در گرايش به خودارضايي مؤثر است، كاهش اضطراب از طريق ورزش سنگين منظم، تنفس عميق 25 تا 30 بار در روز، تنآرامي (ريلكسيشن) و داروهاي گياهي و شيميايي سهم بسزايي در كاهش ميل به خودارضايي دارد.
3ـ به هيچ وجه خود را ناپاك ندانيد. پسر مؤمني هستيد كه به هر دليلي دچار يك كژ رفتاري گشتهايد. هيچگاه خودتان مساوي با رفتار ناشايست خود ندانيد. بنده خدا هستيد و خداوند بنده اي را كه به سويش آيد ،طرد نمي كند. براي جبران گناهان ريز و درشت راه روي همه بندگان باز است؛ زيرا رحمت و بخشايش الهي بسيار بزرگ و گسترده تر از هر گناهي است.
4ـ احساس گناه اگر چه به معناي بيداري وجدان و نفس سرزنشگر انسان و مطلوب است، اما احساس افراطي به هيچ وجه مطلوب خدا و دين نيست، بلكه احساس گناه فزاينده در راستاي وساوس شيطاني است. احساس گناه يكي از بزرگترين منابع اضطرابزاست. ميتوان دريافت كه احساس گناه بيش از حد زمينهاي براي خودارضايي بيش تر فراهم ميآورد، پس با بالا بردن سطح عزت نفس و اعتماد به نفس و اميد به لطف و بخشش بيكران الهي به تعديل احساس گناه بپردازيد.
5ـ مانند يك محقق دست به تحقيق در زمينه افكار، احساسات و رفتارهاي انگيزاننده ميل به خودارضايي در خود بزنيد. در طي مدت يك ماه مراحل آغاز تا پايان يك وهله خودارضايي را در برگهاي ياد داشت نماييد. اين كار را براي وهلههاي ديگري كه اتفاق ميافتد، تكرار كنيد. زمان و مكان و شرايط جسمي و روحي در قبل و بعد از خودارضايي را ثبت نماييد. در طي يك ماه ببينيد يك وهله خودارضايي با چه فكري آغاز ميگردد، سپس اين فكر مزاحم چه احساس در شما برميانگيزد و اين احساس چگونه به رفتار خودارضايي در شما ميانجامد، همچنين معمولاً در چه زمانيهايي و در چه مكانهايي و در چه شرايط جسمي ـ روحي ميل به خودارضايي در شما تشديد ميگردد.
پس از پايش و رصد رواني يك ماهه به تجزيه و تحليل و جمعبندي نتايج بپردازيد. از نتايج اين تحقيق ميتوانيد راهكارهاي كارآمد ترك يا لااقل تعديل خودارضايي را استخراج نماييد، مثلاً وقتي كه اعصاب تان خرد است، وقتي كه دوستان متأهل خود را ميبينيد، وقتي كه با مادرتان جر و بحث ميكنيد، وقتي كه اضطراب امتحان داريد، يا وقتي كه به فيلم يا تصوير خاصي ميانديشيد.
عيناً همين قضيه در زمينه مكانهاي تحريكزا تكرار ميگردد. وقتي در اتاق خواب هستم، وقتي تنها در خانه هستم، وقتي دستشويي ميروم و...
از سوي ديگر نگاهي موشكافانه به پرونده گذشته خودارضايي خويش بيفكنيد، ببينيد در چه شرايطي توانستهايد بر خودارضايي فايق آييد. با چه تكنيكهاي فاصله بين وهلههاي خودارضايي را افزايش دادهايد، چه زماني براي ترك كوتاه مدت يا دراز مدت خودارضايي موفق بودهايد.
در اين مرحله نيز تحقيق نيز به تجزيه و تحليل و جمعبندي نتايج بپردازيد. پايش رواني دست شما را براي اتخاذ يك راهكار مناسب باز ميكند.
