با عرض سلام و خسته نباشيد خدمت شما
از اينكه به سوالم در مورد گرايش پسرم به جوراب زنانه پاسخ داديد بسيار ممنونم
از ميان راه حل هايي كه ارائه داديد روش قصه درماني رو امتحان كردم اما نتيجه چنداني نداشت همچنين روش تنبيه يا محروم سازي رو در پيش گرفتم اما بازم اثر زيادي نداشت چون متوجه ميشدم زماني كه خانه را ترك مي كنم پسرم همچنان جوراب هاي نازك من را مي پوشد به همين خاطر تصميم گرفتم پسرم را مجبور كنم تا از اين به بعد جوراب زنانه همراه با دامن در خانه بپوشد و به او اجازه ندادم كه لباس ديگري به جز جوراب نازك و دامن بپوشد.دليلم براي پوشدن دامن اين بو كه بپسرم گفتم كه جوراب نازك را دختر ها مي پوشند و چون دختر ها دامن ميپوشند پس تو هم يا بايد جوراب زنانه را همراه با دامن بپوشي يا اينكه اجازه نداري جوراب نازك بپوشي.پسرم هم قبول كرد كه جوراب زنانه را همراه با دامن بپوشد.
در اوايل پسرم از اين وضع شكايتي نداشت اما كم كم از اين وضع ناراضي شد چون هرگاه كه مي خواست دوستانش را به منزلمان دعوت كند به او اجازه نميدادم كه دامن و جوراب زنانه اي كه پوشيد است را در بياورد و چون از دوستانش خجالت مي كشيد كه او را با اين وضع ببينند از دعوت كردن انها منصرف مي شد به همين خاطر از اين وضع ناراضي شده است زماني كه اين روش را در پيش گرفته ام احساس مي كنم گرايش پسرم نسبت به جوراب زنانه كمتر شده است.
حالا به نظر شما اين شيوه را همچنان ادامه دهم تا پسرم به طور كل از جوراب زنانه زده شود يا اينكه روش ديگري را در پيش گيرم؟
البته لازم به ذكر است كه من با توجه به حجابم نمي توانم از پوشيد جوراب زنانه خودداري كنم چون پوشاندن پا در مقابل نامحرمان ضروري به همين خاطر نمي توانم از پوشيدن جوراب زنانه اجتناب كنم مگرنه به خاطر پسرم حاضر بودم كه ديگر جوراب زنانه نپوشم.
چون نگران پسرم هستم كه در اينده دچار مشكل نشود به همين خاطر از شما خواهش مي كنم كه مرا در اين زميه راهنمايي كنيد.
متشكرم

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
همان طور كه از نامه شما بر مي آيد مشاوره نوشتاري به خاطر عدم اطلاع مشاور از بسياري از جزييات كارآمدي لازم را ندارد. (هر چند قصه درماني منظور ما با آن چه شما انجام داده ايد احتمالاً بسيار متفاوت است) و مشاور نمي تواند به نحو يقيني يا اطمينان آميز به تجويز راه كار بپردازد. بسته به شرايط اختصاصي شما و فرزندتان، راه كارها متفاوت مي گردد. اين امكان وجود دارد كه ادامه اين روش باعث حذف اين رفتار گردد يا آن كه تأثيرش به تدريج كمتر و كمتر گردد. در هر صورت به نظر مي رسد تداوم اين روش بهتر از جايگزيني آن با روش ديگر باشد. البته ده ها روش ديگر وجود دارد كه همان طور كه در پيش گذشت انتخاب آن ها مبتني بر شرايط اختصاصي پسرتان مي باشد. مثلاً تكنيك انزجاردرماني بسيار متنوع است و مي توان به تناسب از آن استفاده كرد.
احياناً در نامه پيش متذكر شدم كه هيچ مشكل خاصي آينده پسرتان را تهديد نمي كند و نگراني شما تا حد زيادي بي مورد است. صرفاً بايد در كمال خونسردي و آرامش به آزمون و خطا بپردازيد تا آن كه پسر شما به تدريج از دوره كودكي (كه دوه بي منطقي است) گذر كند. نگراني شما يكي از تقويت كننده هاي رفتار ايشان است و ايشان از اين طريق احياناً به مقاصد روحي عاطفي اش مي رسد.
نكته ديگر اين كه لزومي به پوشيدن جوراب زنانه توسط شما نيست، چرا كه استفاده از جوراب هاي اسپرت يا ... براي زنان كاملاً بلامانع است. كم نيستند زناني كه براي حفظ پوشش پايشان در برابر نامحرم از جوراب اسپرت مردانه استفاده مي كنند.
شايد بد نباشد در هنگام خريد جوراب براي پسرتان (مغازه هايي كه فقط جوراب پسرانه - مردانه دارند) از ايشان مشورت بگيريد و بگذاريد با سليقه خودش، مورد پسندترين جوراب پسرانه را برگزيند چه بسا ويژگي هاي اين جوراب با ويژگي هاي تحريك كننده جوراب زنانه در رقابت قرار گيرد. همچينين مي توان از پدر خواست تا به همراه پسر به انتخاب جوراب يك جور و متحدالشكل براي خودش و پسرش اقدام كند.
موفق باشید.