6 ـ خودارضايي نوعي اعتياد رواني محسوب ميگردد . در برخي جهات شباهت هاي فراواني با انواع ديگر اعتياد (مانند مواد مخدر و الكل و...) دارد.
همه متخصصان درمان اعتياد در اين موضوع همعقيده اند كه بازگشت ناخواسته به شرايط قبل امري طبيعي و يكي از مراحل درمان محسوب ميگردند. بسياري از معتاداني كه اقدام به ترك كردهاند، در طول فرايند درمان ناخواسته دچار لغزشهاي رفتاري ميگردند. لغزشهاي رفتاري به هيچ وجه به معناي شكست درمان نيست. يكي از علت هايي غلطيدن دوباره به اعتياد قبلي، قرار گرفتن در محيطي است كه در آن جا اعتياد زياد اتفاق افتاده بود.، مثلاً يادآوري يك صحنه خاص، يا قرار گرفتن در مثلاً حمام و هنگام شستن آلت و... به همين خاطر بسيار توصيه مي شود كه در آن شرايط خاص قرار نگيرند.
در هر حال لغزشهاي غير اختياري طبيعي است. نبايد به بزرگنمايي آن پرداخت. متأسفانه در افرادي كه به خود درماني اعتياد ميپردازند و از نعمت هدايت درمانگر محرومند، هر گونه بازگشت را به منزله شكست قطعي در درمان تلقي ميكنند. اين باعث توهم عدم كنترل و بيارادگي فرد مي گردد. اين تصور آسيبزا، فرد را از ادامه درمان مأيوس ميسازد، در حالي كه درصد پيشرفت درمان فرد بسيار بالاست.
اگر نيك بنگريد، با كمي واقعنگري ميتوانستيد لغزشهاي هر از گاهي خود را با ديدي مثبتتر مديريت نماييد.
7 ـ منصف باشيد. همان طور كه به تنبيه ذهني ـ عملي خودارضايي خويش ميپردازيد، به تشويق ذهني ـ عملي موفقيتهايي هرچند اندك خود در ترك خودارضايي بپردازيد.
اگر حتى يك روز هم در ترك موفق بوديد، با كمال سخاوت به تشويق خود بپردازيد. خود تشويقي ميتواند علاوه بر ارتقاي سطح اعتماد به نفس و عزتنفس به كاهش اضطراب شما كمك شاياني كند. خود تشويقي ميتواند به صورت كلامي يا غير كلامي (مانند خريد يك بستي يا ديدن يك فيلم جذاب يا سجده شكر و ...) باشد.
8ـ با پرهيز از هر گونه خودسرزنشي و خود ملامتگري به يادداشت نكات مثبت خود بپردازيد. هزاران نكته مثبت داريد كه نبايد با بزرگ نمايي نكات منفيتان به بوته فراموشي سپرده شود. ارزشمندي تان نسبت به خود كمك موثري در ترك اين گناه فراهم مي آورد.
9ـ براي 24 ساعت خود برنامهريزي سبك و سهل الوصول انجام دهيد. با اشتغال ذهني به امور مثبت از هر گونه اشتغال فكري به تفكرات تحريكزا پرهيز نماييد. وقت فراغت براي خود قرار ندهيد و بي خود در جاهاي تحريك كننده مانند اينترنت پرسه نزنيد. با وجود آماده بودن شرايط محيطي و...ترك گناه بسيار مشكل و حتي نامقدور است.
10ـ سعي نماييد از تكنيكهاي انزجار درماني و شرطيزدايي استفاده كنيد. لذت كاذب خود ارضايي را با يك امر منزجر كننده ذهني مانند تصور صحنه تهوعآور يا خوردن داروي تلخ پيوند بزنيد و با آن تداعي نماييد يا آن كه فرايند شرطي شده (اضطراب - خودارضايي) را به (اضطراب - ورزش يا تفريح سالم، تنفس عميق، رفتن به سر يخچال و آب خوردن و...) تبديل نماييد.
موفق باشید.